Onno Hoes in opspraak (gelokt?)

Als de affaire Onno Hoes ergens over gaat, dan vooral over dubieuze journalistieke methoden. Onno Hoes, burgemeester van Maastricht, heeft zich volgens PowNews ‘opnieuw’ in de nesten gewerkt. Of, zoals presentator Dominique Weesie het in zijn intro woensdag 3 december verwoordde: 'Precies een jaar na de zoenaffaire met toy boy Ruud, blijkt de burgervader opnieuw zijn boekje te buiten zijn gegaan. En opnieuw is er een toy boy in het spel.' Twee keer ‘opnieuw’ suggereert urgentie, belang en vooral heel veel nieuwswaarde. Maar wat is er nu echt aan de hand? Dit keer betreft ‘het’ een twintigjarige jongen die 'de afgelopen dagen gesprekken publiceerde die hij via de WhatsApp voerde met Onno Hoes. In die gesprekken zijn onder meer fragmenten te zien van uit de agenda van de burgemeester en een foto van zijn werkkamer.' Dit roept direct (onbeantwoorde) vragen op: 1) hoe die jongen aan de foto’s komt, 2) waarom de jongen deze foto’s heeft gepubliceerd en 3) wat Hoes precies kan worden aangerekend?

Door: Foto: Jeroen Mirck (cc)
Quote du Jour

Quote du jour | Fear

, door

A decade of fear-mongering has brought power and wealth to those who have been the most skillful at hyping the terrorist threat. Fear sells. Fear has convinced the White House and Congress to pour hundreds of billions of dollars – more money than anyone knows to do with – into counterterrorism and homeland security programs, often with little management or oversight, and often to the detriment of the Americans they are supposed to protect. Fear is hard to question. It is central to the financial well-being of countless federal bureaucrats, contractors, subcontractors, consultants, analysts, and pundits. Fear generates funds.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weer onzincijfers asielzoekers Teeven

, door

ANALYSE - Met dank aan de journalistiek.

Staatssecretaris Teeven kwam afgelopen zaterdag in Met het Oog op Morgen met cijfers over asielzoekers. Het gesprek en de berichtgeving daarover was weer slecht. Ondanks een kwartier praten, is Teeven niet gevraagd hoeveel asielzoekers er dit jaar naar ons land komen noch hoeveel volgend jaar. Niettemin berichten veel media daarover, inclusief de eigen NOS. Teeven heeft het echter niet over de komst van asielzoekers gehad, wel over de opvang.

CDA’er Haersma Buma zei in Buitenhof een paar weken geleden dat de huidige instroom hem deed denken aan de jaren negentig. Mooie gelegenheid om wat dieper in te gaan op die cijfers.

De aantallen asielzoekers.

Bij het kijken naar de aantallen asielzoekers moet je twee dingen onderscheiden: de opvangcapaciteit van COA – Centrale Opvang Asielzoekers – in hun asielzoekerscentra (AZC’s) en het aantal asielzoekers komende uit het buitenland die een verblijfsvergunning asiel aanvragen – de zogenaamde eerste aanvragen.

Dit zijn cijfers die maar al te vaak door elkaar worden gehaald. Asielzoekers komen in de opvang en stromen uit bij afwijzing van de aanvraag of bij toekenning. Ook is er een gedeelte – ik meen 2.000 – dat bij afwijzing wordt opgevangen omdat er minderjarige kinderen bij zijn. Aan het aantal mensen in de opvang kan je niet het aantal asielzoekers afleiden dat naar Nederland komt.

Foto: Johan Koolwaaij (cc)

Knagende klimaatkwesties voor kamikazeconservatieven

, door

ACHTERGROND - Haast iedereen haalt zijn schouders op als weer eens een nieuw klimaatrapport van het IPCC is verschenen en gaat over tot de orde van de dag: treinen laten rijden, Kamervragen stellen, patiënten opereren en Sinterklaasintochten verpesten.

Op 2 november verscheen het 116 pagina’s tellende Syntheserapport van het IPCC, dat de eerder verschenen hoofdrapporten I (de natuurwetenschappelijke basis), II (impacts en adaptatie) en III (mitigatie) bestrijkt. Voor de gehaaste lezer die dan tenminste nog wil weten waarover ‘ie zijn schouders ophaalt: de Britse hoogleraar Piers Forster vatte het syntheserapport samen in achttien tweets.

Er is veel over het syntheserapport te zeggen, al wordt er naar mijn smaak veel te weinig over gezegd. Wat is de oogst? Een paar berichten in de kranten, die net zo gemakkelijk weer worden tegengesproken door een paar amateur-klimaatkletsers die de essentie van de klimaatproblematiek niet wensen te vatten, en die (hoor en wederhoor! Elke mening moet gehoord kunnen worden! Ook als deze volslagen ongefundeerd is!) net zo veel ruimte krijgen als de klimaatwetenschappers.

Deze praktijk leverde dit keer wel een lichtpuntje op: de Ombudsvrouw van de Volkskrant concludeert dat opiniestukken waarvan vermoed mag worden dat er met feiten wordt gerommeld aan een gespecialiseerde redacteur moeten worden voorgelegd.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dominique Weesie fantaseert er op los

, door

NIEUWS - Zo signaleerde de opmerkzame twitteraar JaapToo gisteren.

Dominique Weesie, voorzitter/directeur van PowNed (@DWeesie op Twitter), strijkt per jaar tweehonderdvijftigduizend euro aan salaris op. Een hoop centen, en wat doe je daar dan mee?

Nou, da’s heel eenvoudig, je doet dagelijks aan: ophitsen, zwartmaken, vals Beschuldigen, haatzaaien en… liegen:

Dominique Weesie op Twitter- -Dit jochie (3) met mijter wordt door demonstranten uitgemaakt voor racist. Vader in tranen. Over de weg kwijt zijn http---t.co-HHkFIxOgri-

Maar… vergelijk dit met onderstaande tweet:

Martijn Bink op Twitter- -Sfeer wordt grimmig. Ook Pro-Pieten gearresteerd in Gouda #intocht http---t.co-JCvce1d9EE-

Wat is het nou?

Martijn Bink op Twitter- -@@marcvangurp ik stond er bovenop en heb de foto gemaakt. Jochie werd niet voor racist uitgemaakt. Wel geschrokken. Dhr Weesie niet gezien-

Later op zondag twittert Weesie dat dit jongetje wél is uitgemaakt voor racist. Hij deelt dan ook een aan hem gericht mailtje van een PowNedmedewerker (zie onder) waarin wordt beweerd dat dit ‘een publicitaire nachtmerrie [zal] zijn voor de anti-Zwarte Pietlobby’.

Echter, Martijn Bink, die erbij was, de foto heeft gemaakt én ook de vader heeft gesproken, heeft het over ‘pro-Pieten’, Weesie over ‘demonstranten’, en in het mailtje zou het gaan om sympathisanten van de ‘anti-Zwarte Pietlobby’.

Dominique Weesie op Twitter- -@nosbink Jochie werd wel degelijk voor racist uitgemaakt. Wij hebben vader gesproken en dat is morgen ook te zien in PowNews-

Martijn Bink op Twitter- -@dweesie dan heb je ongetwijfeld een punt. Ik heb de vader ook gesproken. Misschien is het daarna gebeurd. Ik zal morgen kijken #powned-

Is dat jongetje nu wel of niet voor racist uitgemaakt? Afwachten maar:

Dominique Weesie op Twitter- -@charlyluske Bekijk morgenavond gewoon even voor die ene keer het PowNews en oordeel vervolgens zelf…-

Maar waarom openbaart Weesie op een zondagavond via Twitter ook nog onderstaand mailtje? Wie doet dat nou, interne mail publiceren? Het kan natuurlijk zo zijn dat wij hierin moeten of kunnen lezen dat hij niet liegt, maar – als ik ga speculeren – dan is het een soort verkapte poging om nu al te zeggen ‘Okay, ik had het fout, maar het is de schuld van de “samensteller”. Zelf ben ik onschuldig!’

Foto: Alper Çuğun (cc)

Schaarste aan talent en toegang: waarom een journalist zijn bronnen verzint

, door

ACHTERGROND - We weten nog niks. Oké: Perdiep Ramesar is op staande voet ontslagen. Dat ontslag vecht hij aan. Er is een onderzoek ingesteld naar zijn artikelen waarover ernstige twijfels zijn gerezen. Er zijn bronnen onvindbaar of ‘zelfs verzonnen’. Het vertrouwen is ‘ernstig geschaad’. Funest, want vertrouwen is de kurk waarop redacties drijven.

De vraag rijst dan ook: hoe heeft dit kunnen gebeuren? Wat hebben Stephan Glass (The New Republic), Janet Cook (Washington Post) en de Hitlerdagboeken met dit laatste journalistieke schandaal gemeen? Schaarste. Schaarste aan talent en schaarste aan toegang.

Iedereen kan schrijven. Maar weinigen kunnen helder en duidelijk schrijven. Slechts een selecte groep is in staat mondiale kwesties (jihadisme, vrede en veiligheid, multiculturaliteit) kritisch, transparant, trefzeker, geloofwaardig en in tekst te vangen. Ramesar was een van die selecte groep. Hij heeft onmiskenbaar journalistieke talenten en een prachtige pen. Over zijn stijl is niemand gevallen en heeft hem waarschijnlijk gebracht waar hij zat: bij misschien wel de beste krant van Nederland. En: hij had toegang.

Toegang tot een wijk bewoners waar maar weinig kranten naar omkeken. NRC stationeerde er geruime tijd Carola Houtekamer en Freek Schravesande in de Schilderswijk. The Post Online stuurde Joost Bakker en Mark Koster.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Luc De Leeuw (cc)

De rol van de media bij het communiceren over (klimaat)wetenschap

, door

OPINIE - Het is geen censuur om te verlangen dat een kwaliteitskrant geen feitelijke onzin op zijn opiniepagina’s plaatst, vindt de redactie van het blog Klimaatverandering.

Voor veel mensen zijn de reguliere media nog steeds het belangrijkste kanaal waardoor ze informatie over wetenschap tot zich nemen. De media zijn daarbij niet slechts een doorgeefluik van wetenschappelijke informatie, maar proberen die informatie natuurlijk ook te duiden, bijvoorbeeld door het in te bedden in een maatschappelijke context of door er ook kritische kanttekeningen bij te plaatsen.

Er bestaat in die zin een gezond spanningsveld tussen wetenschappers (die vooral willen dat de media een correcte en begrijpelijke vertaalslag maken van de wetenschap) en journalisten (die graag kritische ‘luis in de pels’ willen zijn). Idealiter hanteren media een balans tussen wetenschappelijk verantwoord en kritische reflectie, maar het is niet zeldzaam dat wetenschappers zich groen en geel ergeren aan onzinverhalen of ‘valse balans’ in de media.

Natuurlijk moet er ruimte zijn voor verschillende meningen. Opiniepagina’s in de krant geven juist daarom vaak ruimte aan allerlei meningen die ook afwijken van het standpunt van de krant zelf. Van een kwaliteitskrant zou je echter mogen verwachten dat men niet elke mening zomaar een podium biedt, maar aandacht heeft voor feitelijke juistheid en kwaliteit van de argumentatie.

Onlangs werd in de Volkskrant een groot stuk van Frans Dijkstra geplaatst in de opiniepagina’s, waarin aperte onzin over de opwarming van de aarde en Nederland in het bijzonder werd verkondigd. Navraag bij de redacteur van de opiniepagina, Chris Rutenfrans, leerde dat hij wel degelijk inziet dat niet elke mening een podium verdient, maar ook dat hij klimaatwetenschap vooral vanuit zijn klimaatsceptische overtuiging beziet:

Waan van de dag

Trouwredacteur verzon bronnen

, door

…of legde ze tenminste woorden in de mond:

Trouw laat een commissie van externe deskundigen onafhankelijk onderzoek doen naar de controle op bronnen. Eind vorige week rees ernstige twijfel over de juistheid en zelfs het bestaan van opgevoerde bronnen in artikelen van één van de redacteuren. Zo kon Trouw diverse bronnen niet verifiëren. […]

Op basis van intern onderzoek, waaronder hoor en wederhoor, is besloten dat de betrokken redacteur afscheid neemt van de krant. Mede op verzoek van diens raadsman vermeldt Trouw de naam van de redacteur niet.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende