Deense oud-minister moet boeten voor uitspraken over spionage VS

Denemarken heeft oud-minister van Defensie Claus Hjort Frederiksen aangeklaagd voor het lekken van staatsgeheimen.  De NSA gebruikte Deense internetkabels voor het afluisteren van toppolitici van landen als Duitsland, Frankrijk, Zweden en Noorwegen, onder wie bondskanselier Angela Merkel. Frederiksen heeft toen hij nog minister was in het openbaar over de samenwerking tussen de Deense militaire inlichtingendienst en de NSA gesproken. Maar volgens Frederiksen was wat hij hierover heeft gezegd al openbaar gemaakt in de onthullingen van Edward Snowden in 2013. Hij weerspreekt de (nog steeds geheime) aanklacht met klem en hoopt dat er openheid komt over deze zaak, zowel voor het parlement als voor de Deense burgers. Frederiksen (75) is nu pas aangeklaagd omdat hij geen lid meer is van het parlement en dus zijn immuniteit heeft verloren. Zijn partijgenoten van de Liberale Partij betreuren de gang van zaken. Frederiksen is een partijveteraan die vier belangrijke ministerposten heeft bekleed. Alex Vanopslagh, de politieke leider van de Liberale Alliantie, vindt het een schandalig besluit van Justitieminister Hummelgaard om het proces tegen Frederiksen door te zetten. De onthullingen van Snowden De spionage kwam eind 2020 aan het licht via een klokkenluider van de Deense geheime dienst, die vanaf 2008 met de Amerikaanse NSA aan een geheim aftapproject werkte, en die zijn zorgen over de Amerikaanse spionage eerder had gedeeld in interne rapporten. In dit project werd gebruik gemaakt van het programma XKeyscore, in 2013 onthuld door NSA-klokkenluider Edward Snowden. Middels selectors doorzochten de diensten e-mails, zoekvragen en chatberichten. Een selector kan een e-mailadres, telefoonnummer of IMEI-nummer van een smartphone zijn. De Deense medewerker ontdekte dat er bepaalde selectors waren waarmee de Amerikanen heimelijk inlichtingen over Europese processen en organisaties verzamelden. De toezichthouder van de Deense geheime dienst constateerde dat deze werkwijze illegaal was. Het leidde tot de schorsing van onder meer het hoofd van de dienst. Volgens bronnen van de Deense omroep heeft Claus Hjort Frederiksen geprobeerd de inspectie te weerhouden van een onderzoek. Toen dat niet hielp heeft hij zijn opvolgster Tine Bramsen gemaand de resultaten van het onderzoek niet openbaar te maken. De samenwerking met de Amerikaanse geheime dienst is in Denemarken als zodanig niet omstreden. Maar net als in Nederland bestaan er wel zorgen over het delen van grote hoeveelheden onbewerkte data. Een van de conclusies van het onderzoek van de toezichthouder luidde: 'Er zijn tekenen dat de Defensie-inlichtingendienst operationele activiteiten is begonnen die in strijd zijn met de Deense wetgeving, waaronder het verwerven en openbaar maken van een aanzienlijke hoeveelheid informatie over Deense burgers.' 'Het probleem met onbewerkte ruwe data is dat je eigenlijk niet weet wat je doorgeeft als je miljoenen berichten uit een kabel hebt getapt', zegt Jens Elo Rytter, hoogleraar Recht aan de Universiteit van Kopenhagen. Sabotage in de Oostzee Waarom een trouwe westerse bondgenoot als oud-minister Frederiksen nu gedaagd wordt in een geheim proces is onduidelijk. Is het een waarschuwing aan zijn adres om alles wat hij verder over de affaire weet onder de pet te houden? Of is het een boodschap aan anderen, critici bij de inlichtingendiensten bijvoorbeeld, om hun mond te houden? Geheime diensten houden per definitie niet van loslippigheid. Er spelen daar op dit moment meer gevoelige kwesties. Denemarken onderzoekt met Duitsland en Zweden het opblazen van de Nord Stream gaspijplijnen in de Oostzee in september vorig jaar. Dat onderzoek loopt nog. Juist deze week kwam die kwestie aan de orde in Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. Rusland, dat het westen voor de aanslagen verantwoordelijk houdt, heeft een onafhankelijk onderzoek geëist. China zou daar ook voorstander van zijn. Aanleiding is onder meer een publicatie van de Amerikaanse onderzoeksjournalist Seymour Hersh die schrijft dat de Amerikaanse regering, al jaren fel tegenstander van het Nord Stream project, de opdracht heeft gegeven voor de sabotage. 'Marineduikers, die opereerden onder de dekmantel van een veelbesproken NAVO-oefening in het midden van de zomer, bekend als BALTOPS 22, plaatsten de op afstand geactiveerde explosieven die drie maanden later drie van de vier Nord Stream-pijpleidingen vernietigden, volgens een bron met directe kennis van de operationele planning.'  In de Veiligheidsraad wees John Kelley, de vertegenwoordiger van de VS, de Russische eis onmiddellijk van de hand. Niet geheel ten onrechte zag hij er een poging in om de aandacht af te leiden van de oorlog in Oekraïne. In de Algemene Vergadering van de VN wordt deze week namelijk ook nog weer een debat gevoerd over een veroordeling van de Russische invasie in Oekraïne, precies een jaar geleden. [foto: inlichtingenstation voor het verzamelen van satellietgegevens in Bad Aibling, Beieren]

Foto: Mike Herbst (cc)

Speculaties over pardon voor Snowden

NIEUWS - Komt aan de ballingschap van Edward Snowden een einde?

De afluisterpraktijken van de Amerikaanse nationale veiligheidsdienst NSA, die bekend werden door onthullingen van klokkenluider Edward Snowden, waren illegaal. Dat is na zeven jaar door een Amerikaanse rechtbank in San Francisco vastgesteld. Volgens het federale hof was het spionageprogramma, waarmee op grote schaal telefoon- en internetgegevens van Amerikaanse burgers werden verzameld, in strijd met de wet. Snowden vluchtte voor zijn onthullingen naar Hongkong en zit nu al jaren in ballingschap in Moskou. In de Verenigde Staten is hij tot nu toe altijd gezien als een misdadiger.

Snowden twitterde dat hij zelf nooit verwacht had dat hij ooit nog eens erkenning zou krijgen voor zijn onthullingen. De American Civil Liberties Union (ACLU) beschouwt de uitspraak als een overwinning voor de privacyrechten.

In tegenstelling met eerdere uitspraken van Amerikaanse overheidsfunctionarissen is er volgens rechter Marsha Berzon geen enkel bewijs dat het telefoonregistratieprogramma van de NSA een terroristische aanslag heeft gestopt. De NSA bracht zelf één geval in de rechtzitting ter tafel, maar dat werd door de rechter behalve illegaal ook als irrelevant ter zijde geschoven.

Trump gaat de zaak bekijken

Uitspraken van president Trump hebben speculaties op gang gebracht dat de Amerikaanse regering Snowden zou willen ontslaan van rechtsvervolging. De president heeft Snowden in het verleden meermalen uitgemaakt voor ‘verrader’, ‘spion’ en ‘een gevaar voor het land’. Onlangs zei hij in een interview dat er veel mensen zijn die vinden dat hij niet eerlijk is behandeld. Op een persconferentie zei hij dat hij de zaak nog eens zou willen bekijken.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Tor wordt gefinancierd door Amerikaanse geheime diensten

Journalist Yasha Levine heeft op basis van correspondentie tussen verschillende geheime diensten (o.a.: CIA, FBI & NSA) van de VS en het Tor-project vast kunnen stellen dat Tor hoofdzakelijk wordt gefinancierd door deze geheime diensten. Daarnaast vind/vond er ook veelvuldig inhoudelijke afstemming plaats over o.a. kwetsbaarheden die (nog) niet publiek waren gemaakt.

Most shockingly, the FOIA documents put under question Tor’s pledge that it would never put in any backdoors that gave the government secret privileged access to Tor’s network under question.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Privacy en The United States of Secrets

RECENSIE - Een tijdje geleden vroeg mijn zoon aan mij hoe lang een mug leeft. Dat wist ik niet. Ik besloot het op te zoeken op mijn telefoon. Nadat ik het woordje ‘hoe’ had ingetikt, maakte Google mijn vraag af met de woorden ‘lang leeft een mug’. Google had mij afgeluisterd. Ik was min of meer geschokt. Zij het ook weer niet zo erg dat ik alle banden met Google brak.

Inmiddels zijn we een maand of twee verder en valt het me tegen dat Google mijn gedachten nog niet kan lezen.

“Als je een kikker in een pan stopt en je doet het vuur aan, dan zal de kikker blijven zitten en zich laten dood koken”, zei iemand in de documentaire ‘Terms and conditions may apply’ over de kleine lettertjes die bedrijven als Google en Facebook in hun Terms & conditions opnemen om steeds meer van onze privacy af te kunnen snoepen. Nu is het verhaal over de kikker en het kokend water een hardnekkige mythe (alleen een kikker die levensmoe is, zal in het pannetje blijven zitten), maar iets hoeft nog niet waar te zijn om als metafoor te kunnen werken: beetje bij beetje permitteren die bedrijven zich meer, zodat wij er niets van voelen. Daartoe aangemoedigd door de (Amerikaanse) overheid die, onder het mom van terrorismebestrijding, zich laaft aan alle data die wij voortbrengen. En wij blijven met z’n allen lekker in de pan zitten. Soms, als Facebook ineens besluit dat alles wat eerst privé was nu openbaar is, dreigen we eventjes uit de pan te springen. Maar als Facebook zich daar vervolgens niets van aantrekt, stappen we er weer terug in. Verslaafd aan het gemak. 

Foto: DonkeyHotey (cc)

Schijnveilig

COLUMN - Er is een hoogst curieuze veiling gaande: een groep hackers, de ShadowBrokers, slijt publiekelijk een roedel zogeheten zero-day exploits aan de hoogstbiedende. Zero-day exploits zijn beveiligingsgaten die nog niet zijn gepubliceerd en waar de betrokken software- of hardware-fabrikant geen weet van heeft, zodat ze geen verweer tegen de bewuste kwetsbaarheid hebben kunnen ontwerpen.

Het effect? Iedereen die zulke hardware of software gebruikt, kan worden gehackt door deskundigen – of door groepjes die zulke exploits verzamelen en heimelijk aan elkaar doorgeven – met mogelijk grote gevolgen. De fabrikant heeft niet door dat zijn product lek is, de klant weet niet dat zijn gegevens geoogst kunnen worden door kwaadwillenden. Beiden denken hun zaakjes op orde te hebben, maar verkeren in schijnveiligheid.

We weten al langer dat de NSA, de Amerikaanse afluisterdienst, dergelijke zero-day exploits verzamelt. De NSA zet zelfs deskundigen in om die als eerste op te sporen, teneinde ze later naar eigen goeddunken te gebruiken tegen mogelijk verdachte organisaties.

De NSA is terdege bekritiseerd om deze praktijk. Door gevonden exploits niet te publiceren, zoals serieuze veiligheidsexperts doen, maar ze te eigen bate geheim te houden, verzwakken ze uiteindelijk ieders veiligheid. Want welke zekerheid hebben we dat andere, minder nette clubjes, diezelfde exploits niet ook hebben gevonden? Vergroot het onze veiligheid wanneer de NSA denkt dat zij als enige dergelijke exploits heeft gevonden en die secuur kan beheren? Is het niet beter om zulke exploits bekend te maken, opdat ieders algemene veiligheid wordt verbeterd?

NSA gekortwiekt

Liberale democraten en libertarische republikeinen maken einde aan de ongebreidelde afluisterpraktijken die door Edward Snowden aan de kaak werden gesteld.

Foto: mw238 (cc)

Robuuste rechters

COLUMN - De rechter die in 2013 het grootschalige, ongerichte bijhouden door de NSA van alle telefoongesprekken van de bevolking afwees, maakte gisteren korte metten met de afluisterstaat. Indertijd oordeelde Richard Leon dat zonder aanzien des persoons bijhouden wie wanneer, hoelang en vanaf welke locatie met wie belt, ongrondwettig was – en griezelig Orwelliaans. Niettemin bood hij in zijn uitspraak de NSA alle ruimte om de boel te repareren.

Maar iedereen pleegde obstructie. Individuen uitsluiten van massasurveillance kon écht niet, dat zou het hele systeem ondermijnen, zei de NSA. ‘Er komen binnenkort betere wetten,’ zei de Amerikaanse overheid. ‘Wij hebben toch toestemming gegeven? Dan mag het,! zei het Congres.

Deze week – twee jaar later – was rechter Leon het beu. Volkomen beu.

Hij vonniste gisteren dat de NSA per direct moet stoppen de metagegevens bij te houden van de telefoongesprekken die de eiser voert. Kan de NSA niet één enkele persoon uitzonderen van haar surveillance? Jammer voor de NSA: dan maar helemaal stoppen met het bijhouden van zulke gegevens van totaal onverdachte burgers. Leon: ‘De regering vraagt mij de facto om goed te keuren dat ze een sleepnet van ongekende proporties over alle burgers uitwerpt.’

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Citizenfour

RECENSIE - Een spannende week met klokkenluider Edward Snowden op een hotelkamer in Hongkong.

Twee jaar geleden kwam Edward Snowden met zijn onthullingen over de omvangrijke, alles en iedereen omvattende, spionagepraktijken van de Amerikaanse National Security Agency (NSA). We herinneren ons de verhalen van Glenn Greenwald, de Amerikaanse freelance journalist die voor de Guardian schreef. Minder bekend is de rol van filmmaakster Laura Poitras. Met haar legde Snowden, onder de schuilnaam citizenfour, als eerste contact in het voorjaar van 2013. Zij ontmoette Snowden, samen met Greenwald op een hotelkamer in Hongkong. Van daaruit werd het nieuws verspreid dat de wereld nog maanden zou bezighouden.

Citizenfour is de documentaire van Laura Poitras waarin we zien hoe het ging in die hotelkamer in Hongkong. Het is een persoonlijk verslag, een gefilmd dagboek van Poitras over haar ontmoeting met Snowden, de interviews van Greenwald en zijn collega van de Guardian, flitsen van de media over de onthullingen en vervolgens Snowden’s vlucht uit het hotel. De film, die inmiddels een reeks prijzen heeft gewonnen, laat een kalme, rationele klokkenluider zien, die zich bewust is van de risico’s die hij heeft genomen, maar evenzeer overtuigd van de juistheid van zijn beslissing. Ook als hij het middelpunt is geworden van wereldwijde ophef blijft hij tamelijk rustig, gedecideerd en alert op de gevaren die internetverbindingen hem kunnen opleveren.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende