Diversiteitsbeleid is vaak niet zo mooi als het lijkt

Zorgt diversiteitsbeleid voor meer inclusiviteit? Of staat het ‘verschildenken’ dat aan veel diversiteitsbeleid ten grondslag ligt een rechtvaardiger samenleving juist in de weg? Hoewel de uitvoering van beleid vaak veel te wensen overlaat, is Marieke Slootman hoopvol over het streven naar ‘diversiteit’. Mits weloverwogen uitgevoerd. ‘Diversiteit’ staat hoog op de agenda. Organisaties, onderwijsinstellingen en de bestuurlijke macht moeten ‘diverser’ worden. Diversiteit wordt vaak afgemeten aan de aanwezigheid van mensen die tot een minderheidscategorie gerekend worden. Diversiteit wordt bijvoorbeeld nagestreefd door het percentage vrouwen in het kabinet en het aantal hoogleraren van kleur aan de universiteiten te verhogen. Maar bestendigt zulk streven niet het idee dat er onoverbrugbare verschillen zijn op basis van gender, huidskleur en religie? Bevestigt het niet een hokjesdenken dat ons alleen maar verder verwijdert van een inclusievere samenleving? Diversiteit op basis van verschildenken minder mooi dan het lijkt In mijn onderzoek naar diversiteit en ongelijkheid blijf ik worstelen met de rol van categorisaties en de term ‘diversiteit’ binnen het streven naar een rechtvaardiger samenleving. Een reflectie van Jolande Withuis in de Volkskrant (25 oktober, 2017) zette mij weer aan het denken.

Door: Foto: Solidair e (cc)
Foto: Flats! (cc)

Nooit moe van #MeToo

, door

COLUMN - Een verbijsterende aflevering van De Wereld Draait Door, maandagavond. Hanneke Groenteman, ooit medemaakster van Neerlands allereerste feministische radio-programma Hoor Haar!, trapte af met de verzuchting dat ze die hele #MeToo-discussie beu was. Ik ben het ook zat dat we die discussie nu nog steeds moeten voeren, een paar decennia nadat zij en ik en duizenden andere vrouwen uit de tweede golf het debat over seksueel geweld entameerden. Maar ik ben vooral trots op de vrouwen die niet bij de pakken neerzitten, en die nu eigentijdse middelen aanwenden om seksueel machtsmisbruik en intimidatie opnieuw op de kaart te zetten.

Wilma de Rek eiste dat er eerst cijfers op tafel kwamen. Maar zulk onderzoek wordt al sinds de jaren ’80 uitgevoerd, en levert consistent hoge cijfers op. Een EU-onderzoek uit 2014 wees uit dat één op de drie vrouwen boven de 15 rapporteert ooit met seksueel geweld te maken hebben gehad, een op de vijf is gestalkt, en één op de twee met seksuele intimidatie kreeg te kampen. Met zulke cijfers hoef je niet elk individueel verhaal onder de loep te leggen om te constateren dat hier sprake is van een tragische trend.

De winst van al dat nieuwe onderzoek? We weten nu dat ook mannen ten prooi vallen aan zulke praktijken, al moet je de cijfers dan grofweg door vier delen.

Foto: Alan Levine (cc)

De deeleconomie vraagt om een nieuw soort samenleving

, door

ACHTERGROND - De deeleconomie blijft populair, maar krijgt ook kritiek. Hoe kunnen nieuwe en oude platformen floreren, zonder dat anderen daar de dupe van worden?

Internetondernemer Daan Weddepohl is een visionair. Een dromer. Of de deeleconomie toekomst heeft? Natuurlijk, dat moet! “Onze consumptie van spullen heeft meer milieu-impact dan vlees eten en vliegen bij elkaar.” Daarom richtte Weddepohl het online platform Peerby op, waarmee je spullen kan lenen van mensen uit de buurt. Weddepohl ziet een toekomst voor zich waarin delen mainstream is geworden. Waarbij bedrijven geen lampen verkopen, maar lichturen. Waarin je bij de aankoop van je huis automatisch toegang krijgt tot de buurtstofzuiger of de deelgrasmaaier. Een circulaire economie, met producten ontworpen op duurzaamheid, niet op snelle consumptie. Dat vraagt om een compleet ander systeem.

Hoogleraar innovatiestudies prof. dr. Koen Frenken (UU) doet onderzoek naar de deeleconomie vanuit een economisch perspectief. Welke nieuwe vraagstukken gaan er spelen en zijn daar al oplossingen voor?

De platformeconomie     

Hoe moeten we die deeleconomie precies definiëren? Dat is de vraag waar Frenken zich de afgelopen tijd mee bezig heeft gehouden. Hij hanteert de definitie:

Consumenten die elkaar tijdelijk toegang geven tot hun eigen spullen, als ze die zelf niet gebruiken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Twee jaar Denk in de krant

, door

ANALYSE - Deze maand deed de Raad voor de Journalistiek uitspraak omtrent een klacht van Kamerlid Selçuk Öztürk tegen NRC Handelsblad. In het algemeen vindt Öztürks partij, Denk, dat diverse kranten zeer negatief over haar berichten. Blijkt zulke negativiteit ook uit onderzoek?

“Een drietrapsraket” is wat Denk beschrijft in een veelgedeeld online filmpje: “De eerste stap is dat de journalist (…) gaat graven in het verleden (…). De tweede stap is dat de journalist (…) een strafeis gaat opstellen. De derde (…) stap is dat ze (…) een vonnis vellen over iemand en daarmee iemand monddood maken.” Denk besluit het filmpje met de gevleugelde woorden: “Trap er dus niet in.”

Is die “iemand” misschien Selçuk Öztürk? Het filmpje verscheen op 13 juni 2016, twee dagen voordat NRC Next opende met: “Onderzoek integriteit Denk-voorzitter Öztürk.” Deze week oordeelde de Raad dat die kop en bijgaande ondertitel “te stellig” waren. Wel voegde de Raad daar aan toe dat het voorpagina-artikel zelf berustte op “deugdelijk onderzoek” na toepassing van “voldoende wederhoor.”

Criminalisering

Denk lijkt in het filmpje te refereren aan criminalisering. Dit wil zeggen dat berichtgeving zich richt op misstappen, al dan niet strafbaar, die zouden zijn begaan door een nieuwe partij of haar leden. Zulke berichtgeving over een partij lijkt sterk op misdaadverslaggeving. Dit brengt de partij in diskrediet. Het leidt ook de aandacht af van de politieke boodschap die de partij wil uitdragen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du Jour

Quote du Jour | Het helpt niet

, door

QUOTE - Het AD heeft een concepttekst  in handen over het akkoord dat een nieuw kabinet geen verruiming van de regels rond hulp bij zelfdoding zal doen en RTL Nieuws zegt dat ze van ingewijden hebben vernomen dat informateur Gerrit Zalm tekstvoorstellen heeft gemaakt over zaken als regels rond zelfdoding en het onderzoek naar embryo’s. De onderhandelende partijen ontkennen dat er al een akkoord is.

De onderhandelaars worden er niet vrolijker van maar men kan lekken wat men wil, het helpt niet, zegt Gert-Jan Segers van de CU.

Foto: Tim Reckmann (cc)

Geert, kool en geit

, door

COLUMN - Onderzoek naar kiezersreacties op uitspraak Wildersproces (onderzoek in het kader van NWO Vidi-project 452-14-002).

Schuld, maar geen straf. Het vonnis dat de rechtbank Den Haag vorige week velde over PVV-leider Geert Wilders lijkt het beste van twee werelden: zij die een veroordeling wilden werden tevredengesteld en zij die geen straf wilden ook. Maar onderzoek laat een ander beeld zien.

“Deze uitspraak is geweldig.” De advocaat van de Raad van Marokkaanse Moskeeën Nederland, Lucien Nix, zei tegen de Volkskrant het handig te vinden dat de rechters geen straf hebben opgelegd: “Zo vermijden ze een discussie over de vraag: welke straf is passend? Daar gaat het niet om, en daar heeft iedereen een ander idee over. Het gaat erom dat er nu een duidelijke norm is gesteld.”

Is dit inderdaad zo’n handige, geweldige uitspraak? Om geweldig te zijn zou een uitspraak in elk geval het vertrouwen in onze democratische rechtsstaat niet moeten schaden, zou je zeggen. En ook het vertrouwen in de eerlijkheid van strafprocessen niet moeten verlagen. Maar juist deze twee effecten blijken uit onderzoek dat ik heb uitgevoerd samen met onderzoeksbureau Kantar Public.

In de week voorafgaand aan de uitspraak trok Kantar Public een steekproef, representatief voor alle volwassen Nederlanders. Vervolgens confronteerde ik deze 1.070 personen elk met één van zeven mogelijke uitspraken in het Tweede Wildersproces. Sommigen werd wijsgemaakt dat Wilders zou worden vrijgesproken, anderen dat hij zou worden veroordeeld tot een geldboete, enzovoorts.

Foto: Jason Eppink (cc)

Feiten? Die doen er niet toe

, door

COLUMN - Het wantrouwen jegens politici, bestuurders, instanties, onderzoekers en media is groot. De aanname is dat zij hun standpunten uitsluitend innemen omdat ze daar profijt bij hebben – de baat gaat voor de feiten uit, zoiets. Alsof niemand in zo’n positie nog principes heeft, of oog voor de publieke zaak, laat staan zich moeizaam een weg door conflicterende belangen heeft gebaand en een beredeneerde afweging probeert te maken.

Alles is eigenbelang, en je kunt niemand vertrouwen; dat is de teneur.

Mijn broer, die ervan overtuigd is dat MH17 door de Oekraïne is neergehaald, in de hoop zo Rusland in de ogen van het westen in een kwalijk daglicht te stellen, deelt mij mee dat hij ‘de MSM [de mainstream media] niet meer vertrouwt’, gemakzuchtig De Groene Amsterdammer op dezelfde hoop oud vuil gooiend als waar De Telegraaf volgens hem thuishoort.

Het minutieuze onderzoek van het Londense BellingCat naar de bewegingen van de BUK-raket en de manschappen verwerpt hij, want ‘zij worden betaald door Soros, dan weet je toch genoeg?’ Die frauduleuze club is nota bene adviseur van de Nederlandse regering, sneert hij. Als ik om adstructie vraag, wijst hij op het rapport van de MH17-onderzoekscommissie, die BellingCat echter alleen als een van de vele bronnen gebruiken. Dat onderscheid schuift hij terzijde.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: 70023venus2009 (cc)

Meningen over Brexit: van onverschilligheid tot zorgen en verdriet

, door

COLUMN - Hoe wordt er internationaal gedacht over Brexit? Een onderzoeksbureau bevroeg iets meer dan twaalfenenhalfduizend mensen. De resultaten laten zich raden.

Een paar dagen geleden verscheen er een rapport over hoe er binnen en buiten de EU wordt gedacht over een mogelijk Brexit. Ipsos Mori vroeg in de periode van 24 juni tot 8 juli jl. 12.525 mensen in 16 landen, 9 EU-landen en 7 niet-EU-landen, naar hun mening.

Er blijken grote verschillen te zijn in de beleving van een mogelijk vertrek van de Britten uit de EU. De Fransen laten er vrijwel geen traan over, slechts 25% vindt het verdrietig, terwijl de Zweden met 48% het meest verdrietig zijn over de referendumuitslag. De meeste EU-burgers vinden het besluit van de Britten verkeerd voor de EU (55%) én voor het Verenigd Koninkrijk (58%), 50% vindt het bovendien verkeerd voor hun eigen land.

Zorgen

De Polen, de Zweden en de Spanjaarden hebben de meeste zorgen over de nadelige gevolgen voor hun land. Nederlanders zijn niet ondervraagd, maar ook wij zouden best zorgen mogen hebben: gisteren maakte het Centraal Planbureau bekend dat de Nederlandse economie nu al minder hard groeit door de onzekerheid die de Brexit-beslissing heeft veroorzaakt.

Foto: Don DeBold (cc)

Snel reageren? Niet doen!

, door

COLUMN - Het moet niet zo moeilijk zijn een meeuw te ontwijken die plotseling je lunch aanvalt, die je op een zonnig terras zit te verorberen. Dat wil zeggen: een irritante meeuw in de buurt? Niet over nadenken. Als het mormel tot actie over gaat, is je onbewuste respons sneller dan het kreng kan toeslaan.

Reageren gaat sneller dan aanvallen, concludeerde psycholoog Andrew Welchman in een onderzoek uit 2009 Ergens in onze hersenen zit iets dat voor een snelle reflex zorgt bij bedreigende situaties. Niet nadenken maar doen is dus een overlevingsmechanisme, zou je kunnen zeggen.

Dat geldt dan voor fysieke reacties op tamelijk plotselinge gebeurtenissen. Geldt het ook voor andere reacties?

Ja, zou je zeggen als je kijkt naar meningen. Ook een menig is akelig snel gevormd, volgens een ander onderzoek uit 2009. De onderzoekers concluderen dat in onze hersens er een razendsnelle interactie plaatsvindt tussen de delen die actief zijn bij taal en de delen die verantwoordelijk zijn voor onze meningsvorming. Specifieke woorden in volledige zinnen, triggerden de reactie van de lezer, met een uiterst subjectief oordeel tot gevolg.

Je zou ook kunnen concluderen dat objectief lezen zo goed als onmogelijk is.

De reactiecultuur op weblogs heet het uitwisselen van meningen. En daar zitten regelmatig reacties bij die zo snel na publicatie van een stuk op een blog staan, dat de vraag rijst: is het stuk wel goed gelezen én is er wel goed over de reactie nagedacht.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende