Efficiënte democratie?

Daags voor de verkiezingen was er gedoe in Den Haag: de premier had een VVD-agenda gedropt bij de krant in de provincie. Agenda: sterkere interne markt, minder regels, meer vrijhandel, een energiemarkt, aanpak misstanden arbeidsmarkt. De PvdA van Samsom vond het een schraal verhaal waar de werkgelegenheid aan ontbrak. De oppositie was nog wat feller. Laat in de avond kwam er een nieuwe brief naar de Kamer, waarin Rutte, nu met ook een krul van Timmermans, een toelichting gaf. Veel gedoe om niks, vat ik het commentaar van Halbe Zijlstra samen. Het proces Het hoort zo te werken: de regeringsleiders spreken namens hun landen, dus hun inbreng wordt getoetst in discussie met de parlementen. Een factor die een beetje complicerend werkt is de verkiezing van het Europees Parlement: stel dat de verkiezingen in een heel andere richting wijzen, dan het gewogen gemiddelde in de Tweede Kamer? Een zware Europa-vijandige verkiezingsuitslag zou kunnen. Hoe om te gaan met dat mogelijke verschil?

Waar stond Mark Verheijen voor?

Bas Heijne:

Interessanter is de vraag waarom juist deze man als politieke belofte gold. Ambitieus, snel opgeklommen, grote toekomst binnen de partij – het is opvallend dat in de portretjes van de VVD’er die nu overal opduiken niets inhoudelijks wordt vermeld. Waar stond Mark Verheijen voor, behalve voor een nieuwe bioscoop van Piet van Pol? Wat waren zijn grootse plannen voor de partij waarin hij zo snel omhoog klom, wat wilde hij veranderen, wat was zijn – sorry, Mark – visie?

Ik ben er niet achtergekomen. Ik had Verheijen zijn dure wijn gegund wanneer dat tot een paar oorspronkelijke ideeën had geleid, maar ik heb ze niet kunnen vinden. De man van de toekomst was vooral een man van de partijlijn. Zijn bijzondere talenten waren de talenten van de zuivere carrière-politicus. Voor zo iemand is besturen ondergeschikt aan netwerken. Voor zo iemand is een dagje skûtsjesilen wel degelijk zinnige arbeid – want verder is er niet zoveel. […]

Wat de affaire-Verheijen en vooral het gedrag van Rutte en Zijlstra laten zien, is een politiek-bestuurlijke klasse die volledig op zichzelf betrokken is geraakt. Men vertegenwoordigt het volk niet, men vertegenwoordigt elkaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sebastiaan ter Burg (cc)

Gekift en retorische tegenspraak

OPINIE - De traditionele politiek kan zijn machteloosheid moeilijk nog beter demonstreren dan deze week gebeurde. Een topper was het debat Buma en Pechtold en vandaag kwam daar het relletje over de agenda van Rutte voor Europa bij.

Pechtold en Buma maakten deze week gezellig ruzie bij Nieuwsuur, spraken de helft van de tijd allebei tegelijk en meenden dat hun gekift het aanzien waard was en de kijkers inzicht verschafte. Voor zover het hen niet verteld is: dat was niet het geval, heren. Het zou u sieren als u de ander liet uitspreken, preciezer zou zijn met informatie over inhoud, enige context zou geven over de aard en het belang van de onderwerpen. En een beetje respect zou tonen voor elkaar.

Maar er is altijd nog meer te verdragen in zo’n verkiezingsstrijd. Rutte had ook een agenda voor de EU opgesteld: een sterkere interne markt, minder regels, meer vrijhandel, één energiemarkt, aanpak van misstanden op de gezamenlijke arbeidsmarkt. De timing van de minister president is opmerkelijk: zou een goed democraat niet even de verkiezingen afwachten? Maar Rutte wil zijn ‘prioriteitenagenda’ volgende week al bespreken met de collega’s.

Ik heb geen grote teksten gezien, maar het pakket is veelzeggend genoeg. Als ik de punten kort langs loop, kom ik tot de volgende opmerkingen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du jour | Rigiditeit

Mensen beslissen bij voorkeur zelf over hun eigen leven, daarom moeten we rigiditeit uit ons voorzieningenstelsel halen.

Aldus Mark Rutte tijdens de vierde Kerdijklezing.

Betekent dit dat ons voorzieningenstelsel voortaan ook iets meer mag, omdat we ‘bij voorkeur zelf over ons eigen leven beslissen’?

Vast niet.

Het is vooral rigiditeit met betrekking tot wat we als minimaal aanvaardbaar vinden die Rutte dwars zit.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du jour | Gewoon vrij zijn

Ik wil gewoon vrij zijn. Ik wil morgen weer wat anders kunnen doen. Dat is altijd zo geweest. Met dertig uur hamburgers bakken verdien ik ook genoeg om rond te komen.

Mark Rutte in de Volkskrant.

Misschien boeit het hem niks wat voor werk hij doet (wat overigens ook geen goed teken is), maar dergelijke woorden uit de mond van iemand die altijd van een goede baan verzekerd zal blijven, klinken hol.

Rutte zou van Merkel de nieuwe voorzitter van de Europese Raad moeten worden

Aldus de Volkskrant:

Het lijkt velen te zijn ontgaan deze zomer, maar premier Rutte maakt een grote kans om Herman Van Rompuy op te volgen. Rutte zelf ontkent: hij is niet gevraagd en niet in de markt. Maar Rutte ligt goed in de markt bij andere regeringsleiders. En dat is wel iets om rekening mee te houden. Als de Europese regeringsleiders het met elkaar eens worden, is er nauwelijks nog een weg terug.

Quote du jour | Empathie

Terecht zei je in het interview dat Israël het recht heeft zichzelf te verdedigen. Dat lijdt geen twijfel. Maar even onbetwistbaar is het dat die zelfverdediging proportioneel behoort te zijn. Tot dusver meer dan 100 doden in Gaza, merkte de interviewer van de NOS op, in Israël geen enkele. Is dat proportioneel? Het is ontluisterend dat je die vraag bevestigend hebt beantwoord – meer dan 100 Palestijnse doden vind jij “niet disproportioneel”. Dat is schokkend. […]

Wat me in je televisieoptreden bovenal heeft verontrust is het ontbreken van enige empathie met het immense leed van de weerloze Palestijnen.

Rutte dreigde in 2012 uit de euro te stappen

Zo meldt de Volkskrant:

De boosheid van Rutte was gewekt door Van Rompuys idee dat lidstaten strikte afspraken (contracten) met Brussel zouden afsluiten over noodzakelijke economische hervormingen. Landen die hun verplichtingen nakwamen, werden beloond. Rutte was mordicus tegen deze opmaat naar wat hij een ’transferunie’ noemde. Van Rompuys ideeën maakten deel uit van de blauwdruk over de toekomst van Europa, die hij op verzoek van de regeringsleiders schreef.

De lunchbijeenkomst begon met een wandeling van Rutte en Van Rompuy in de tuin van het Catshuis. Eenmaal aan tafel raakte Rutte geagiteerd. Toen Van Rompuy zijn plannen nogmaals uiteenzette, reageerde Rutte met een kort: als het zo gaat gebeuren, stapt Nederland uit de eurozone, zeggen betrokkenen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende