Razernij verklaard door onderwijsdeelname

Op de radio luisterde ik onlangs naar een interview met socioloog Abram de Swaan. Helaas ging de interviewer vooral in op zijn persoonlijke leven, terwijl de Swaan waarschijnlijk veel meer interessants te melden had over zijn recente boek: Compartimenten van vernietiging; over genocidale regimes en hun daders. Het boek verschijnt binnenkort ook in het Frans. Een van de passages in het interview intrigeerde me. Hij vertelde dat hij in een ingezonden brief in het NRC had geschreven over de opkomst van IS. Een van zijn verklaringen is dat steeds meer meisjes naar school gaan, ook in de islamitische wereld. Dat leidt tot spanningen, die we in Europa eind 19de eeuw begin 20ste eeuw ook hebben gekend. Bij ons leidde het tot de opkomst van de grote arbeidersbewegingen. Ik zocht eerst naar een grafiek die deze ontwikkeling helder schetst. Een van de millennium goals is de "Education Gender Parity": 100 geeft aan dat de verhouding jongens/meisjes in het onderwijs gelijk is. Sinds 1990 (en ik vermoed inderdaad in de twintig jaar ervoor) is deze verhouding in veel islamitische landen inderdaad ingrijpend gewijzigd.

Onderwijs in Turkije

Het gaat niet de goede kant op:

De Turkse nationale onderwijsraad heeft de minister van onderwijs namelijk zojuist geadviseerd studenten aan de hotel- en toerismescholen niet langer te onderwijzen hoe ze alcoholische dranken moeten serveren. Ook moeten stages in hotels en restaurants waar alcohol wordt geschonken worden verboden. Want dat brengt jonge moslims maar in verleiding.

De minister heeft al gezegd dat de adviezen precies stroken met de plannen die hij in voorbereiding heeft. Het is een klein en veelzeggend onderdeel van de adviezen die de onderwijsraad heeft geproduceerd. Verplicht godsdienstonderwijs vanaf het eerste jaar van de basisschool – denk maar aan uw zesjarige. Godsdienstles op de kleuterschool haalde het niet. Wel moeten kleuters leren wat paradijs en hel inhouden, en worden ze doordrenkt met liefde voor God. Ook adviseert de raad (tenminste op religieuze scholen) invoering van het Ottomaanse Turks als verplicht vak – de taal van de vroegere elite die met Arabische en Perzische woorden is doorspekt en het Arabische alfabet gebruikt. Vader des vaderlands Atatürk voerde in 1928 een taalhervorming door en verving het Arabische schrift door het Latijnse.

Foto: copyright ok. Gecheckt 12-02-2022

Onafhankelijk advies

OPINIE - Afgelopen vrijdag werd de samenstelling van de Onderwijsraad voor de periode 2015-2018 bekend gemaakt. Het positieve nieuws is dat er voor het eerst ook leraren deel uitmaken van de Onderwijsraad. Een beter signaal dat vanaf nu ook met in plaats van alleen over leraren wordt gepraat, is bijna niet denkbaar.

De Onderwijsraad wordt geacht onafhankelijk advies aan de regering te geven over beleid en wetgeving met betrekking tot het onderwijs. Van ieder lid van de raad wordt een beschrijving gegeven, inclusief relevante nevenfuncties in het heden en verleden. Opvallend is echter dat van een tweetal leden een belangrijke nevenfunctie niet wordt genoemd. Voorzitter van de nieuwe raad prof. dr. Henriëtte Maassen van den Brink is daarnaast ook voorzitter van de raad van toezicht van het Cito. Ook raadslid prof. dr. Steven ten Have zit in diezelfde raad van toezicht als vice-voorzitter. Vervolgens is het stuivertje wisselen in de raad van commissarissen van Cito B.V.

De raad adviseert over de hoofdlijnen van het beleid en de wetgeving op het gebied van het onderwijs. Hij neemt een onafhankelijke positie in zowel ten opzichte van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en dat van Economische Zaken als ten opzichte van het onderwijsveld. Niet alleen adviseert de raad – gevraagd dan wel ongevraagd – de betrokken bewindslieden, maar ook de Eerste en Tweede Kamer kunnen om advies vragen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Anders nog iets? | Gepersonaliseerd leren heeft de toekomst

COLUMN - In onze tegenwoordige maatschappij is men steeds meer getuige van innovaties op het gebied van ‘gepersonaliseerd’ leven. Deze snelheid van werken, leven en ontwikkelen is onomkeerbaar. Ook het onderwijs is hieraan onderhevig. Met name sinds de opkomst van de nieuwe digitale tijd, zijn scholen steeds meer op zoek naar een identiteit die voor hen het meest geschikt is. Echter, het traditionele onderwijssysteem, zoals dat doorgaans nog op verreweg de meeste scholen gehanteerd wordt, lijkt inmiddels achterhaald te zijn geworden.

Wanneer ik het heb over de ‘tegenwoordige maatschappij’, denk ik hierbij verder dan enkel het onderwijs. Leven, leren en werken zijn vandaag de dag onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hierin krijgt men steeds meer mogelijkheden tot persoonlijke ontplooiing en ontwikkeling. Tegenwoordig is het immers mogelijk om alles op maat te (laten) maken en naar persoonlijke smaak in te richten. Van één soort koffie is bijvoorbeeld geen sprake meer. Het is een keuze-walhalla geworden, waarbij er gegarandeerd voor elke koffiedrinker een smaak van zijn of haar persoonlijke wens beschikbaar is. En van die antracietgrijze designer hoekbank met kersenhouten pootjes, is er vast ook eentje beschikbaar in kanariegeel voorzien van RVS-pootjes. Wanneer we deze metaforen gebruiken voor het onderwijs, zien we dat er nog een lange weg te gaan is.

Onlangs zag ik een presentatie van Jef Staes. Hij is spreker, auteur en een autoriteit op het gebied van het aanreiken van creatieve visies en innovaties binnen bepaalde organisaties. In zijn pleidooi heeft hij het over het feit dat tegenwoordig, door de digitale wereld waarin we leven, alles te leren en te vinden is. Dat is in de hele geschiedenis tot nu toe nog nooit voorgekomen. ‘Het verkrijgen van een diploma is enkel een bewijs van uitvoeren en reproduceren,’ zegt Staes. Door enkel te laten reproduceren, in een grotendeels vastliggende en extrinsieke omgeving, komen de aanwezige íntrinsiek gemotiveerde talenten van een leerling niet of nauwelijks bovendrijven. Dat is een gemiste kans. Naar zijn idee is dit een achterhaald gegeven en vraagt de toekomstige maatschappij juist om studenten en werknemers met een eigen visie, passie en talent. Diploma’s zijn hierbij niet meer doorslaggevend. Personalisering op onderwijskundig gebied zou een leerling goed doen en wellicht meer motiveren.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Quote du jour | Ook iets van de leraar zélf

Ik begrijp het gevoel van overbelasting bij veel docenten maar het vraagt soms ook iets van de leraar zélf. Als je dingen moet doen waarvan je denkt dat ze geen zin hebben, stop ermee! Doe alleen waarvan je zeker weet: dit helpt mijn leerlingen vooruit. Doe de rest niet! Ik kan niet zo goed tegen de klaagcultuur in het onderwijs, tegen het: ik zie het nut er niet van in, maar… Stop er gewoon mee! Kom in actie! Zeg: ik wil mijn tijd besteden aan de kinderen. Zeg dat op school tegen je collega’s, tegen je baas. […] Misschien is het goed dat ik dit zeg tegen een links weekblad dat ook in het onderwijs wordt gelezen.

Foto: Dan Kamminga (cc)

Geef levensvaardigheden een plek in het onderwijs

OPINIE - Tijdens de algemene beschouwingen zette de regering in op het bieden van kansen aan iedereen, terwijl de oppositie wees op de ouderen en andere kwetsbaren voor wie dit geen soelaas zou bieden. Volgens Ad Bergsma en Jacqueline Boerefijn kan aan dit bezwaar van de oppositie tegemoet worden gekomen door meer te investeren in het vergroten van levenskunst.

Achter de politieke schermutselingen tijdens de algemene beschouwingen speelde de vraag: Hoe staat Nederland ervoor? De PVV ziet een oudere generatie die als ‘oud vuil’ wordt behandeld en de SP treurt vanwege de lange rijen bij de voedselbanken. Rutte wijst op zijn beurt op de welvaartsgroei van de oudere generaties en het sociale vangnet van de verzorgingsstaat. De staat biedt een aanvaardbaar minimum.

Een afspiegeling van dit debat woedt onder geluksonderzoekers. De een schrijft boeken over het verlies van geluk in de moderne markteconomieën en de ander zegt dat het leven nog nooit zo goed is geweest als op dit moment (pdf).

Beide partijen kijken, zoals Rutte het ooit uitdrukte, door een rietje naar de sociale werkelijkheid. Veel Nederlanders zijn angstig, terneergeslagen, overbelast of eenzaam. Tegelijkertijd geven Nederlanders zichzelf een rapportcijfers van 7,7 voor hun eigen geluk.

De blijmoedige en sombere statistieken spreken elkaar niet tegen, omdat mensen die hoge niveaus van onbehagen rapporteren, vaak ook vaak gelukkige momenten kennen. Andersom hebben gelukkige mensen geen rimpelloos leven.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Quote du jour | iPad

De grote onderwijsdebatten van onze tijd gaan steevast over de vorm. Over de beste methode. Over het juiste lesprogramma. ‘Wel of geen iPad?’ is daarbij de grootste vraag. Het onderwijs wordt keer op keer gepresenteerd als een manier om je aan te passen – als een glijmiddel om het leven mee door te glibberen. Op de vele onderwijscongressen orakelt de ene na de andere trendwatcher over de arbeidsmarkt van de toekomst en de bijbehorende ’21st century skills’ (doorgaans iets met ‘creatief’, ‘adaptief’ en ‘flexibel’).

Eigenlijk [zouden we] een heel andere vraag moeten stellen: welke kennis en vaardigheden willen we dat onze kinderen hebben in 2032?

Wie die vraag stelt, heeft het niet meer over aanpassen en meebewegen, maar over sturen en creëren. Dan gaat het niet meer over hoe we ons geld moeten verdienen, maar over hoe we het willen verdienen. Op deze vraag hebben de trendwatchers geen antwoord. Zij zijn immers de volgers van de trends, niet de scheppers.

Quote du jour | De staat van het onderwijs

Education works best when all the parts are working

De boodschap is duidelijk: samenwerken (en überhaupt werken) zorgt voor beter onderwijs. Deze spreuk komt uit onderstaand plaatje:

Echter, wie goed kijkt ziet dat het plaatje helaas een treffende samenvatting is van de huidige staat van het onderwijs. Het ontbreekt nog aan een mannetje dat zand tussen de raderen gooit.

(via)

Quote du jour | Vroegtijdig schoolverlaten

Fors grotere kans op vroegtijdig schoolverlaten na ‘zwarte’ basisschool.

Aldus een persbericht van de Universiteit Maastricht. In de introductie wordt die fors grotere kans geëxpliciteerd:

Nederlandse basisschoolleerlingen in een school met meer dan 77,7% niet-Nederlandse kinderen, hebben een verdubbelde kans op vroegtijdig schoolverlaten (VSV) in hun middelbare schoolcarrière.

De impliciete boodschap: zwarte scholen zijn slecht. En die boodschap wordt maar al te graag opgepikt. Maar dan komt de nuance:

Fuck you, meestertje!

VERSLAG - AD-verslaggever Mark van der Werf werd in 2011 leraar op een basisschool in de Rotterdamse binnenstad. Hij schreef een boek over zijn belevenissen – Meester Mark draait door – en legt uit waarom hij het binnen 2 jaar alweer voor gezien hield.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende