Gaat Oranje met terugwerkende kracht het WK ’78 winnen?
, door
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De Katholieke kerk en public relations
, door
Je kan zeggen wat je wilt, maar de Rooms-Katholieke kerk heeft als het PR betreft een neusje om precies datgene te doen wat slecht is voor het imago. Een van de laatste akkefietjes behelst de schorsing van een pastoor die het waagde in te haken op de oranjekoorts die Nederland in z’n greep had door de kerk oranje in te richten. De beste man had al eerder niet-kerkelijke evenementen in zijn dienst ingevoegd. Een doodzonde, aangezien de kerk zich over het algemeen ver houdt van de realiteit.
Maar zijn gemeente, waar het uiteraard niet om gaat, is het daarmee niet eens. De kerk in Obdam groeit tegen de stroom in, en dat is volgens de gemeente te danken aan de pastoor. De bisschop die de pastoor schorste kaatst de bal terug: “Het heeft mij zeer verbaasd en teleurgesteld dat de gelovigen niet spontaan aanvoelen dat zoiets te ver gaat“.
Maar het moet gezegd worden, de frivoliteit van de pastoor was ongehoord. Dit zullen ze elders nooit doen.
Een tweede voorbeeld van “goed” PR-beleid is dat is dat de kerk het wijden van vrouwen tot priester weer eens heeft verboden. Maar er is nog wel goed nieuws. De kerk verklaarde afgelopen week dat dit net zo’n misdaad is als het verkrachten van kinderen. Het lijkt dus een kwestie van tijd totdat de eerste vrouw met goedkeuring van het Vaticaan op de kansel staat.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
het Saillant | Niet winnende lelijkheid huldigen?
, door
Huldigen voor een tweede plaats, gestorven in lelijkheid? Zijn we nou helemaal gek geworden.
Het Nederlands elftal is ver gekomen op het WK en dat is knap. Als klein landje al drie keer tweede dat is een prestatie van formaat. Maar om nu te gaan huldigen is nergens voor nodig, want het allerbelangrijkste op een WK is: winnen. Geen tweede worden, zoals Andy Schleck het gisteren treffend verwoordde: “The second one is the first loser”. En dus valt er geen overwinning te vieren. Ik heb gehoopt en gebeden dat we zouden winnen, maar dat is helaas niet gelukt.
Daar komt nog bij dat men wereldwijd helemaal niet zo te spreken is over ‘ons’ Oranje. En ik ook niet. Terwijl in gans Nederland vooral euforie heerste over de prestaties, namelijk zes keer op rij winnen, heerste in het buitenland vooral verbazing en later verbijstering over de Nederlandse speelwijze. Niet alleen heeft Oranje niet gewonnen, maar volgens vele buitenlandse media heeft Oranje ook nog een behoorlijke poging gedaan om alles dat voetbal mooi maakt, kapot te maken. Nederland dat beroemd is geworden door totaalvoetbal, door het consequente sterven in schoonheid. Na de finale is Nederland berucht, zoals het Uruguay van 1950 of Italië van 1982. Met dien verstande dat die landen wel wereldkampioen werden. Als alle middelen dan geoorloofd zijn, dán moet je ook winnen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Sargasso Café | De Finale
, door
Vanavond moet het gebeuren, of juist niet? Want misschien is het met volkeren wel net als met schrijvers: hoe meer (jeugd)trauma’s hoe beter ze zijn? Waar hadden we het anders over moeten hebben die afgelopen 36 jaar? Rensebrink …op de paal, zijn we er toch ingetuind! Toch zou het ook wel eens mooi zijn om de wereld als wereldkampioen te bekijken. Want zeg nou zelf: wie doet u wat als u straks met een WC-rol onder uw arm over de franse camping naar het toiletblok loopt? Wij hebben Wesley… Tot ver voorbij 2040 zullen Nederlanders het te horen krijgen van Moskou tot Melbourne en van Cali tot Katmandu: “Snaider, Snaider, number one!” ..en het mooie is dat als Oranje vanavond verliest dan horen we dat ook nog jarenlang?! Maar laten we maar gewoon winnen, dan de eenentwintigste eeuw eindelijk beginnen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Zomerquote | Stille kracht
, door
“Zelfs de meest nuchtere Hollander gaat in Oranje gehuld over straat. Na deze overwinning gelooft bijna iedereen in het wereldkampioenschap. Dat zou een geweldige prestatie zijn van een team waarbij eenheid al weken het toverwoord is. Maar de stille kracht van dit Oranje? Juist, dat is de Indo…” (Ed Caffin op Indisch3.0)
Giovanni van Bronckhorst heeft het, Robin van Persie schijnt het te hebben en John Heitinga ook: Indisch bloed. Van Bronckhorst als aanvoerder van Oranje is ook een beetje een ‘postkoloniale revanche’, schrijft Ed Caffin. De Indonesische voetbalbond zou ze graag willen hebben voor in het nationaal elftal: Nederlanders met Indisch bloed die goed kunnen voetballen. Maar die zijn vaak van Molukse afkomst. En zijn erg principieel. Voetbal verbroedert, zeggen ze, maar niet altijd.
Lang geleden, tijdens het WK in 1938, klonk trouwens twee keer het Wilhelmus. Eén keer voor Nederlands-Indië en één keer voor Oranje. Dat alle ‘Indo’s’ het Wilhelmus ook zongen, lijkt ons echter sterk. Een ‘Indo’ van Duitsen bloed die de Spaanse koning eert? Het idee was gewoon te bizar om over na te denken, laat staan te zingen.
Nederlands-Indië ging overigens, gehuld in oranje en met twee ’totoks’ in de ploeg, in de eerste ronde al keihard onderuit. De wedstrijd tegen Hongarije werd verloren met 0-6. De latere wereldkampioen bleek helaas ietsje beter te kunnen voetballen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
En El
, door
Er zwemt een haai in de Amsterdamse grachten!
, door
