Komkommertijd en vakantiegeld, mooie combinatie om de krant te vullen. Helaas in veel gevallen met onzin. Laten we beginnen met het onderzoek dat het meeste stof doet opwaaien, dat van het NIB: "Vakantiegeld gaat niet langer op aan het afbetalen van schulden. Integendeel, juist door het extra ontvangen geld in mei gaan mensen nieuwe schulden aan." Voor een incassobureau natuurlijk niet leuk, want die leven van het beter ingelost krijgen van schulden. Toch maar eens mailen om het onderliggende onderzoek te pakken te krijgen: "Bedankt voor de getoonde interesse. Het is geen grootschalig onderzoek geweest, 108 respondenten. Het onderzoek is uitgevoerd onder ruim 300 hoger opgeleiden (minimaal HBO niveau). Verdere verslaggeving over het onderzoek wordt niet naar buiten gebracht." Grootschalig en 108 respondenten.... Alleen hoger opgeleiden.... Niet vreemd dat ze dan het rapport niet willen laten zien. Diep triest. Triester is natuurlijk het feit dat er weer een aantal media schaapachtig het bericht overnemen met koppen als: "Meer schulden door vakantiegeld" (Bijna letterlijk het persbericht overgetypt), "Extraatje verleidt tot grote aankopen én schulden" en "Minder afgelost met vakantiegeld". Het NIB bedankt iedereen voor de gratis reclame.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dinsdagavond 20 mei, te Amsterdam, bij de uitreiking van de jaarlijkse persprijs ‘De Tegel’ mocht minister van Defensie Eimert van Middelkoop een toespraak houden. Reden: De Nederlandse militairen in Uruzgan waren de ‘Nieuwsmaker van het jaar 2007’. In die keuze kan ik me wel vinden –Uruzgan is hot- dus daarover geen kritiek van mijn kant. Wel op de babbel van de minister.
Want wat zei onze excellentie?
Dit bijvoorbeeld:
“Natuurlijk zijn er de nodige botsinkjes geweest – tussen de commandant, de voorlichter en de verslaggever – maar er is onmiskenbaar wederzijds begrip. Groeiend begrip. De enige eis die wij stellen is rekening te houden met de veiligheid van onze militairen en de operatie niet te compromitteren.”
Jaja, lees het goed …anders ontgaat het u lezer ……en let vooral op het laatste: “DE OPERATIE NIET TE COMPROMITTEREN”. Dat is nieuw! Spiksplinternieuw! Een nieuw oekaze! Bij het begin mocht de Nederlandse embed-verslaggever niets schrijven wat de operationele veiligheid van de troepen in gevaar zou kunnen brengen. Nu moet ie ook zijn kanis houden over alles wat de missie een slechte naam geeft. Ongemerkt weer een stap verder in de vervolmaking van de censuur. U en ik weten best wat dit in de praktijk inhoudt: Zwijgen over burgerslachtoffers. (Honderden zijn er door bombardementen gevallen.) Mond dicht over miskleunen bij de wederopbouw. (Miljoenen zijn al verdwenen.) Geen woord over de foute strategie. En als er dan toch kritiek moet zijn, lever dat op de Afghanen. (Domme Afghaanse politieagenten doen het erg goed in embed-artikelen. Lees uw betaalde krant er maar op na.)
Het meeste stoor ik me echter aan deze quote:
“De zogenaamde onafhankelijke persvertegenwoordiger reist onder de hoede, de gewapende hoede, van één van de stamleiders door de straten van Tarin Kowt. Zijn collega reist met een Afghaanse politicus, die niet bepaald de vriend van de gouverneur is. Uiteraard heeft ook hij zijn bescherming gekocht. En een derde collega rijdt mee in een Nederlandse Bushmaster. Alle drie spreken ze via een tolk met de Afghanen en alle drie zien zij slechts de achterkant van het borduurwerk.”
Deze opmerking is natuurlijk van het niveau ‘Ministeriële Lariekoek’. Nooit ben ik, (Van Middelkoop moet het over mij hebben, schat ik zo in), met een stamleider of politicus door de straten Tarin Kowt gereisd. Ik spreek uiteraard wel iedereen, gewoon gezellig thuis of in het parlement aan de thee.
Voor alle duidelijkheid wil ik nog maar eens wijzen op het grote verschil tussen embed en unembed. Afghanen die ik spreek censureren niet. Ze vragen nooit wat ik schrijf en hanteren ook geen rood potlood. Als unembed ben ik sowieso vrij met wie dan ook te praten; nabestaanden van slachtoffers, gewonden, gevangenen, regeringsvertegenwoordigers, Taliban-aanhangers, de man in de straat.
De grootste leugen (want de minister liegt keihard op dit punt) is dat ik bescherming zou moeten kopen om door Tarin Kowt te lopen. Pure onzin. Het is een spindoctor-methode, bedoeld om unembedded verslaggeving in een kwaad daglicht te stellen.
Hoe gaat het dan echt in de praktijk? Ik wandel bij ieder bezoek door de stad (dat deed ik al ver voordat de eerste Nederlanders arriveerden) of ik rij er per auto doorheen. Tijdens het laatste bezoek zat ik zelfs achterop een brommer. Niks geen konvooi met windbuksen! Ik stop wanneer ik wil en praat met wie ik wil en wissel regelmatig van tolk.
Waarom dan die Haagse kritiek? Wel, omdat ik schrijf wat ze daar niet willen horen. Zoals laatst het verhaal in De Pers over Sultan Mohammed die bij een Nederlands bombardement in het district Chora zijn vrouw, 6 van zijn 9 zonen en 2 van zijn 3 dochters verloor. Kijk, dat mag u en de rest van Nederland niet weten want deze waarheid ‘compromitteert’ de missie.
Jokken is beleid bij Van Middelkoop. Dat vind ik.
Update 19-05-2008: De hieronder beschreven constatering van een fout staat ter discussie. Zie reacties. Er wordt naarstig gezocht naar de “waarheid”.
Ging het laatst om een leugen, dit keer is het een enorm stomme fout van een aantal kranten die slaafs het ANP volgen. Het gaat om dit stukje tekst in het NRC en de Telegraaf:
“Daar wordt hij beschuldigd van terrorisme, omdat hij opkomt voor de Arabische minderheid in Ahwaz, een olierijk door Iran geannexeerd gebied bij de Perzische Golf.”
Ten eerste is Ahwaz geen gebied maar de hoofdstad van Khuzestan. En ten tweede is Khuzestan nooit geannexeerd door Iran. Sterker nog, Khuzestan wordt gezien als het startpunt van Perzië, later Iran.
Het was Irak dat probeerde het gebied te annexeren, wat leidde tot de Irak-Iran oorlog.
Ja, de provincie kent een Arabisch sprekende minderheid. En ja, er is een afscheidingsbeweging in dat gebied. Maar dat wil nog niet zeggen dat het dus “bezet” gebied is.
Voor alle duidelijkheid, dit heeft dus niets te maken met de zaak Al-Mansouri. Iran treedt hier met voeten allerlei mensenrechten. En dat kan niet hard genoeg aan de kaak gesteld worden.
Maar door het gebruik van het woord “annexeren” krijgt Iran onterecht het stempel opgedrukt van een expansionistisch land. Een indruk die de Amerikanen ook graag willen wekken omdat het andere belangen dient.
Dus ANP, NRC en Telegraaf, hou u bij de feiten, zoals De Pers en Trouw dat bijvoorbeeld doen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De een zijn crisis is de ander zijn geluk. De wereldwijde tekorten aan olie en voedsel zijn zegeningen voor de regimes in Zuid-Amerika. Hugo Chavez is de grootste en hardst kwakende kikker in de vijver, nu de olieprijs van hem een president maakt met schier eindeloze financiële mogelijkheden. En wat olie is voor Venezuela is soja voor Argentinië. De prijzen zijn geëxplodeerd, de productie is enorm, dus de miljoenen vliegen om je oren.
De frustratie in Argentinië is echter groot: daar waar Hugo Chavez met een pennenstreek bedrijven nationaliseert en de oliedeviezen zo ongeveer op zijn persoonlijke bankrekening gestort krijgt, moet Cristina Kirchner in Buenos Aires lijdzaam toezien hoe de boeren steeds dikkere auto’s kopen, terwijl de rest van het land gebukt blijft gaan onder armoede, inflatie, ongeschooldheid en algemene economische instabiliteit. Van de sojamiljoenen profiteert volgens haar slechts een enkeling. Nu is Cristina er het meisje niet naar om niks te doen en af te wachten, dus bedacht ze een plan. En dat had ze beter niet kunnen doen….
Om de winsten die gemaakt worden op de soja af te romen wil Cristina de omzetbelasting voor sojaboeren fors verhogen. De zo verkregen gelden zouden niet op provinciaal niveau worden geïnd (of uitgegeven) maar door de nationale regering van Cristina zelf. Dat plan valt slecht, zo slecht dat de kleine boeren, grote landeigenaren en regionale politici de handen ineen slaan. Van oudsher is het eindeloze platteland van Argentinië eigendom van kleine boeren enerzijds en grootgrondbezitters anderzijds (neem groot hier zeer letterlijk!). Beide groepen zijn verenigd in sterke vakbonden en staan traditiegetrouw tegenover elkaar, maar de gemeenschappelijke vijand heeft de tweestrijd doen vergeten.
Soms is het fijn om geen gelijk meer te hebben. Vorig jaar heb ik drie keer een stevig aantal kamervragen bestudeerd. Ik kwam toen tot de zogenaamde Constante van Steeph:
Het werk van Nederlandse Tweede Kamerleden wordt altijd voor driekwart bepaald door de media.
Deze constante blijkt niet meer zo constant te zijn. Bij mijn laatste meting van 202 kamervragen uit mei en april kwam ik uit op 65%. Een verbetering dus en dat mag ook wel eens gezegd worden.
Afijn, hier de scores per partij:
Overigens geeft me dit wel de gelegenheid om een fraai initiatief (opnieuw) te introduceren. Op Sargasso hebben we al een paar keer aandacht besteed aan het zwaar verouderde parlementaire documentatiesysteem Parlando. Geencommentaar was vorig jaar al in staat om het directe linken voor elkaar te krijgen, waarvan dankbaar gebruik gemaakt werd.
Nu is Ikregeer.nl een stevig stap verder gegaan. Niet alleen kan alles nu direct gelinkt worden, je kan ook stemmen op kamervragen, reageren en abonneren op de antwoorden van kamervragen. En gelijk wat handige overzichten van wie de meeste kamervragen stelt en welke dossiers actief zijn. Heel veel voorzieningen die het leven van online volgers van de Tweede Kamer aanzienlijk vergemakkelijken.
Hulde dus voor Ikregeer.nl. Ik hoop dat hierdoor meer mensen eens van wat naderbij kennis zouden nemen van wat er allemaal gebeurd in Den Haag.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Opmerkelijk: twee machtige conservatieve krachten in Amerikaanse media zijn opvallend positief over Barack Obama | Rupert Murdoch prijst Obama | Matt Drudge blijft Obama pluggen