Graspop 2017 – over bandklonen, rooktenten en tapejes

Hell, wat was het mooi! Graspop Metal Meeting, in het Vlaamse Dessel, net over de Nederlandse grens (maar toch vier uur treinen vanwege de abominabele OV-verbindingen met ‘over de grens’ – je moet er wat voor over hebben). Een metalfestival met 135.000 bezoekers, waar zowel (grote) namen uit de hardrock van de jaren zeventig tot de metalbands van nu spelen. Vier jaar geleden schreef ik een serie stukjes naar aanleiding van het briljante festival Metaldays in Slovenië.* Graspop 2017 is een goede gelegenheid voor een vervolg. De muziek Die is toch het belangrijkst. Ik heb eerder geageerd tegen festivals met heel veel podia en bands, waar je de hele dag heen en weer aan het rennen bent om alles te zien wat je wil zien. Graspop valt ook in die categorie. Deze keer heb ik dan ook gedacht: “fuck it, ik ga gewoon selectief zijn en accepteren dat ik een hoop dingen niet ga zien, die ik eigenlijk wel tof vind”. Zo miste ik onder andere Rammstein, hoe gaaf show en muziek ook zijn, Alestorm, die ik hier nog uitbundig prees, en Amorphis en In Flames, van wie het oude werk geweldig is (maar die ik al vrij vaak live heb gezien). Deze keer ging ik voor bands die ik nog nooit eerder had gezien, en dat viel vooral in de categorie ‘oude meuk’.

Door: Foto: RWhite [CC BY 2.5 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.5), GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html) or CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)], via Wikimedia Commons

Closing Time | Emperor

Ook binnen de metal, niet het meest mainstream genre op aard, is Black Metal een wat obscuur subgenre. De combinatie van extreme, vaak krijsende vocalen, de hoge snelheid en de vaak rommelige productie maken het niet bepaald toegankelijk. Een wat onsmakelijke reputatie, ontstaan omdat enkele beoefenaars hun ‘satanisme’ wat al te serieus namen (moorden, brandstichting in kerken) hielp ook niet.

Niettemin tourt Emperor in 2017 de wereld rond. Mag de grootste metalfestivals van dit moment headlinen, en spelen voor meer dan honderdduizend mensen. Terwijl de band al lang niet meer bestaat en geen nieuw materiaal meer op zal nemen. En hun set voor 90 procent bestaat uit het integraal spelen van één cd, van twintig jaar oud: Anthem to the Welkin at Dusk. Zo verschrikkelijk goed is die plaat, dat ze kunnen spelen waar ze willen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | Alestorm

Na een uitgebreid verslag van Graspop 2017, is het natuurlijk aardig om een serie Closing Times te maken van bands die daar optraden. Een mooie aanleiding om daar mee te beginnen is dat de Schotse piraten van Alestorm afgelopen week in Nederland waren voor een optreden, en zoals vrijwel altijd was dat een feestje.

Hoewel ze vooral bekend staan om hun vrolijke (en soms behoorlijk onzinnige) meezingers over piraten, rum, bier, hoeren en mede, is het nummer in deze CT wat serieuzer, zowel qua compositie als onderwerp. Het is een lang nummer, waarin verschillende stijlen in de metal (folk, power, death) worden gemixt tot een epische compositie. Het niet helemaal serieuze imago dat ze zichzelf aanmeten (hoera voor zelfspot), betekent niet dat de mannen van Alestorm niet prima kunnen spelen of slechte nummers schrijven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Dark Tranquillity

We hadden het hier over Zweedse Death metal. Entombed produceerde begin jaren negentig vooral de lompe, rauwe variant. Een paar jaar later verscheen een heel nieuwe substijl binnen de Zweedse death scene, de zogenaamde Gothenburg sound. Genoemd naar de stad waar een aantal van de grondleggers van het genre uit afkomstig waren. Het voornaamste verschil ten opzichte van de ‘old school’ is dat het veel melodieuzer is, wat prettig contrasteert met de lompheid van bijvoorbeeld de zang.

Closing Time | Entombed

Entombed was één van de grondleggers van de Zweedse death metal, iets wat ooit bijna een volwaardig subgenre binnen de death metal werd. Bands als Entombed, Grave, Unleashed en Dismember waren bekende representanten, aan het begin van de jaren 90. Niet te verwarren met de iets latere, melodische Gothenburg death metal, natuurlijk.

Maar goed, Entombed dus. Left Hand Path was hun eerste cd. Persoonlijk durf ik de stelling wel aan dat hun tweede album, Clandestine, nog net ietsje beter is, over de hele cd bezien. Het titelnummer van hun debuut is echter onovertroffen. Geniet ervan!

Closing Time | Dismal Euphony

Dismal Euphony is een Noorse band, die actief was tussen 1994 en 2001. Het maakte vier albums. Het begon als een soort black metal met gothic invloeden, maar ging op latere albums helderder, meliodeuzer en langzamere muziek maken. De band is nooit doorgebroken, helaas, want wat mij betreft hadden de muzikanten meer erkenning verdiend. (Daarom probeerde ik ze ook al te pluggen op een ander blog waar ik voor schrijf). Het nummer All Little Devils is een pareltje.

Closing Time | Metalwings

De echte metalheads gaan me hierom haten, maar ik vroeg me dus af of de Bulgaarse popmuziek in 2015 nog iets anders had opgeleverd dan dit soort trash, en toen stuitte ik op Metalwings. Ja, dit is behoorlijk clichématige sprookjesmetal, maar wat me bij dit genre altijd opvalt is dat ook de middelmatige bands zoveel goede muzikanten bevatten. Ook als het niet uw soort muziek is, let maar eens op hoe perfect alles getimed is.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende