De moraliteit van het outsourcen

In onze nieuwe rubriek De Praktijk, vertellen vakmensen vanaf de werkvloer over hun werk, de samenleving, dilemma’s en politiek. De rubriek verschijnt voorlopig wekelijks. De auteurs zijn vakmensen die openhartig zullen berichten en daarom vaak onder pseudoniem schrijven. Vandaag vertelt de Outsourcer over zijn werk voor een multinational.  Soms kijk ik met enige sympathie naar de livefeed van Occupy Wall Street. Ik ben het niet eens met de kritiek dat de beweging geen duidelijke doelen heeft. Het gaat om eerlijkheid; degenen die het meest hebben geprofiteerd van de economische groei gebouwd op schulden en ‘innovatieve financiële produkten’ moeten ook opdraaien voor een groot deel van de ‘terugbetaling’. Verder denk ik er niet zoveel over na, behalve toen één van de demonstranten zich in een interview richtte tegen offshoring. Het verplaatsen van IT-activiteiten naar lage-lonen landen is onderdeel van mijn dagelijkse werk. Ik ben niet bovenmatig principieel, maar werk ik mee aan zaken die fundamenteel verkeerd zijn? Om dit beoordelen heb ik twee lijstjes gemaakt; één met de argumenten vóór offshoring, en één met tegen-argumenten. Ik laat persoonlijke redenen buiten beschouwing (zoals: ‘het is interessant om te doen’ en ‘mijn kinderen moeten ook eten’). Hierbij -in willekeurige volgorde- de lijstjes:

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 22-09-2022

Occupy-demonstrant krijt leuzen op stoep, riskeert 13 jaar cel, wordt vrijgesproken

In 2012 protesteerde Jeffrey Olson, een 40-jarige inwoner van San Diego, tegen de macht van de banken door bij diverse filialen van de Bank of America in zijn stad met stoepkrijt leuzen voor de deur te tekenen.

Het hoofd beveiliging van de Bank of America in San Diego belde herhaaldelijk met zijn voormalige politiemaatjes om hen ertoe te bewegen Olson te vervolgen. Dat lukte. De politie rechercheerde, de officier van justitie maakte er een zaak wegens ‘vandalisme’ van (waar het spuiten van graffiti ook onder valt) en Olson kreeg dertien verschillende aanklachten aan zijn broek, waar hij in het ongunstigste geval mee kon worden veroordeeld tot dertien keer een jaar gevangenisstraf en dertien keer een boete van duizend dollar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opiniepeilingen houden partijen op de rails

Opinie-onderzoek en politiek zijn vaak een dubieuze combinatie: je moet iets vinden en willen in de politiek. De politicus met het beste onderzoek, is niet per definitie de beste politicus. Wat de meerderheid wil, moet gebeuren, denken die marktonderzoekende politici. Maar er zijn betere richtsnoeren dan door sociologen wetenschappelijk vastgesteld “Volksempfinden”: de wereld begrijpen, de ambitie vorm te geven aan de tijd en aan de behoeften.

Maar soms ben ik zwak; dan drink ik de cijfers van ‘d Hondt en Synovate, alsof ik verdorstende woestijnreiziger ben, die een bron heeft gevonden.  Want de fictieve zetelaantallen zeggen iets over stemmingen in het land. Tenslotte zijn de onderzoeken officiele vaststellingen van standen van zaken, ideologisch of anderszins. Het leukste is natuurlijk als onderzoek gaat over waargenomen gedrag. Anders kun je nog roepen: “het zijn maar dagkoersen”.

Maar soms zijn die dagkoersen onbehaaglijk. Dat is even het geval voor het CDA, voor de PvdA, maar voor andere groeperingen gaat het niet veel beter. (D66, GL) Kunnen we de desoriëntatie van de centrumpartijen beter begrijpen, als we over de grens kijken? Even proberen.

Een Amerikaans bureau onderzocht en vergeleek de steun voor de Tea Party en Occupy Wall Street. De gegevens zijn verzameld door PEW Research.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende