Geen stemrecht voor pensionado’s
OPINIE - Onze huidige staatsinrichting is behept met een vrij fundamentele denkfout. En die is dat iedereen, maar vooral oudere generaties beslissingen maken die ‘het beste zijn voor iedereen’. In minstens drie gevallen is duidelijk daar flink wat op is af te dingen: De klimaatproblematiek, Brexit en de sores rondom pensioenen.
De Economist waarschuwde er in 2010 al voor: het risico was aanwezig dat westerse democratiëen door dalende geboortecijfers zouden eindigen als ‘gerontocratiën’; stilstaande, verkalkte maatschappijen waar ouderen de dienst uitmaken en jongeren het nakijken hebben. Tien jaar later is Brexit het duidelijkste voorbeeld van de correctheid van die analyse. ‘Leavers’ zijn voornamelijk ouderen, die door de Britse tabloids angst werd aangejaagd voor immigranten en ‘de allesoverheersende EU’ met de mythe dat de EU kromme bananen zou verbieden.
In Nederland zijn de stemmen voor een ‘Nexit’ weliswaar verstomd; hier zie je dat de ene na de andere gepensioneerde natuurkundige van z’n pensionering gebruik maakt om op de opiniepagina’s van weekbladen en kranten te betogen dat klimaatverandering niet bestaat en als het wel zou bestaan dan wordt het niet door mensen veroorzaakt, of het is zinloos om er iets aan te doen. Argumenten die er bij 65-plussers ingaan als koek, want waarom zou je op oudere leeftijd nog je huis gaan verduurzamen als je weet dat je daar hooguit nog maar tien tot vijftien jaar woont, en je van dat geld ook nog de wereld zou kunnen afreizen?
