In de documentaire ‘Don’t shoot the messenger’ zagen we hoe Occupy Amsterdam het pispaaltje van de crisis was. Twee uur eerder leerden we in de Tegenlicht-documentaire The Wall Street Code over het monster dat de financiële whizzkids hadden gecreëerd. Ergens in september 1995 stond ik op de Dam te kijken naar een groepje bezopen koorballen die, biertjes in de hand, iedereen die langskwam uitscholden voor pauper, zwerver, sloeber of arbeider. De meeste mensen fietsten snel door, een stel autonome punkers stapten echter van hun bakfiets en begonnen er op los te meppen. Toch goed dat er een God is. Dezelfde reactionaire koorballenagressie zag ik gisteren in Don’t shoot the messenger, een verslag van binnenuit over Occupy Amsterdam.
Want de échte slachtoffers van excessief politiegeweld zijn natuurlijk de politie-agenten zelf.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Deze week uit Zuid-Amerika: demonstraties in Brazilië, Snowden ook richting Ecuadoraans grondgebied en mislukte Argentijnse justitiële hervormingen leiden tot speculaties over verdergaande plannen.
Brazilië is boos: over de verhoging van prijzen in het openbaar vervoer, die symptoom zijn van de aanstaande wereldbeker en tegelijkertijd van het meer algemene “onvermogen van de overheid om de aspiraties van Brazilianen te verwezenlijken“. The Guardian ziet een verband tussen Arabische lente, Occupy, Turkije, Brazilië en schijnbaar elk groot protest van de afgelopen twee jaar. Alle demonstraties zouden gaan over “de spanning tussen een communicatierevolutie die nieuwe vormen van samenwerken mogelijk maakt, versus gesloten netwerken van macht waarin overheden en corporaties zijn verbonden.” Ondertussen heeft presidente Dilma Rousseff voorgesteld een referendum te houden over politieke hervormingen.
Het tweede nieuws zingt ook al even rond maar komt nu ook op de Latijns-Amerikaanse radar: Edward Snowden, NSA klokkenluider, wil en mag naar Ecuador komen. Net als Assange, die onlangs een jaar op de embassade volmaakte. Maar zal Snowden ook daadwerkelijk afreizen? Hij lijkt een geraffineerd kat-en-muisspelletje te spelen met de pers, een ‘epic trololo‘ zo u wilt (vergeet vooral de commentsectie vol fijne woordgrapjes niet). Voor geïnteresseerden in internationale politiek en betrekkingen is het smullen, de fallout van Snowden’s publicaties en zijn reis door de belangrijkste rivalen van de VS op het internationale toneel. Rafael Correa, Ecuador’s president, lijkt meer dan bereid de volgende scène in zijn antagonisme tegenover de VS te spelen.
In een wereld waar de wetten van het monetair-economische spel ons schuld en een geforceerde noodzaak voor winst brengt, laat ze ons achter met reële of fictieve schaarste, ernstige sociale ongelijkheid, segregatie en ecologische afbraak -met elk weer hun eigen desastreuze gevolgen. De onvrede en de roep om verandering is hiermee groot. Het wordt tijd om samen te werken in een richting die wezenlijke verandering biedt. Waar staan we vandaag de dag en waar kunnen we naartoe? Een lange bijdrage van Seth Lievense, coördinator van de Nederlandse Zeitgeistbeweging (blog).
Met de onvrede over ons huidige systeem en in de zoektocht naar verandering ontstaat de noodzaak tot verdieping. Niet enkel verdieping in het huidige systeem. We zullen ook van de mogelijkheden van vandaag de dag op de hoogte moeten zijn om de dag van morgen vorm te kunnen geven. Met de recente ontwikkelingen rondom Occupy Together/Occupy Amsterdam en de nodige media-aandacht die daarbij komt kijken voel ik me genoodzaakt me te verduidelijken hoe ik hier in sta. Naar mijn inziens zijn velen van de problemen van vandaag de dag symptomen van ons huidige paradigma en haar sociaal-economische inrichting. Ze toont ons een verouderde sociale structuur. Vervolgens ontbreekt het ons aan een richting waarin we de toekomst vorm kunnen geven. Een richting die deze problemen onderkent en waar we naar toe kunnen bewegen. Het begint echter allemaal eerst met een verdieping van ons huidig systeem; het spel en de spelregels.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Op moment van dit schrijven probeert Occupy Den Haag via een kort geding ontruiming van het tentenkampje op het Haagse Malieveld te voorkomen. De gemeente wil politie inschakelen als de Occupyers in de vrieskou wensen te blijven. De gemeente beroept zich daarbij op de zogenaamde winterregeling, die vandaag is ingegaan.
De winterregeling is een maatregel om te voorkomen dat daklozen op straat doodvriezen. Daklozen die niet vrijwillig naar de extra bedden gaan, kunnen door de politie gedwongen worden. Elk jaar zijn er wel een paar van die weigeraars en je kunt je voorstellen dat de gemeente het extra lastig krijgt deze zorgmijders te overtuigen, als ze met de vinger naar Occupy kunnen wijzen en roepen: Maar waarom mogen zij wel buiten slapen?!
Nog los van de vraag of een beschermende maatregel afgedwongen kan worden met politie-inzet, is het natuurlijk flauwekul om de Occupy-demonstranten over één kam te scheren met dakloze zorgmijders. Bijna alle zorgmijders hebben een psychiatrische ziekte, die tot het zorgmijdende gedrag leidt.
De Occupyers worden door sommigen ook voor gek verklaard, maar vooralsnog is er geen enkele demonstrant opgepakt wegens dreigend gevaar voor zichzelf of de omgeving en vervolgens door een psychiater rijp verklaard voor behandeling. Bovendien hebben de demonstraten zich voorbereid op de kou, De meeste daklozen hebben niet dezelfde voorzieningen als de Occupyers.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Roept u maar, is de wereld er beter op geworden?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.