Op Sargasso is regelmatig plaats voor gastbijdragen. Dit maal een stuk van Emiel Elgersma. Hij blogt momenteel zelf op Elgersma.info. Het is weer komkommertijd. Plots duiken er berichten op in de kranten over wasberen. Eerst in de regionale media, daarna een kolommetje in landelijke pers, gisteren aandacht op radio 1 en vandaag een groot artikel en foto in de Volkskrant. De wasbeer heeft alles in zich om de nieuwe poema op de Veluwe te worden. Het begint allemaal op 9 juni in Drenthe. Ene Jan Dielissen uit Veeningen vangt met een ingenieuze val waar Myke Hawke, de surival goeroe van Discovery trots op zou zijn, de wasbeer. Met een vogelkooi, belletjes, een eendennest, bamboestok, hardgekookt ei en wat vlees heeft hij het dier te pakken. Trots vertelt hij aan RTV Drenthe hoe hij het exotische roofdier, dat al dagen over zijn erf sloop en allerlei nestkasten plunderde, te pakken kreeg.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Komkommertijd en vakantiegeld, mooie combinatie om de krant te vullen. Helaas in veel gevallen met onzin.
Laten we beginnen met het onderzoek dat het meeste stof doet opwaaien, dat van het NIB:
“Vakantiegeld gaat niet langer op aan het afbetalen van schulden. Integendeel, juist door het extra ontvangen geld in mei gaan mensen nieuwe schulden aan.”
Voor een incassobureau natuurlijk niet leuk, want die leven van het beter ingelost krijgen van schulden.
Toch maar eens mailen om het onderliggende onderzoek te pakken te krijgen:
“Bedankt voor de getoonde interesse. Het is geen grootschalig onderzoek geweest, 108 respondenten. Het onderzoek is uitgevoerd onder ruim 300 hoger opgeleiden (minimaal HBO niveau). Verdere verslaggeving over het onderzoek wordt niet naar buiten gebracht.”
Grootschalig en 108 respondenten…. Alleen hoger opgeleiden…. Niet vreemd dat ze dan het rapport niet willen laten zien. Diep triest.
Triester is natuurlijk het feit dat er weer een aantal media schaapachtig het bericht overnemen met koppen als: “Meer schulden door vakantiegeld” (Bijna letterlijk het persbericht overgetypt), “Extraatje verleidt tot grote aankopen én schulden” en “Minder afgelost met vakantiegeld”.
Het NIB bedankt iedereen voor de gratis reclame.
Hadden die luie journalisten de moeite genomen om wat verder te zoeken op het woord “vakantiegeld” hadden ze bijvoorbeeld het volgende kunnen lezen:
“Het vakantiegeld dat werknemers in mei ontvangen, besteden de meesten (55 procent) inderdaad aan vakantie.”
Of:
“Maar liefst zestig procent van het vakantiegeld wordt niet voor vakantie gebruikt. Een vijfde van de Nederlanders gebruikt het zelfs om schulden af te betalen.”
Dinsdagavond 20 mei, te Amsterdam, bij de uitreiking van de jaarlijkse persprijs ‘De Tegel’ mocht minister van Defensie Eimert van Middelkoop een toespraak houden. Reden: De Nederlandse militairen in Uruzgan waren de ‘Nieuwsmaker van het jaar 2007’. In die keuze kan ik me wel vinden –Uruzgan is hot- dus daarover geen kritiek van mijn kant. Wel op de babbel van de minister.
Want wat zei onze excellentie?
Dit bijvoorbeeld:
“Natuurlijk zijn er de nodige botsinkjes geweest – tussen de commandant, de voorlichter en de verslaggever – maar er is onmiskenbaar wederzijds begrip. Groeiend begrip. De enige eis die wij stellen is rekening te houden met de veiligheid van onze militairen en de operatie niet te compromitteren.”
Jaja, lees het goed …anders ontgaat het u lezer ……en let vooral op het laatste: “DE OPERATIE NIET TE COMPROMITTEREN”. Dat is nieuw! Spiksplinternieuw! Een nieuw oekaze! Bij het begin mocht de Nederlandse embed-verslaggever niets schrijven wat de operationele veiligheid van de troepen in gevaar zou kunnen brengen. Nu moet ie ook zijn kanis houden over alles wat de missie een slechte naam geeft. Ongemerkt weer een stap verder in de vervolmaking van de censuur. U en ik weten best wat dit in de praktijk inhoudt: Zwijgen over burgerslachtoffers. (Honderden zijn er door bombardementen gevallen.) Mond dicht over miskleunen bij de wederopbouw. (Miljoenen zijn al verdwenen.) Geen woord over de foute strategie. En als er dan toch kritiek moet zijn, lever dat op de Afghanen. (Domme Afghaanse politieagenten doen het erg goed in embed-artikelen. Lees uw betaalde krant er maar op na.)
Het meeste stoor ik me echter aan deze quote:
“De zogenaamde onafhankelijke persvertegenwoordiger reist onder de hoede, de gewapende hoede, van één van de stamleiders door de straten van Tarin Kowt. Zijn collega reist met een Afghaanse politicus, die niet bepaald de vriend van de gouverneur is. Uiteraard heeft ook hij zijn bescherming gekocht. En een derde collega rijdt mee in een Nederlandse Bushmaster. Alle drie spreken ze via een tolk met de Afghanen en alle drie zien zij slechts de achterkant van het borduurwerk.”
Deze opmerking is natuurlijk van het niveau ‘Ministeriële Lariekoek’. Nooit ben ik, (Van Middelkoop moet het over mij hebben, schat ik zo in), met een stamleider of politicus door de straten Tarin Kowt gereisd. Ik spreek uiteraard wel iedereen, gewoon gezellig thuis of in het parlement aan de thee.
Voor alle duidelijkheid wil ik nog maar eens wijzen op het grote verschil tussen embed en unembed. Afghanen die ik spreek censureren niet. Ze vragen nooit wat ik schrijf en hanteren ook geen rood potlood. Als unembed ben ik sowieso vrij met wie dan ook te praten; nabestaanden van slachtoffers, gewonden, gevangenen, regeringsvertegenwoordigers, Taliban-aanhangers, de man in de straat.
De grootste leugen (want de minister liegt keihard op dit punt) is dat ik bescherming zou moeten kopen om door Tarin Kowt te lopen. Pure onzin. Het is een spindoctor-methode, bedoeld om unembedded verslaggeving in een kwaad daglicht te stellen.
Hoe gaat het dan echt in de praktijk? Ik wandel bij ieder bezoek door de stad (dat deed ik al ver voordat de eerste Nederlanders arriveerden) of ik rij er per auto doorheen. Tijdens het laatste bezoek zat ik zelfs achterop een brommer. Niks geen konvooi met windbuksen! Ik stop wanneer ik wil en praat met wie ik wil en wissel regelmatig van tolk.
Waarom dan die Haagse kritiek? Wel, omdat ik schrijf wat ze daar niet willen horen. Zoals laatst het verhaal in De Pers over Sultan Mohammed die bij een Nederlands bombardement in het district Chora zijn vrouw, 6 van zijn 9 zonen en 2 van zijn 3 dochters verloor. Kijk, dat mag u en de rest van Nederland niet weten want deze waarheid ‘compromitteert’ de missie.
Jokken is beleid bij Van Middelkoop. Dat vind ik.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Update 19-05-2008: De hieronder beschreven constatering van een fout staat ter discussie. Zie reacties. Er wordt naarstig gezocht naar de “waarheid”.
Ging het laatst om een leugen, dit keer is het een enorm stomme fout van een aantal kranten die slaafs het ANP volgen. Het gaat om dit stukje tekst in het NRC en de Telegraaf:
“Daar wordt hij beschuldigd van terrorisme, omdat hij opkomt voor de Arabische minderheid in Ahwaz, een olierijk door Iran geannexeerd gebied bij de Perzische Golf.”
Ten eerste is Ahwaz geen gebied maar de hoofdstad van Khuzestan. En ten tweede is Khuzestan nooit geannexeerd door Iran. Sterker nog, Khuzestan wordt gezien als het startpunt van Perzië, later Iran.
Het was Irak dat probeerde het gebied te annexeren, wat leidde tot de Irak-Iran oorlog.
Ja, de provincie kent een Arabisch sprekende minderheid. En ja, er is een afscheidingsbeweging in dat gebied. Maar dat wil nog niet zeggen dat het dus “bezet” gebied is.
Voor alle duidelijkheid, dit heeft dus niets te maken met de zaak Al-Mansouri. Iran treedt hier met voeten allerlei mensenrechten. En dat kan niet hard genoeg aan de kaak gesteld worden.
Maar door het gebruik van het woord “annexeren” krijgt Iran onterecht het stempel opgedrukt van een expansionistisch land. Een indruk die de Amerikanen ook graag willen wekken omdat het andere belangen dient.
Dus ANP, NRC en Telegraaf, hou u bij de feiten, zoals De Pers en Trouw dat bijvoorbeeld doen.
De een zijn crisis is de ander zijn geluk. De wereldwijde tekorten aan olie en voedsel zijn zegeningen voor de regimes in Zuid-Amerika. Hugo Chavez is de grootste en hardst kwakende kikker in de vijver, nu de olieprijs van hem een president maakt met schier eindeloze financiële mogelijkheden. En wat olie is voor Venezuela is soja voor Argentinië. De prijzen zijn geëxplodeerd, de productie is enorm, dus de miljoenen vliegen om je oren.
De frustratie in Argentinië is echter groot: daar waar Hugo Chavez met een pennenstreek bedrijven nationaliseert en de oliedeviezen zo ongeveer op zijn persoonlijke bankrekening gestort krijgt, moet Cristina Kirchner in Buenos Aires lijdzaam toezien hoe de boeren steeds dikkere auto’s kopen, terwijl de rest van het land gebukt blijft gaan onder armoede, inflatie, ongeschooldheid en algemene economische instabiliteit. Van de sojamiljoenen profiteert volgens haar slechts een enkeling. Nu is Cristina er het meisje niet naar om niks te doen en af te wachten, dus bedacht ze een plan. En dat had ze beter niet kunnen doen….
Om de winsten die gemaakt worden op de soja af te romen wil Cristina de omzetbelasting voor sojaboeren fors verhogen. De zo verkregen gelden zouden niet op provinciaal niveau worden geïnd (of uitgegeven) maar door de nationale regering van Cristina zelf. Dat plan valt slecht, zo slecht dat de kleine boeren, grote landeigenaren en regionale politici de handen ineen slaan. Van oudsher is het eindeloze platteland van Argentinië eigendom van kleine boeren enerzijds en grootgrondbezitters anderzijds (neem groot hier zeer letterlijk!). Beide groepen zijn verenigd in sterke vakbonden en staan traditiegetrouw tegenover elkaar, maar de gemeenschappelijke vijand heeft de tweestrijd doen vergeten.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Opmerkelijk: twee machtige conservatieve krachten in Amerikaanse media zijn opvallend positief over Barack Obama | Rupert Murdoch prijst Obama | Matt Drudge blijft Obama pluggen