Het verhaal achter een tweet: Boris van der Ham

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Chris Aalberts met de eerste in een serie analyses van politieke tweets. Vroeger had je op de radio 'de plaat en zijn verhaal', een rubriek waar luisteraars hun favoriete plaat konden aanvragen en vertelden hoe het nummer in hun leven een rol had gespeeld. De rubriek bestaat nog steeds. Muziek is pas echt betekenisvol als je weet hoe de plaat in het leven van echte mensen een rol speelde. Vanaf nu is dit de Twitter-variant op die rubriek: welke betekenis heeft een individuele tweet? Wat kunnen we op basis van een tweet zeggen over de Nederlandse politiek? Afgelopen zaterdag sprak Geert Wilders in Berlijn zijn Duitse politieke medestanders toe. De NOS maakte er een reportage over. De commentaarstem zei dat Wilders weliswaar weinig heeft meegekregen van het CDA-congres op diezelfde dag, maar dat hij wel een smsje van Maxime Verhagen kreeg waarin Verhagen ‘hem veel succes wenste’. Vara-website Joop plaatste het filmpje op YouTube, en Boris van der Ham, Tweede Kamerlid van D66, twitterde naar Verhagen: ‘is dit waar?’ Verhagen reageerde er niet op. Er waren wel 23 retweets.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Nobelprijs voor (1/3e) Nederlander

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Grafeen bestaat uit een enkele laag koolstofatomen (foto wikimedia commons/AlexanderAlUS)Vlaggen, feest en taart! Het kan u bijna niet ontgaan zijn, Nederland is een Nobelprijswinnaar rijker. Andre Geim mag zich als negentiende Nederlander voegen in het rijtje goden dat de Nobelprijs  in de wacht mocht slepen. Een kleine kanttekening is dat niet alleen Nederland aanspraak kan maken op het succes. Geim is geboren in Rusland en woont en werkt al jaren in Engeland, waar hij ook het meeste onderzoek deed waarvoor hem de Nobelprijs voor de Natuurkunde werd verleend.

Geim krijgt de Nobelprijs, die hij moet delen met mede-professor Konstantin Novoselov, voor het onderzoek naar het tweedimensionale materiaal grafeen. Waar grafiet (de stift van potloden is hiervan gemaakt) bestaat uit meerdere laagjes koolstof is grafeen één enkel laagje koolstofatomen. Het materiaal is dus één atoom dik, dunner kan niet. Waar aanvankelijk werd gedacht dat zo’n laagje theoretisch wel mogelijk maar zeer instabiel zou zijn, bedachten Geim en co een methode om grafiet laagje voor laagje tot grafeen te reduceren. Hiervoor gebruikten ze plakband om steeds een laagje van het grafiet af te trekken, net zolang tot er een monomoleculaire laag overbleef. (Dit werd gisteren mooi verteld en geillustreerd door promovendus Diederik Jekel in De Wereld Draait Door (video, vanaf 6.20.)

Het geproduceerde grafeen is niet alleen superdun en doorzichtig, maar ook nog eens erg sterk en het heeft bijzonder handige geleidende eigenschappen: Het is een supersnelle halfgeleider, beter dan bijvoorbeeld silicium. Daarbij komt dat het basismateriaal Koolstof vele malen meer voorkomt dan de meeste huidige platte halfgeleidermaterialen. Het gaat hier echt om een ontdekking met zeer veel verschillende praktische toepassingen en dat maakt de grote prijs voor de twee onderzoekers erg begrijpelijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nieuwe kabinet helpt vergrijzing een handje

Een belegerde eicel (Foto:flickr/wellcome images)Hoe we het nieuwe kabinet ook gaan noemen, het blijkt nu al dat het lijdt aan een ernstige vorm van kortzichtige bezuinig-itus. Neem nu de voorgenomen stop op het vergoeden van meer dan één behandeling IVF. Omdat elke behandeling 2500 euro kost rekent men op een besparing van 25 miljoen euro.

Zoals in het gelinkte artikel al wordt aangetoond met een voorbeeld uit Duitsland blijkt zo’n besparing zelfs op de korte termijn niet haalbaar. In Nederland plaatsen we namelijk meestal maar één bevrucht eitje tegelijkertijd terug, om de kans op meerlingen te verkleinen. Dat verkleint ook de kans op zwanger worden, maar aangezien het toch vergoed wordt is dat niet erg, want er kan bij de volgende keer gewoon nog een eitje geplaatst worden. Straks zal men gezien de kosten echter vaker overgaan tot het plaatsen van meerdere eicellen, om de kans op zwanger worden te vergroten. In Duitsland is het aantal IVF-behandelingen gehalveerd, maar zijn er daardoor wel meer meerlingen geboren. Elke meerling kost 45.000 euro extra aan zorgkosten, wat de kans groot maakt dat de maatregel zelfs geld kost.

Daarnaast, en dat bewijst de kortzichtigheid van dit kabinet, 2500 euro investeren voor een goede kans op een nieuwe belastingbetaler is een koopje, zeker gezien de oprukkende vergrijzing. Door nu dat geld niet te investeren loopt de staat straks een veelvoud dat bedrag aan belastinggeld mis. Op de lange termijn ga je dus sowieso het schip in.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Einde van de Kraakbeweging? (2)

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Harm van der Veen, die lange tijd zelf actief was in de Groninger Kraakbeweging. Vandaag het tweede deel. Dit artikel verscheen eerder in het lokale ledenblad van GroenLinks Groningen. Lees ook deel 1 van dit artikel.

De reactie van de overheid op het kraken heeft zich lange tijd in de sfeer van de jurisprudentie afgespeeld. Niet de politiek maar de rechters reageerden dus op de sinds begin jaren zeventig ontstane behoefte aan wetgeving. Op basis van vaak heel oude wetten die oorspronkelijk bedoeld waren als huisvredebescherming en huurrecht, formuleerden de rechters grenzen en richtlijnen voor de krakers. Er ontstond zodoende een rechtsvacuüm waar de kraakbeweging garen bij spon.

Doordat de overheid politiek verdeeld was, kwam zij dus slechts moeizaam tot nieuw beleid. Menig politicus deelde de mening van de krakers dat veel van de pandeigenaren mede schuldig waren aan de woningnood. Hun panden stonden uit speculatieve overwegingen leeg terwijl er een enorme woningnood was. Een in 1973 ingediend wetsvoorstel voor de ‘Anti-kraakwet’ werd in 1978 door deze onenigheid, na jarenlange politieke discussie, door de regering teruggetrokken uit de Eerste Kamer.

Dit leverde nieuwe wetsvoorstellen op die ook pandeigenaren verplichtten hun maatschappelijke rol te spelen, o.a. in de vorm van wetten die kraken onder voorwaarden legaal maakte. In 1979 diende de regering daarom een wetsvoorstel in voor de ‘Leegstandswet’. Daarover werd opnieuw jarenlang politieke strijd gevoerd. Hoewel deze wet in 1981 door beide Kamers werd goedgekeurd, werd er nog verder gediscussieerd over de uitvoerbaarheid daarvan. Uiteindelijk is slechts een klein deel van de ‘Leegstandswet’ in 1986 in werking getreden. Het deel over het strafbaar stellen van het kraken viel daar niet onder, waardoor je kan stellen dat krakers zelfs meer rechten kregen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Moet ons parlement kleiner?

Vroeger was alles beter, toch? (Foto: flickr/nationaalarchief)Eén van de plannen van Rutte I is het aantal kamerleden terugbrengen van 150 naar 100 leden. Dat alles om het volk het idee te geven dat de bureaucratie wordt aangepakt.

Hoe erg die parlementaire bureaucratie is wordt snel duidelijk als je de verschillende parlementen in de ons omringende landen afzet tegenover onze 225 parlementariërs. Dat zijn er 150 in de Tweede Kamer en 75 in de Eerste kamer.
Tijd dus voor een lijstje:

  • Groot-Brittannië: 1372 (650/722). 44.543 inwoners per zetel
  • Duitsland: 598. 137.675 inwoners per zetel
  • Frankrijk: 923 577/346). 69.402 inwoners per zetel
  • België: 224 (150/74). 48.337 inwoners per zetel
  • Ierland: 226 (166/60). 19.782 inwoners per zetel
  • Litouwen: 141. 23.612 inwoners per zetel
  • Zweden: 349. 26.878 inwoners per zetel

Erg? Mwah. In Nederland is de verhouding ongeveer 73.860 inwoners per zetel. In bovenstaande – willekeurige – lijstje heeft alleen Duitsland een relatief kleiner parlement. Nu is zo’n vergelijking natuurlijk niet zaligmakend, de rechtgeaarde aanhanger van de kleine overheid zal ongetwijfeld vinden dat de parlementen in die landen ook te groot zijn, maar het zegt toch in ieder geval dat het Nederlandse parlement niet buitensporig groot is, en misschien wel relatief klein.

Een ander punt dat regelmatig boven komt drijven in de hedendaagse politiek is de kloof tussen burger en politicus. Die is te groot. Denken de partijen die dit voorstel steunen nu echt dat door het aantal parlementariërs te verlagen, en dus de werkdruk te verhogen, die kloof wordt verkleind? Onwaarschijnlijk. Sterker nog, de band van de parlementariërs met de samenleving zal verder onder druk gezet worden. Alle parlementariërs krijgen meer macht, en zullen meer worden bespeeld door lobbyisten. De feitelijke kiesdrempel (1 zetel) wordt verhoogd en kleinere partijen krijgen relatief minder macht omdat ons systeem van restzetels grote partijen bevoordeeld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oplossingen voor Wilders-stemmers

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder een artikel van Kaj Leers, dat eerder op zijn eigen site verscheen.

Stempas (foto: Flickr/screenpunk)Joost Zwagerman zorgt met zijn artikel ‘Links helpt Wilders door PVV-kiezers te kleineren’ voor beroering bij vast niet alleen de linkse partijen, maar ook het CDA. Alle partijen die de afgelopen jaren kiezers verloren aan Geert Wilders – de PvdA, de SP, het CDA – breken zich het hoofd over hoe ze die kiezers kunnen terughalen. Er zijn politici die Zwagerman’s visie delen, maar de discussie stokt zodra het over de oplossingen gaat die de Wilders-kiezers willen zien.

Eberhard van der Laan, tegenwoordig burgemeester van Amsterdam en voormalig minister van Integratie en Wijken, is PvdA’er en één van zijn ambities is het terughalen van oud-PvdA-kiezers bij Geert Wilders. Dat is niets nieuws, hij heeft dit vaak herhaald tegen iedereen die het maar horen wil. “Die mensen, dat zijn ónze mensen!”, foetert hij te pas en te onpas. Ook een Tweede Kamerlid als Jacques Monasch steekt niet onder stoelen of banken dat zijn PvdA veel kiezers in de steek gelaten heeft. En dan juist mensen als in Sterrewijk in Utrecht, zoals een diepgaand onderzoek van Forum uitwijst.

Jan Marijnissen, nog steeds voorzitter van de SP, heeft zich regelmatig uitgelaten over die groep kiezers. Wat hen beweegt. Ook hij vindt dat die kiezers eigenlijk op de SP zouden moeten stemmen.

Het CDA lijkt met een soort experiment bezig: een deel van die partij denkt naar de PVV overgelopen kiezers terug te kunnen halen door zich dicht tegen Wilders aan te nestelen. In de beste CDA-tradities probeert de partij zich als een kameleon aan te passen, in de hoop dat de kiezers de kopie boven het origineel verkiezen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Begrijpen de rechters waar het Wilders om gaat?

Geert Wilders (Foto: FLickr/pietplaat)De wraking van de rechtbank lijkt een onvoorzien obstakel in het proces tegen Geert Wilders. Maar was dit echt niet te voorzien? Was het beroep dat Wilders op zijn zwijgrecht deed niet voorzien? Waarom probeerde de voorzitter van de rechtbank Wilders uit te tent te lokken met een verwijzing naar zijn reputatie dat hij discussie uit de weg gaat?

Wilders heeft vanaf het moment dat het Gerechtshof hem alsnog liet vervolgen, na het aanvankelijke sepot van het OM, gezegd dat het hier om een politiek proces gaat. De uitvoerige toelichting van het hof heeft daar ongetwijfeld een rol in gespeeld. Als je die leest lijkt het alsof er maar één uitspraak mogelijk is: schuldig. Conclusie van de verdachte: er is verdeeldheid in justitiële sferen en de groep die mij wil zien hangen heeft de tolerante partij gecorrigeerd. Dit riekt naar een politieke beslissing.

In de korte inleiding die Wilders vanmorgen uitsprak heeft hij daar opnieuw op gewezen. Niet hij staat terecht, maar de vrijheid van meningsuiting. Hij zal het niet met zoveel woorden uitspreken dat hij de rechters in het verlengde ziet van van zijn politieke tegenstanders. Maar zodra hij daarvoor een aanwijzing vond heeft hij er uiteraard meteen gebruik van gemaakt (het is ook nog maar de vraag of die wraking een idee van zijn advocaat was; gezien het feit dat deze er niet direct op in ging en gezien zijn argumentatie later dat de schijn van partijdigheid moet worden aangetoond bij de verdachte lijkt het er op dat Geert zelf er mee gekomen is, maar dit terzijde).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kabinetsformatie 2010: de poppetjes van Rutte I (deel 2)

Mark Rutte (Foto: Wikimedia Commons/Nick van Ormondt)Het leukste gezelschapsspel van Den Haag waren we hier half augustus al begonnen: formeren en poppetjes raden! De PVV gedoogt en moet het dus doen met de trekpoppen van de VVD en het CDA. We weten inmiddels dat het twaalf ministers worden, inclusief minister-president Rutte. We gaan maar even uit van groen licht door Ferrier en Koppejan.

De kabinetsleden van Rutte I: wie worden het? Raadt u even mee?

Kabinet Rutte-I

De opstelling:

  • Algemene Zaken – Mark Rutte (VVD)
  • Financiën – Jan Kees de Jager (CDA)
  • Buitenlandse Zaken – Hans van Baalen (VVD)
  • Sociale Zaken – Stef Blok (VVD)
  • Landbouw en Economische Zaken – Maxime Verhagen (CDA)
  • Veiligheid – Piet Hein Donner (CDA)
  • Immigratie en Integratie – Henk Kamp (VVD)
  • Volksgezondheid – Edith Schippers (VVD)
  • Onderwijs – Marja van Bijsterveldt (CDA)
  • Verkeer & Waterstaat – Helma Neppérus (VVD)
  • VROM – Theo Rietkerk (CDA)
  • Defensie – Sybrand van Haersma Buma (CDA)
  • Update:
    Stef Blok (VVD) schijnt fractievoorzitter te worden van de VVD. Dat gooit uiteraard alles door elkaar, tenzij Nicolai minister van SZW wordt… Speculeert u mee?

    Update 2:

    Lijstje RTL:

    Premier: Mark Rutte (VVD)
    Financiën: Jan Kees de Jager (CDA)
    Buitenlandse Zaken: Dick Berlijn (CDA)
    Sociale Zaken: Edith Schippers (VVD)
    Economische Zaken en Landbouw en vicepremier: Maxime Verhagen (CDA)
    Binnenlandse Zaken: Piet Hein Donner (CDA)
    Veiligheid: Ivo Opstelten (VVD)
    Immigratie/integratie: Sybrand van Haersma Buma (CDA)
    Volksgezondheid: Marja van Bijsterveldt of Gerda Verburg (CDA)
    Onderwijs: Uri Rosenthal (VVD)
    Ruimte: Melanie Schultz van Haegen (VVD)
    Defensie: Frank van Kappen (VVD)

    Doneer!

    Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

    In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

    Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

    Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

    Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Einde van de Kraakbeweging? (1)

    GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Harm van der Veen, die lange tijd zelf actief was in de Groninger Kraakbeweging. Het artikel verscheen eerder in het lokale ledenblad van GroenLinks Groningen.

    Een uitspraak van de Hoge Raad legde bijna 40 jaar geleden een gat in de wetgeving bloot, die een legale basis aan het kraken gaf. Sinds 1971 heeft de overheid veel tijd en inspanning nodig gehad om met een adequaat antwoord te komen. Vanaf 1 oktober van dit jaar is er dan eindelijk een wet die het kraken verbiedt. Daarmee is het moment aangebroken voor een analyse van de ontwikkeling van de kraakbeweging en de reactie van de overheid daarop. Een artikel over kraken, maar vooral ook over de kraakbeweging die er op gebouwd werd.

    Wat men later de ‘kraakbeweging’ is gaan noemen werd oorspronkelijk eind zeventiger jaren gegroepeerd rond een netwerk voor het ‘kraken’ van woningen. Zij was door haar successen echter binnen vijf jaar uitgegroeid tot een massale beweging die op vooral anarchistisch-socialistische grondslag een vrijdenkend alternatief wilde vormen voor wat krakers zelf de ‘burgerlijke maatschappij’ noemden.

    De ideologische basis van de kraakbeweging is moeilijk onder één noemer te vangen. Vaste waarden zijn uitgangspunten van collectieve autonomie, zelfredzaamheid, kleinschaligheid en eigen beheer. Maar heel prominent is ook het besef dat al het persoonlijke politiek is en dat al het politieke samenhangt. Samen vormt dit het concept van de ’totaalstrijd’. Het kraken van een individu wordt ‘woonstrijd’ en dat raakt binnen de ’totaalstrijd’ verbonden met andere ‘deelstrijden’ als inkomensnivellering, veganisme, anti-racisme, -sexisme, -militarisme, -repressie, -imperialisme en -kapitalisme. De kraakbeweging groeide daarmee uit tot veel meer dan een alternatieve woonvoorziening, het groeide uit tot een beweging van bewust onmaatschappelijken, die een alternatief voor de gehele maatschappij nastreefden; een staat in de staat. Het kraken zelf bleef daarin om twee redenen echter een belangrijke rol spelen.

    Vorige Volgende