Live Earth Sydney eerder deze maand: de Australische band Blue King Brown verschijnt op het podium in t-shirts met de tekst: "Say No To Nuclear Energy" (foto). Een paar uur later bij Live Earth Amsterdam gaat precies op het moment dat Nederland tijdens het optreden van Fedde Le Grand even wereldwijd te zien is op 2 miljard televisieschermen een spandoek omhoog: "Don't Nuke The Climate" (foto). De toon is gezet. Jeffry Lee is de laatste van zijn stam en woont in Northern Territory, Australië bovenop een schat aan uranium ter waarde van 5 miljard australische dollar (3,2 miljard euro). De franse energiegigant Areva, die naar eigen zeggen erg begaan is met het reduceren van CO2-emissies wil graag de Koongarra afzettingen afgraven maar Jeffry ligt dwars. Voor hem is het land van zijn voorvaderen niet te koop: "I'm not interested in money. I've got a job; I can buy tucker; I can go fishing and hunting. That's all that matters to me." (SMH) Lang heeft Jeffry er niet over willen praten, maar de druk op hem en zijn land wordt opgevoerd. De wereld wil uranium. Op dit moment probeert Jeffry zijn land op de Werelderfgoedlijst te krijgen zodat het voorgoed beschermd zal worden. Laten we hopen dat Jeffry voortijdig niet een 'ongelukje' krijgt tijdens het vissen en dat hij op tijd een leuke vrouw (Sargassolezeressen wat doet u voor de natuur?) vindt om zijn stam nieuw leven in te blazen. Aankomende woensdag verschijnt hier op Sargasso het tweede deel van het drieluik uit het Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde. Ditmaal is het onderwerp: kernenergie. Anti's, pro's en genuanceerden: slijpt uw messen!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Kwallen hebben de toekomst. Door overbevissing neemt het aantal kwallen in de wereldzeeën hand over hand toe. Nu de meeste vispopulaties (bijna) zijn ingestort wordt deze plaats in het mariene ecosysteem overgenomen door lagere levensvormen: wormen, kwallen en algen. Dit proces is duidelijk geïllustreerd in het Fishing Down The Food Webs diagram. Inmiddels ontstaan tegenwoordig over de hele wereld kwallenplagen, vorig jaar in Japan en recentelijk nog in de Zwarte Zee. De kwallen hebben uiteenlopende economische gevolgen: Jellyfish blooms – where the creatures multiply rapidly into untold millions – clog water intakes on ships and power stations, ruin fishing nets and can wreck engines. (news.com.au). De oplossing zit hem wellicht in een noodgedwongen regime menu change, na het verorberen van het laatste broodje tonijn verplicht de komende 200 jaar: Sesame Jellyfish sandwiches?
Offtopic reaguurspel: vervang “kwallen” door een ander zelfstandig naamwoord voor die ene superkomische onverwachte wending aan een opzich relatief saai ecozeur potsje.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
