Het Mexicaanse onderwijs, de problemen van nu en oplossingen voor de toekomst (I)
Mexico mag dan een van de grootste economieën ter wereld zijn, het land lijdt onder een heftige crisis. Een van de grootste problemen is het dramatisch slechte onderwijs in het land. Ondergetekende kan daar sinds een half jaar over meepraten. Na zes maanden als docent in het universitaire onderwijs ben ik licht geschokt over het hier en nu, maar ook positief gestemd voor de toekomst door een paar lichtpuntjes. De situatie van het Mexicaanse onderwijs is moeilijk in een enkele tekst te beschrijven, daarom doe ik het in meerdere delen, waarvan vandaag de eerste.
Mijn eerste semester als docent journalistiek is afgelopen. De laatste zes maanden gaf ik les aan het Centro de Estudios en Ciencias de la Comunicación, een relatief jong instituut in de rijke wijk Pedregal, en aan de Universidad de las Américas Mexico City College. Laatstgenoemde is een afscheiding van de fameuze universiteit in Puebla, een van de beste private universiteiten van Latijns-Amerika.
Mijn fulltime ervaring in de journalistiek gaat niet verder terug dan een maand of 14, terwijl ik daarvoor een jaar als eindredacteur bij een vertaalbureau werkte en een jaar of vijf met enige regelmaat heb gefreelanced. Met mijn 28 jaar ben ik daardoor een groentje, wat ik ook nog wel een tijdje zal blijven. Ervaring in het onderwijs heb ik zelfs helemaal niet, dus voor zowel de universiteiten als voor mijzelf was het een grote gok. Wat kan iemand als ik toevoegen aan een instituut voor hoger onderwijs?
