Historische dag voor Palestina

Vandaag om 16.00 uur Nederlandse tijd stemt de Algemene Vergadering van de VN over het ophogen van de status van Palestina. Hoe zijn de stemmen verdeeld en waar leidt het toe? Voor de Palestijnen is de statusophoging belangrijk omdat, zo schreef Mahmoud Abbas vorig jaar mei in de New York Times: ‘Palestine would be negotiating from the position of one United Nations member whose territory is militarily occupied by another, however, and not as a vanquished people ready to accept whatever terms are put in front of us.’ Verdelingsplan Vandaag 65 jaar geleden, op 29 november 1947, vond er ook een stemming plaats in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Op de agenda stond het toekomstig bestuur van Palestina. De stemming ging over resolutie 181 (II), beter bekend als ‘het verdelingsplan’. Van de toenmalige 56 VN-leden stemden er 33 voor de resolutie en 10 tegen. Arabische leiders wezen het plan af, omdat het de rechten schond van de meerderheid van de bevolking van Palestina. Op 14 mei 1948 werd op basis van de resolutie de staat Israël uitgeroepen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Weigeren om te haten

ANALYSE - De grote rol van Egypte bij de totstandkoming van de wapenstilstand tussen Israël en Hamas laat zien hoezeer de dynamiek in het Midden-Oosten verschoven is door de Arabische Lente. Het wordt tijd dat de VS zich gaan inspannen voor een allesomvattend vredesakkoord.

Verschillende commentatoren wijzen op de verschuivende dynamiek in het Midden-Oosten. Greg Myre gaat op NPR in op de veranderende rol van Egypte, nu de uit de Moslim Broederschap afkomstige Mohammed Morsi daar president geworden is. Die nieuwe rol komt bijvoorbeeld tot uiting in het bezoek aan Gaza van de Egyptische premier afgelopen week, een openlijke steunbetuiging aan de Palestijnen. Volgens Juan Cole, die dit eveneens signaleert, neemt Morsi aanzienlijke risico´s met zijn bemiddeling. Slaagt hij niet, dan liggen woede van het Egyptische volk en een confrontatie met de militairen, die hem ook nu al verantwoordelijk stellen voor de chaos in de Sinaï in het verschiet.

Gaza niet meer geïsoleerd, grotere rol Arabische leiders

Waar Gaza sinds de machtsovername door Hamas in 2006 geïsoleerd was, zien we nu Arabische leiders bezoeken aan Gaza afleggen. Naast de Egyptische premier waren dat ook de emir van Qatar en de Tunesische minister van Buitenlandse Zaken. De Arabische Liga kwam langs en Ban Ki-moon vloog naar Cairo voor overleg. Voor de Gazanen ongetwijfeld reden om een toename van internationale steun te zien. Ook Al Jazeera kijkt naar de veranderende rol van de Arabische landen in het conflict. Zo zei de emir van Qatar recent:

Foto: CODEPINK Women For Peace (cc)

Massaal op de vlucht in Gaza

REPORTAGE - Een nieuw ooggetuigenverslag uit Gaza van Lydia de Leeuw. Lees ook haar blog.

Dinsdagmiddag rond 15.30 strooiden Israëlische F16’s pamfletten uit over de Gazastrook. De boodschap: mensen in het noorden van de Gazastrook, de grensgebieden en een aantal wijken van Gaza stad moesten onmiddellijk hun huizen verlaten, want hun wijken zouden niet meer veilig zijn. Het begin van het gevreesde grondoffensief leek aanstaande. Paniek was het gevolg. Met Israël’s oorlogsmisdaden van 2008-2009 nog vers in het geheugen sloegen mensen massaal op de vlucht. Ze zochten onderkomen bij familie in andere wijken of in één van de tien UNRWA scholen verspreid over de Gazastrook die hun deuren openden om vluchtelingen op te vangen.Nog diezelfde avond zochten vele radeloze families (6.000 mensen) hun toevlucht in VN-scholen. Deze raakten al gauw overvol, waardoor vanochtend nog eens drie scholen open gingen.

Eén van de gevluchte families is de al Attar familie uit Attatra, in het noorden van de Gazastrook. ‘We hebben in alle haast onze spullen gepakt, wat eten en dekens, en zijn direct vertrokken. Mensen raakten volledig in paniek toen de pamfletten uit de F16s kwamen vallen,’ zegt Mahmoud al Attar. Hij kwam gisteren met zijn vrouw, negen kinderen en 26 kleinkinderen naar de VN-basisschool voor jongens. ‘Nu verblijven we met z’n allen in één klaslokaal van zo’n acht bij zes meter. Er is niet veel plek. We hebben geen matrassen en onvoldoende lakens. We moesten de nacht doorbrengen op de stenen vloer en op stoelen dus we hebben nauwelijks een oog dichtgedaan. Er werd ook veel gebombardeerd om ons heen. Een journalist werd vannacht gedood door een luchtaanval op zijn auto, in een straat hier vlakbij.’ Ook al worden de VN-scholen gezien als een veiliger heenkomen, Mahmoud maakt zich geen illusies: ‘We voelen ons ook hier niet veilig. Ze hebben al eens eerder VN-scholen gebombardeerd.’ Daarmee verwijst hij naar de Israëlische aanvallen met witte fosforbommen tijdens het militaire offensief van december 2008 – januari 2009.

Foto: CODEPINK Women For Peace (cc)

Grenzen

OPINIE - Over waarom Joël Voordewind een dwaas is.

Gelukkig zijn er in tijden van crisis nog Nederlandse politici die het hoofd koel houden en verstandige dingen roepen. Gematigde dingen. Christelijke dingen. Zoals Joël Voordewind.

CU ook motie om veilige en erkende grenzen voor Israel te bepleiten. Hard nodig, de laatste dagen zijn er 116 raketten afgevuurd op Israel.

Het is dit soort onderhands, achterbaks gelul dat mij woest maakt. 

Er zijn namelijk internationaal erkende grenzen voor Israël. Internationale grenzen die bijvoorbeeld Yassir Arafat bereid was te accepteren. Internationale grenzen waar VN-resoluties over zijn aangenomen. Het zijn de grenzen van 1967 en het is Israël wat deze grenzen maar niet wil accepteren.

Israël wil “veiligheidszones”, Israël wil garanties voor illegale nederzettingen buiten die grenzen, Israël heeft de bezette gebieden maar vast Hebreeuwse namen gegeven – Israël wil het gewoon allemaal hebben. Dat is het probleem, Joël Voordewind. Precies dat.

En dan kun jij wel braaf oreren over veilige en erkende grenzen, maar dan speel je in de kaart van de Israëli’s die maar al te graag willen dat we die grenzen nòg eens een keer gaan trekken: in een wijde boog om Al-Quds heen (u noemt die stad Jeruzalem – ik niet meer), met overal zwaar gemilitariseerde eilandjes voor kolonisten, bergen checkpoints om die smerige Arabieren in de gaten te houden en ontvolkte veiligheidszones en militaire oefengebieden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bewijs voor uithongeringspolitiek in Gaza

ACHTERGROND - Israël voerde jarenlang een uithongeringspolitiek in Gaza, zou blijken uit documenten die recent boven tafel gekomen zijn. 

De mensenrechtenorganisatie Gisha, die zich onder meer inzet voor Gaza, heeft na een juridische strijd van drieëneenhalf jaar een document van de Israëlische bezettingsautoriteiten in handen gekregen dat ‘Voedsel consumptie in de Gaza Strook – Rode lijnen’ heet. Het document beschrijft hoe Israël de bevolking van Gaza tussen 2007 en 2010 op rantsoen zette wat de import van voedsel betrof.

De nu verkregen papieren bevestigden nog eens te meer dat Israël in de afgelopen jaren een soort uitgekiende uithongeringspolitiek heeft gevolgd ten opzichte van Gaza. In 2010 wist Gisha namelijk al via de wet op de openbaarheid van bestuur in Israël een papier boven water te krijgen, waaruit bleek dat Israël een mathematische rekenmodel hanteerde om vast te stellen hoe weinig het kon doorlaten in de Gaza-strook zonder meteen een humanitaire catastrofe te riskeren. Ook dat rekenmodel is te vinden op de Gisha site (pdf), De journaliste Amira Hass van Haaretz maakte er in 2010 eveneens melding van.

De papieren die Gisha in september in handen kreeg, nadat het Israëlische hooggerechtshof een bezwaarschrift van de staat tegen het openbaarmaken ervan had verworpen, bestaan uit twee delen. Het eerste is een powerpoint presentatie, het tweede een position paper, een document dat meer algemene achtergrondinformatie geeft voor de toenmalige Israëlische aanpak.  (Ze zijn achtereenvolgens hier en hier te vinden op de site van Gisha).

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Rusty Stewart (cc)

Ik teken petitie EAJG niet

OPINIE - Een Ander Joods geluid (EAJG) heeft woensdag een petitie gelanceerd om het initiatief te steunen van de Palestijnse Autoriteit om een waarnemersstatus als niet-lidstaat te krijgen bij de Verenigde Naties. Maar ik zal die niet tekenen.

In een persbericht zegt EAJG:

Een Ander Joods Geluid roept de Nederlandse Vertegenwoordiging bij de Verenigde Naties op een statusophoging van de Palestijnse Autoriteit te steunen. Via een vandaag gelanceerde petitie hoopt Een Ander Joods Geluid de Vertegenwoordiging ervan te kunnen overtuigen dat steun voor deze ‘waarnemersstatus als niet-lidstaat’ noodzakelijk is om nog tot een Palestijnse staat te komen. De Palestijnse premier Mahmoud Abbas heeft deze statusophoging op 27 september aangevraagd in een toespraak voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.”

Jaap Hamburger, voorzitter van Een Ander Joods Geluid:

De voorgestelde ophoging zal bovenal een indirecte erkenning zijn door de VN van het Palestijnse streven naar een eigen staat op de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem. De huidige status quo, waarin gelijkwaardige onderhandelingen uitblijven, moet worden doorbroken.

Volgens Hamburger is steun voor de ophoging nodig om de twee-statenoplossing te redden.

Als Nederland tegen dit initiatief stemt, zet zij hoogstpersoonlijk een streep door een Palestijnse staat. Israëls bezetting raakt meer en meer verankerd in Palestijns gebied. Deze ontwikkeling is rampzalig, voor zowel Palestijnen als Israëli’s.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende