Aantal gevangenen in Nederland loopt hard terug

Het aantal gevangenen loopt in Nederland relatief snel terug in vergelijking met andere landen. Misschien is Nederland niet zo onveilig als sommigen willen doen geloven. Ik dacht altijd dat het aantal gevangenen in Nederland erg hoog was in vergelijking met andere landen. Het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) werpt daar in een recente publicatie heel ander licht op. Nederland heeft maar weinig gevangenen, zo blijkt. Dat komt deels door de spectaculaire daling van het aantal mensen dat vast zit. Per 100.000 inwoners van ons land waren er in 2010 75 gevangenen. In 2005 waren dat er nog 134. Dat is een daling van 44 procent, een daling waar geen ander onderzocht land aan kan tippen. Estland komt er in absolute aantallen nog wel overheen (68 minder), maar daar zitten veel meer mensen per 100.000 personen te brommen, namelijk 259.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederlands energiebeleid valt niet op

INTERVIEW - Duitsland doet het een stuk beter dan Nederland als het gaat om duurzame energie. Hoe komt dat?

De  ‘Nederlandse buitenlander’ ir. Paul van Son, directeur van Desertec, zet zich vanuit zijn thuisbasis München in voor duurzame energie uit de woestijn. Desertec is een industrieel consortium om energie uit de woestijnen te ontwikkelen. Bij de bekendmaking van de Duurzame 100 van dagblad Trouw bleek hij dit jaar gestegen naar de 42e plaats. Een goede aanleiding hem naar zijn ervaringen in Duitsland te vragen. Hoe kan het Nederlandse energiebeleid weer in de top-zoveel komen?

Van Son werkte eerder onder meer bij Tennet en Essent, en zou nu hij een paar jaar bij Desertec werkt, als geen ander de vergelijking kunnen maken tussen het Nederlandse en Duitse energiebeleid. Maar desgevraagd zegt Van Son: “Een vergelijking is niet goed mogelijk, aangezien Duitsland een zeer nadrukkelijk energiebeleid heeft, terwijl ik zoiets in Nederland niet bespeur. Als het bestaat, dan wordt het goed verborgen gehouden. Je kunt moeilijk iets wat bestaat met iets wat niet of nauwelijks bekend is vergelijken.”

Is te verklaren dat Duitsland wel forse stappen naar een duurzame energievoorziening zet en Nederland niet?

Paul van Son: “De Duitse burger is al vele jaren heel sterk bezig met energie- en klimaatvraagstukken. Men maakt zich zorgen over de toekomst van komende generaties, omdat Duitsland weinig natuurlijke bronnen heeft en men fossiele brandstoffen en kernenergie als belastend voor milieu en omgeving beschouwt. Geen enkele politicus haalt het in Duitsland in zijn hoofd deze thema’s te bagatelliseren. In Nederland kan een politicus die zich niet al te druk maakt om duurzaamheid, goed overleven. Vaak (vaak ook niet, trouwens) kost duurzaamheid op korte termijn extra geld, en dat valt bij de burger minder goed in de smaak. Men maakt zich misschien in Nederland minder zorgen over de toekomst. Het devies lijkt: kolen, olie, gas, kernenergie gaan toch prima. De rivieren en de wind voeren de rookgassen en afvalstoffen wel af naar zee of naar het oosten”.

Foto: Gerard Stolk (cc)

Nederland schuldenland

DATA - Nederland kijkt afkeurend naar de Griekse leenmoraal, maar we hebben onszelf de afgelopen jaren veel meer in de schulden gestoken dan de zuiderlingen.

Soms kom je cijfers tegen die heerlijk ontnuchterend zijn. Credit Suisse heeft in zijn jaarlijkse Wealth Report een mooie opsomming gemaakt van de schuldenlast van huishoudens, gemeten over 2000, 2007 en 2012. De laatste is uiteraard een schatting.

Wat blijkt? Nederlandse huishoudens hebben zich sinds 2000 flink in de schulden gestoken. Er zijn maar weinig landen die ons op dit vlak kunnen evenaren.

Credit Suisse keek naar de mate van schuld ten opzichte van bezit. Voor de meeste ontwikkelde landen geldt dat dat percentage ergens tussen de 20 en 30 procent meandert. Een aantal landen zit daar in 2012 ver boven, waaronder Ierland (44 procent), Nederland (45 procent) en Denemarken (51 procent).

Credit Suisse geeft geen verklaring voor het hoge percentage in Nederland. Deels kan het te maken hebben met het uitgebreide uitkeringsstelsel in Nederland, waardoor mensen hier minder geneigd zouden zijn om grote financiële buffers aan te leggen (zoals in de VS wel meer gebeurt). Anderzijds denk je meteen aan de hoge mate van huizenbezit.

Opvallend is de mate van groei van dat schuldaandeel. In 2000 lag het percentage nog veel gemiddelder, namelijk op 26,3 procent. Qua stijging van de private schuldenlast zitten Nederland duidelijk in de voorhoede, nog veel meer dan Griekenland. Credit Suisse speculeert voorzichtig dat dit soort signalen op een kredietbubble kunnen wijzen: we hebben te goedkoop geleend. Geen verrassing op dat front dus.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Nederland stijgt op sekselijst

NIEUWS - Vrouwen zijn meer gaan verdienen het afgelopen jaar. Daardoor is Nederland van 15 naar 11 gestegen op de jaarlijkse seksegelijkheidlijst van het World Economic Forum.

Foto: Luke Redmond (cc)

Nederlanders maken weinig kans op Green Card

DATA - Het wordt steeds lastiger om als Nederlander aan een Green Card te komen.

Ik zit wel gebakken. Mijn zoon is in de VS geboren en heeft daarmee automatisch het Amerikaanse staatsburgerschap verworven. Hij kan daar afstand van doen, maar we laten het maar even zo. Je weet maar nooit of het nog eens van pas komt. En over zestien jaar, als hij meerderjarig is, kan die kleine jongen mooi zijn ouders meebrengen naar het Nieuwe Land. Elias, onze kleine anchor toddler.

Voor veel Nederlanders ligt het een stuk lastiger om een Green Card te krijgen. Je kunt huwen met een Amerikaanse of een dermate aantrekkelijk beroep hebben, dat je op een fast track wordt geplaatst. Anders is het aansluiten bij een lange, lange rij.

Het verwerven van een Green Card is soms letterlijk een loterij.

Slechts 1 op de 370 Green Cards die wereldwijd worden verloot door de Verenigde Staten, gaat naar een Nederlander. Daarmee hebben we een enorm kleine kans in vergelijking met inwoners van landen als Nigeria, Oekraïne en ook Duitsland. Dat blijkt uit cijfers van het Department of Homeland Security van de VS.

Een Green Card is een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd voor de VS en erg gewild. De bewijzen worden onder meer per loterij verdeeld. Daarvoor zijn slechts 55.000 Green Cards per jaar beschikbaar, om zo de immigratie te beperken. Als Nederlander heb je wereldwijd gezien maar 0,076 procent kans om een Green Card voor de Verenigde Staten te krijgen.

Foto: Harjit Saggu (cc)

Curaçaose toestanden

ACHTERGROND - De Curaçaose kabinetscrisis had wel wat gemeen met de Nederlandse. Toch zal een crisis zoals die in Curacao hier niet snel voorkomen, betoogt Wytze van der Woude, docent Staatsrecht aan de Universiteit Maastricht.

Volgens Sietse Fritsma (PVV) toont de kabinetscrisis op Curaçao aan dat alle tijd, geld en moeite die Nederland aan Curaçao besteedt, verspilde moeite is. Een dergelijke reactie is kortzichtig: ook ons eigen Nederlandse Staatsrecht biedt nauwelijks enige waarborgen tegen situaties als op Curaçao.

When it rains, it pours. De stabiliteit van het Curaçaose kabinet was vanwege aanhoudende beschuldigingen van corruptie al verzwakt toen de regering van het Koninkrijk der Nederlanden op 13 juli jongstleden een zogeheten ‘aanwijzing’ gaf aan Curaçao. Curaçao moest de begroting van 2012 op orde krijgen en werd daartoe verplicht een aantal harde maatregelen te treffen. Daarbij werd inhoudelijke bemoeienis door Nederland niet geschuwd. Zo zou een lening voor de bouw van een nieuw ziekenhuis pas worden goedgekeurd als Curaçao een hervorming van de gezondheidszorg zou effectueren.

Ter vergelijking met Nederland: toen wij van de Europese Commissie te horen kregen dat de begroting voor 2013 toch echt binnen de 3%-norm moest blijven, was ook hier de vraag ‘waar Brussel zich eigenlijk mee bemoeide’ niet van de lucht. Zoals ook de Brusselse vingerwijzing in Nederland tot een kabinetscrisis leidde, zou het Nederlandse politici niet moeten verbazen dat in Curaçao iets soortgelijks gebeurde. Evenals in Nederland steunde de Curaçaose regeringscoalitie op een meerderheid van één zetel. Toen een tweetal leden van coalitiepartijen hun partij de rug toekeerden, viel het kabinet.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Romtomtom (cc)

KSTn | Briefgeheim wordt telecommunicatiegeheim

ANALYSE - Er ligt een voorstel tot het wijziging van de grondwet. Het verouderde artikel over briefgeheim krijgt een update om ook “telecommunicatie” te omvatten. Maar er zit nog een wijziging in. Is dit een zinnig voorstel?

Het is bijzonder om te zien dat met alle wetten die de afgelopen jaren zijn aangenomen die de privacy van burgers met voeten treden er een poging wordt gedaan de grondwet op dit punt te verbeteren.
Maar laat ik niet op de zaak vooruit lopen. Hier eerst het oorspronkelijke artikel 13 uit de grondwet:

  • Het briefgeheim is onschendbaar, behalve, in de gevallen bij de wet bepaald, op last van de rechter.
  • Het telefoon- en telegraafgeheim is onschendbaar, behalve, in de gevallen bij de wet bepaald, door of met machtiging van hen die daartoe bij de wet zijn aangewezen.
  • U ziet, telefoon en telegraaf was alles wat men kende. Laatste revisie stamt dan ook uit 1983. En daarom ziet de tekst die nu ter consultatie ligt er als volgt uit:

  • Ieder heeft recht op eerbiediging van zijn brief- en telecommunicatiegeheim.
  • Beperking van dit recht is mogelijk in de gevallen bij de wet bepaald met machtiging van de rechter of, in het belang van de nationale veiligheid, met machtiging van een of meer bij de wet aangewezen ministers.
  • Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Duitsland klopt Nederland wat duurzame energie betreft

    Duurzame energie uit Duitsland zorgt er voor dat Nederlandse centrales stil komen te liggen, meldden diverse kranten deze zomer. Duitsland is ons nu dus niet alleen met voetbal, maar ook met elektriciteit de baas. Kunnen we met voetbal nog afdruipen, de bondscoach vervangen en opnieuw beginnen, in de energiewedstrijd kost een koerswijziging meer tijd. Daar moeten we nu mee beginnen. Maar kansen zijn er nog steeds.

    De Duitsers hebben jarenlang stevig geïnvesteerd in de verduurzaming van hun energiehuishouding. Dat kostte extra geld, dat door alle stroomconsumenten werd opgebracht, maar dat begint zich nu uit te betalen. Het interessante van hernieuwbare bronnen als zon en wind is namelijk dat het neerzetten van het productievermogen geld kost, maar dat de stroomkosten (preciezer gezegd: de marginale kosten) bijna nul zijn. Er is dan immers geen brandstof nodig om elektriciteit te maken. Dat betekent dat als het waait en/of als de zon schijnt, duurzame energie veruit de goedkoopste aanbieder is op de (internationale) elektriciteitsmarkt. Duitse zon en wind drukken inmiddels andere centrales ‘uit de markt’ en verlagen de elektriciteitsprijzen – nu ook in Nederland. Dat lijkt leuk, maar op de lange termijn zit Nederland vast met een duur, inflexibel systeem uit een fossiel tijdperk.

    Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

    Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

    Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

    In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

    Foto: copyright ok. Gecheckt 08-11-2022

    Alternatieve troonrede

    De derde dinsdag van september komt eraan, maar door de verkiezingen van morgen dit jaar helaas geen Prinsjesdag. Dat betekent dat onze koningin ook geen Troonrede uit zal spreken. VPRO’s Tegenlicht kwam daarom met een eigen troonrede voor ons geplaagde land. Ramsey Nasr, onze Dichter des Vaderlands, is de gids van dienst. Hij neemt ons mee naar de werkelijkheid van Nederland op een keerpunt.

    De aflevering heet ‘Dichter op Nederland’, wat vast een leuk bedoelde woordgrap is vanwege het feit dat Ramsey Nasr de aflevering presenteert. Maar het laat inderdaad een mooi beeld zien van ons Nederland: een beeld dat we nogal eens vergeten als we naar de repetitieve oneliners in de vele, vele verkiezingsdebatten zitten te kijken.

    Bekijk de aflevering.

     

    Doneer!

    Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

    In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

    Vorige Volgende