Censuur in Mexico: Carmen Aristegui ontslagen
, door
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Aristegui, alcohol en president Calderón
, door
Carmen Aristegui is een van de bekendste journalisten van Mexico. Het is een bijzondere mediapersoonlijkheid: intelligent, goed spreker, en in het gehele land veel populariteit genietend. Ze staat bekend als een stokebrand: niet zelden zorgen haar politieke analyses voor opschudding. De gevestigde orde moet haar niet, veel Mexicanen dragen haar op handen. Nu is Aristegui vertrokken bij haar werkgever MVS Noticias, om duistere redenen. Een schandaal is in de maak.
Het begon allemaal vier dagen geleden, toen de Cámara de Diputados, de Mexicaanse Tweede Kamer, een plenaire sessie tijdelijk schorste. Reden was een spandoek dat de fractie van de Arbeiderspartij (PT) onder leiding van het controversiële kamerlid Gerardo Fernández Noroña onthulde in de plenaire vergaderzaal. Daarop stond: “Je laat je auto toch niet door een dronkeman besturen? Waarom het land dan wel?”, een verwijzing naar het vermeende alcoholisme van president Felipe Calderón. Dat Calderón alcoholist zou zijn, is een gerucht dat al jaren rondgang doet, maar altijd bij een gerucht is gebleven. Daarom ook zorgde het spandoek voor opschudding in de Kamer: leden van Calderón’s regeringspartij PAN eisten woedend om respect voor het staatshoofd en leden van de verschillende fracties gingen bijna met elkaar op de vuist.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Mexicaanse noodhulp voor Texas
, door
De Texaanse gouverneur Rick Perry krijgt hulp van zijn zuiderbuur. Texas is getroffen door zwaar weer en heeft daardoor problemen met de energievoorziening. Gelukkig is er de Comisión Federal de Electricidad (CFE), één van de grootste energiebedrijven van Mexico. Een paar dagen geleden begon die met het over de grens pompen van 280 MW aan electriciteit. Ironisch is dat zeker, aangezien Perry vorig jaar nog verklaarde voorstander te zijn van het inzetten van Amerikaanse troepen in Mexico, om het drugsgeweld te bestrijden. Sinds de gebeurtenissen in 1846-1848 is dat niet iets waar je je populair mee maakt in Mexico, maar gelukkig voor Perry is de CFE niet rancuneus.
[jan-albert]In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Eduardo Medina Mora vs. Top Gear
, door
Eduardo Medina Mora, Mexico’s ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk, is woedend. Niet op de Britse regering, want daar is hij dikke maatjes mee. Ook niet op een politicus van een der Britse partijen. Neen, Medina Mora is boos op Top Gear, ’s werelds populairste programma over auto’s. In een recente aflevering lieten de drie heren van het programma zich enigszins laatdunkend uit over een nieuwe Mexicaanse sportauto, om vervolgens het hele scala standaard (lompe) vooroordelen over Mexico de ether in te pompen, met een persoonlijke noot voor de ambassadeur zelf.
Zie hier het gewraakte fragment:
Volgens Medina Mora waren de grappen van de heren ‘vulgair, beledigend en xenofoob’, om maar een paar termen te noemen. Zo kwaad was de ambassadeur zelfs, dat hij een brief naar de BBC stuurde en een openbare verontschuldiging van de Britse staatsomroep eiste (.pdf).
De meeste Mexicanen kan het allemaal niet zo vreselijk veel schelen. Veel reacties op de uitzending waren lauw. Persoonlijk vind ik de reactie ook wat overdreven, al vind ik dat de nogal lompe grappen hun beoogde effect voorbij schieten. Ik vind Top Gear een leuk programma en kijk het (als absolute dimwit op het gebied van auto’s) tegenwoordig af en toe wel eens. En laten we wel zijn: kun je sociaal correcte, genuanceerde opmerkingen vol academische kennis verwachten van iemand als Richard Hammond? Niet te moeilijk over doen. Het is een autoprogramma, niet het World Economic Forum.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
PRI vs. de rest 0-1
, door
De deelstaatverkiezingen in Guerrero zijn voorbij, en de winnaar is Ángel Aguirre Rivero, gouverneurskandidaat voor de coalitie ‘Guerrero Nos Une’ (‘Guerrero Verenigt Ons’). Zijn tegenstander Manuel Añorve (PRI) kondigde al aan winnaar te zijn, maar zal daarop terug moeten komen. Aguirre is de kandidaat die Guerrero in handen van links moet houden, als vertegenwoordiger die de PRD en diens kleine linkse bondgenoten PT en Convergencia.
De stembusgang in Guerrero was er niet zomaar één. Guerrero is in veel opzichten een battleground state. Het is een van de weinige staten waar de linkse PRD het gouverneurschap nog in handen heeft, terwijl voor de PRI een eventuele winst een flinke opsteker zou zijn met een schuin oog naar de verkiezingen in juli in Estado de México, ’s lands meest bevolkte en qua bevolkingsdoorsnede meest representatieve staat. De PRI regeert Estado de México praktisch sinds de revolutie en de huidige gouverneur, Enrique Peña Nieto, is erop gebrand in 2012 president te worden.
Een goed resultaat in Guerrero zou hebben betekend dat de PRI de huidige voorsprong in de peilingen ten opzichte van PRD en regeringspartij PAN van president Calderón zou kunnen verstevigen en niet al te veel problemen zou krijgen om in juli Peña Nieto’s opvolger in het zadel te krijgen. En dat zou weer een stevige steun in de rug zijn voor Peña Nieto’s ambities in 2012.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Cynisch, cynischer, PRI
, door
Mexico is een land dat lijdt onder geweld tegen vrouwen. En dan hebben we het niet alleen over de beruchte zaken in Ciudad Juárez, in de noordelijke grensstaat Chihuahua. Ook Estado de México, die als een hoefijzer rond de hoofdstad ligt geklemd, registreerde dit jaar een schrikbarend hoog aantal moorden op vrouwen. Tijd voor een onderzoek? Mis! Het SNPASEVM, een orgaan dat door verschillende bestuurslagen wordt gevormd, besloot dat er geen onderzoek hoeft te komen naar geweld tegen vrouwen in Estado de México, de meest bevolkte deelstaat van Mexico. Met dank aan het onvoorstelbare cynisme van de PRI.
Jaarlijks worden in Mexico op een bevolking van 112 miljoen gemiddeld 2500 vrouwen vermoord, een ijzingwekkend hoog aantal. Ondergesneeuwd door de lawine aan nieuwsberichten over de drugsoorlog legt dat cijfer een bijzonder nare ontwikkeling bloot, of liever gezegd een gebrek aan ontwikkeling: sinds de beruchte vrouwenmoorden van de jaren negentig in Ciudad Juárez is er blijkbaar heel weinig veranderd. Nog steeds zijn vrouwen een makkelijk doelwit van geweld, of dat nu binnen een huiselijke context is, in het bredere verhaal van de drugsoorlog of om wat voor andere reden dan ook.
Behalve het geweld is de immer etterende straffeloosheid in Mexico, waar minder dan tien procent van de misdaden adequaat wordt onderzocht en een nog veel minder hoog percentage tot een veroordeling in de rechtbank leidt, een groot probleem. In het geval van vrouwenmoorden leidt slechts drie procent van de zaken daadwerkelijk tot een rechterlijke uitspraak, zo meent Teresa Incháustegui Romero, die namens de linkse oppositiepartij PRD de federale Kamercommissie Vrouwenmoorden leidt. “En dan weten we bovendien niet om wat voor veroordelingen het gaat,” zei ze in november. “Oftewel of het om veroordelingen of vrijspraak gaat. Daarbij weten we dat in sommige van die zaken familieleden in hoger beroep zijn gegaan.”
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Het Mexicaanse onderwijs, de problemen van nu en oplossingen voor de toekomst (II)
, door
Kort geleden schreef ik het eerste van een driedelige serie overpeinzingen wat betreft het Mexicaanse onderwijs. Daarin kwam ik tot de conclusie dat het voorbereidende onderwijs in dit land, met name het middelbare, door geldgebrek en incompetentie een verloren generatie studenten dreigt af te leveren. Eén van de oorzaken van de slechte kwaliteit die ik noemde, is de almacht van onderwijsvakbond SNTE, het Sindicato Nacional de Trabajadores de la Educación (Nationale Vakbond van Werknemers in het Onderwijs). In dit tweede deel: hoe de vakbond het Mexicaanse onderwijs ernstig beschadigt.
Elba Esther Gordillo Morales. Weinig mensen in de Mexicaanse politiek roepen zoveel weerstand op als de 65-jarige leider van de nationale onderwijsvakbond SNTE, de grootste van Latijns-Amerika. Populair is Gordillo niet. Ze wordt gezien als een pure machtspoliticus, die haar positie als leider van de enorme vakbond misbruikt om als een power broker achter de schermen de Mexicaanse politiek sterk te beïnvloeden. Door miljoenen Mexicanen wordt ze ronduit gehaat. In 2009 kwam ze op ietwat genante wijze in beeld (in een eigen variant op ‘Nipplegate’), waarop het internet volstroomde met reacties als: “Kijk, adders hebben ook tepels!”
Waarom is Gordillo zo machtig en tegelijkertijd gehaat? Gordillo, geboren in de zuidelijke deelstaat Chiapas, begon haar carriére als docente op 12-jarige leeftijd tijdens alfabetiseringscampagnes onder de straatarme indiaanse bevolking van Chiapas. Haar politieke carrére ging via de PRI, die Mexico als een eenpartijstaat bestuurde tot 2000. Gordillo was onder meer kamerlid en gedurende een maand voorzitter van de volksvertegenwoordiging. Sinds 1989 is ze voorzitter van de SNTE, een positie die ze in 2007 voor ‘onbepaalde tijd’ kreeg toegewezen door de directie van de bond. In de PRI heeft ze veel van haar invloed verloren, toen ze knallende ruzie kreeg met voormalig presidentskandidaat Roberto Madrazo (2006), waarna ze uit die partij werd gegooid.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
What’s wrong with this picture?
, door
Als onwetende Europeaan zou je onderstaande foto helemaal verkeerd kunnen opvatten. Wat is hier aan de hand?
Nee, dit is geen re-enactment van Hitler’s machtsovername in 1933. Dit is het nieuwe gemeentebestuur van Oaxaca de Juárez, hoofdstad van de deelstaat Oaxaca. Het is het moment waarop het nieuwe stadsbestuur de eed van trouw aan de wetten van stad, staat en republiek aflegt, wat in het Spaans ‘Tomar Protesta’ heet. Dit gebaar heeft overigens verder niets met de Hitlergroet te maken, maar heeft wel dezelfde oorsprong. Het gaat terug tot 1892, en was oorspronkelijk de wijze waarop burgers in de Verenigde Staten hun vlag begroetten. Later is het gebaar overgenomen door meerdere landen, waaronder Mexico en Nazi Duitsland. In Mexico betekent de gestrekte arm dat men zich committeert aan de vooruitgang: door de arm naar voren te richten, belooft een politicus land, staat of gemeente beter te maken en een glorieuze toekomst in het vooruitzicht te stellen.
Luis Ugartechea Begué is de nieuwe burgemeester van de deelstaathoofdstad, in een periode van historische politieke verandering in de regio. Oaxaca werd ruim 80 jaar op dictatoriale wijze geregeerd door de PRI, de partij die Mexico tot 2000 geheel onder controle had. PRI-gouverneurs en regeringen gedroegen zich als ware caciques, een lokaal heerser (in sommige gevallen is het woord ‘krijgsheer’ ook van toepassing), die door corruptie, vriendjespolitiek, nepotisme en geweld de toch al arme staat onder de duim houdt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Viervoeters cruciaal in drugsoorlog Mexico
, door
Het zijn er slechts 46 in het hele land. Toch zijn de snuffelhonden van het Mexicaanse Federaal Onderzoeksbureau van onschatbare waarde in de strijd tegen de drugsbendes. Zij vinden de tonnen gesmokkelde drugs, wapens en massagraven met tientallen lijken.
De labrador Johnny heeft er duidelijk zin in. Als zijn instructeur ‘zoek!’ roept, rent hij op volle snelheid naar het witte bestelbusje en besnuffelt het van boven tot onder. Binnen een minuut heeft hij beet: een zakje buskruit. Zijn baas is tevreden. Als dit een auto vol gesmokkelde wapens in Ciudad Juárez of Tijuana was geweest, was dat Johnny niet ontgaan.
De oefening vindt plaats in het complex van de Mexicaanse Agencia Federal de Investigación (AFI), het Mexicaanse equivalent van de Nationale Recherche, in het noorden van Mexico-Stad. Het bureau is gespecialiseerd in misdaden op federaal niveau en werkt met 46 snuffelhonden.
Mexico voert sinds 2006 een bloedige strijd tegen de georganiseerde misdaad, waarbij meer dan 30.000 doden zijn gevallen. Enorme hoeveelheden drugs worden naar de Verenigde Staten gesmokkeld, terwijl duizenden wapens jaarlijks illegaal Mexico bereiken. In die context zijn snuffelhonden van onschatbare waarde. Volgens de trainers kan geen technologie ze vervangen. “Scanners zijn zwaar en moeilijk te vervoeren, honden zijn veel sneller en goedkoper,” zegt hondentrainer Gustavo Cruz, “Een van onze honden heeft een tijdje terug nog een massagraf met 47 lijken gevonden. Zonder snuffelhonden zouden we dat nooit hebben ontdekt.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.