Mooie woorden over AI

Grote techbedrijven, zoals Microsoft, geven hoog op over de kansen die artificiële intelligentie biedt om verduurzaming van de samenleving te versnellen. Los van het feit dat de benodigde datacenters behoorlijke energieslurpers zijn blijkt er ook een andere milieuonvriendelijke kant aan de medaille te zitten. In The Atlantic staat een uitgebreid verhaal, onderbouwd met gegevens uit interne bedrijfspresentaties en interne bronnen, over hoe Microsoft het gebruik van AI pitched bij olie- en gasbedrijven. Daarbij focust het bedrijf zich op de mogelijkheden die AI biedt voor het optimaliseren van het boorproces en bij het modelleren van olie- en gasreservoirs. Interne documenten spreken van een markt van $35-65 miljard. De klimaatwinst van de inzet van AI bij de winning van bv aardgas valt in het niet bij de totale emissies van olie- en gasbedrijven. Shell schat bv in dat ze jaarlijks 340.000 ton CO2 bespaart op een locatie door de inzet van AI, de totale CO2-emissie van Shell bedraagt echter 1,2 miljard ton CO2 per jaar. De besparing bedraagt daarmee 0,03% per jaar. Andere documenten laten zien dat de verwachting is dat ExxonMobil $1,2 miljard extra opbrengsten kan behalen door de inzet van AI tools van Microsoft. Ondertussen lukt het Microsoft zelf al jaren niet om haar klimaatemissies omlaag te brengen. Deze zijn, mede door AI met ruim 25% gestegen sinds 2020. Microsoft's belofte om enkel zaken te doen met olie- en gasbedrijven die een net-zero doel hebben blijkt ondertussen ook van weinig waarde, omdat vorig jaar uit onderzoek van Net Zero Tracker bleek dat de meeste van deze doelstellingen een wassen neus zijn. Voor overheden en bedrijven die duurzaamheid nog wel serieus nemen een goede reden om zich achter de oren te krabben bij de afhankelijkheid van Microsoft. Waarbij het raadzaam is niet meteen in de armen van een van de andere techgiganten, zoals Google, Meta of Amazon te wandelen, omdat zij soortgelijke banden hebben.

Door: Foto: Groninger Gasveld, gaswinningslocatie Wildervank (bron)
Foto: Adrian Libotean (cc)

Waarom Google zenuwachtig wordt van Europa

COLUMN - Google doet alsof de boete van de Europese Commissie voor antitrust-schendingen een aanslag op open source besturingssystemen is. In werkelijkheid is het bedrijf bang geld te verliezen.

Weet je wat ik echt ontzettend irritant vind? Dat als je een nieuwe telefoon uit het doosje haalt, het geheugen al helemaal vol staat met voorgeprogrammeerde apps, die je niet altijd kunt verwijderen.

De Europese Commissie vindt dat blijkbaar ook irritant. De commissie gaf Google woensdag een boete van maar liefst 5 miljard dollar vanwege overtredingen van anti-trustwetgeving. Android-telefoons komen voorgeprogrammeerd met de Chrome-browser app en een Google-zoekbalk. Dat mag niet, zegt de commissie. Bovendien heeft Google telefoonproducenten ervan weerhouden ‘geforkte’ versies van Android te gebruiken (een Android-basis die verder is ontwikkeld, zonder die verder ontwikkelde programmeercode openbaar te maken) en heeft Google geld betaald aan producenten en telecombedrijven om Google-producten gebundeld aan te bieden op de Android-telefoons.

Microsoft

Als dit je ergens aan doet denken, kan dat kloppen. In 1998 kreeg Microsoft het aan de stok met de Amerikaanse overheid omdat ze op iedere pc met Windows automatisch Internet Explorer de standaard browser maakten. Bill Gates moest zelfs getuigen in het Amerikaanse congres en het bedrijf werd jarenlang nauwlettend in de gaten gehouden door de overheid, om zeker te zijn dat ze geen monopolie werden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Pateando Piedras (cc)

Tips hoe je Big Brother (deels) kunt omzeilen

ACHTERGROND - Op 6 juli 2013 publiceerde de Britse krant The Guardian het eerste interview met Edward Snowden, tot dat moment systeembeheerder voor het Amerikaanse National Security Agency. Snowden kreeg door zijn werkzaamheden een gedetailleerd beeld van de mate waarin de NSA een wereldwijde Big Brother-staat in het inrichten was. Vrijwel alle elektronische communicatie wereldwijd werd realtime getapt, telefoons, laptops en servers werden gekraakt en softwarebedrijven werden gedwongen hun systemen met lekken op te leveren om dit mogelijk te maken.

Vermoedens van dergelijke activiteiten door onder meer Amerikaanse veiligheidsdiensten bestonden al decennia (zie dit artikel uit 1999) maar de schaal van de onthullingen die  Snowden naar buiten brengt doet zelfs de meest paranoia-experts de rillingen over de rug lopen. Een korte opsomming en wat je er als burger aan kan doen.

Belgacom en Brazilië

De NSA en haar partners (onder andere het Britse GCHQ) tappen telefooncentrales en onderzeese glasvezelkabels af, ook in andere landen. Recentelijk is gebleken dat de telefooncentrales van Belgacom (de Belgische KPN) volledig gekraakt waren door experts van GCHQ (mogelijk met Amerikaanse hulp). Dit stelde GCHQ in staat al het telefonie- en dataverkeer te volgen en gericht af te luisteren. In Brazilië werden deze technieken ingezet tegen de nationale oliemaatschappij, het Braziliaanse Parlement en zelfs de persoonlijke communicatie van de Braziliaanse presidente. Die zegde meteen een staatsdiner met Obama af uit woede over deze schending van diplomatieke normen. Voorlopig moeten wij als eindgebruikers alle grote infrastructuren als onveilig beschouwen. Onversleutelde e-mails en telefoongesprekken kunnen worden afgeluisterd en dat wordt geautomatiseerd gedaan op onvoorstelbare schaal.

Foto: Joe Pemberton (cc)

PRISM: meer klokkenluiders, bugs, internet vrijheid en statistiek

ACHTERGROND - Dat de NSA ons bespioneerde mag vorige week niet als een verrassing zijn gekomen. Een aantal interessante stukken hebben weinig of geen aandacht gekregen in de Nederlandse media. Een kort overzicht.

Edward Snowden is niet de eerste klokkenluider bij de NSA. USA Today interviewde drie van zijn voorgangers: ‘We told you so.’ Moraal van het verhaal: Zij faalden omdat ze de officiële weg bewandelden. Snowden had dus geen andere keus dan om de publiciteit te zoeken en krijgt hun volledige support.

Naast dat Microsoft (gedwongen) meewerkt aan de inzage in emails etc, hielp het bedrijf de NSA nog op een andere manier. Bugs in hun software werden direct gerapporteerd aan de NSA, zodat deze er misbruik van kon maken voordat Microsoft een patch had uitgegeven.

Bruce Schneier betoogt terecht dat het hele schandaal een bedreiging is voor onze vrijheid op internet. Niet alleen omdat onze privacy wordt bedreigt, maar vooral omdat de onthullingen andere landen de argumenten in handen geeft om meer controle te krijgen over het internet. Immers, de VS hebben laten zien dat ze een onbetrouwbare partner zijn in het beheren van het internet.

Al met al nieuws waar je niet echt vrolijk van wordt. Om het nog erger te maken twijfelen statistici openlijk aan de effectiviteit van de detectie-algoritmes van de NSA. Volgens sommigen zullen er te veel false positives voordoen om één echte terrorist te vangen. Het risico dat een flink aantal mensen onterecht verdacht wordt, lijkt daarmee heel reëel te worden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Microsoft toch terecht zo groot? Een uitpaksessie

William H. Gates (Bill) stelt als Microsoft als monopolist wordt bekritiseerd, dat daar tegenover staat dat Microsoft dan ook wel het enige bedrijf is dat de software voor personal computers universeel bruikbaar heeft weten te maken. Universeel in de zin van: geschikt voor thuis en geschikt voor op het werk, geschikt voor een servertje in de meterkast en voor een telefoontje in je broekzak, bruikbaar voor elke oma én voor de hacker, geschikt om wetenschappelijk onderzoek op te verwerken, maar ook zeer geschikt voor spelletjes en als besturing van een Coca-Cola vending machine. Gastredacteur about: verslaat zijn eerste bevindingen met een nieuwe aankoop en vraagt zich af: heeft Bill Gates gelijk?

De uitpaksessie is een geliefd onderwerp op internet. Dit is een uitpaksessie. Ook op internet: veilingen. Sommige mensen kopen kranen en bakstenen, anderen kunst, en op Ebay wordt mogelijk wel alles geveild wat los en vast zit. Ikzelf had eergisteren geluk en kon op een veiling heel erg goedkoop een multi-media-PC kopen die twee jaar geleden nog € 800 euro had gekost. Verkocht “met garantie, werkt 100 %, maar teruggekomen van een klant en mogelijk gebruikt”. Er werden ook nog een paar spelletjes geveild. Ik betaalde met I-Deal, om half negen ’s-avonds, en de volgende morgen om een uur of elf bracht de PTT bij mijn voordeur tegen afgifte van een onleesbare handtekening een enorme doos, waar een spelletje voor de kinderen en een PC voor mijzelf in zaten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verjaardag: MS DOS is dertig jaar

MS-DOS has turned 30 years old this week. Microsoft’s first desktop operating system was launched on July 27, 1981, after Microsoft bought the full rights to QDOS (Quick and Dirty Operating System), the PC operating system the company acquired from Seattle Computer Products.

During its life, several competing products were released for the x86 platform, and MS-DOS itself would go through eight versions, until development ceased in 2000. Ultimately it was the key product in Microsoft’s growth from a programming languages company to a diverse software development firm.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende