Goed volk | Sterre der Zee

Nadat ik de magie van Woodstock en de bijbehorende hoosbuien en modder eenmaal achter mij had gelaten, ontdekte ik dat er in de zomerse vakantieperiode ook muziekfestivals van een heel ander allooi waren (en zijn), waarop jongeren ook bepaald niet ontbreken. Het begon allemaal in 1982 met het inmiddels wereldberoemde tien dagen durende 'Festival Oude Muziek Utrecht' met dit jaar als thema Napels, waarbij niet alleen muzikale maar diverse aspecten van het Napels uit de Middeleeuwen en Renaissance naar voren komen. Een soortgelijk festival, waarbij meer de religieuze en liturgische muziek door de eeuwen heen centraal staat, is het Maastrichtse festival 'Musica Sacra' dat al sinds 1983 aan de weg timmert en inmiddels een al even multimediale opzet kent, en dit jaar als thema heeft: 'Bidden & smeken'.

Door: Foto: © Sargasso logo Goed volk

Quote du Jour | Overend houden

Lo, we kunnen Postema niet overend houden. Iemand moet nu bellen dat hij eer aan zichzelf moet houden. Debat is slechts denkbare scenario voor ons. (En dat ligt niet aan Kirsten)

Gisteren kwam op een nogal knullige manier naar buiten dat Lilianne Ploumen wilde dat André Postema, bestuursvoorzitter van LVO én voorzitter van de Eerste Kamerfractie van de PvdA, de eer aan zichzelf zou houden als bestuursvoorzitter van LVO. In dat debat was Postema de gebeten hond:

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Shirley de Jong (cc)

Burgemeester Onno Hoes struikelt over lokhomo

COLUMN - Een stiekeme zoen in een hotellobby en een ontbloot bovenlijf op de homodatingsite Grindr kostte de burgemeester van Maastricht Onno Hoes uiteindelijk zijn huwelijk met musicalproducent Albert Verlinde. Vervelend voor alle betrokkenen. Een leermoment voor Hoes. Als openbaar bestuurder en ‘de man van’ had hij moeten weten dat zijn privéleven voortdurend onder een vergrootglas zou liggen. Hoewel niets menselijks bestuurders vreemd is, willen wij burgers nu eenmaal het liefst een burgemeester, korpschef of minister van onbesproken gedrag. Als voorbeeld voor anderen, maar ook vanuit het oogpunt van autoriteit. Een burgemeester zonder gezag is aangeschoten wild en wordt door niemand meer serieus genomen.

Helaas kon Hoes een jaar na de zoen opnieuw de verleiding niet weerstaan toen PowNews een 20-jarige lokhomo op hem afstuurde. Hoes maakte voor het oog van een verborgen camera niet mis te verstane seksuele toespelingen en sprak minachtend over de gemeenteraad. Koren op de molen van PowNews natuurlijk, dat op 3 december jl. de uitspraken van Hoes wereldkundig maakte. Dat Hoes wist dat hij met vuur speelde bleek toen hij over zijn vorige affaire zei ‘als ik mijn spontaniteit kwijt raak dan ben ik Onno niet meer, dan word ik inwisselbaar met ieder ander, dan moet ik dat risico maar nemen.’

Foto: Petra de Boevere (cc)

Goede Tijden, Slechte Tijden in Maastricht

OPINIE - In Maastricht is de laatste weken een soap-opera opgevoerd.  Niet alle afleveringen kunnen volgen? Geen nood. Alle gebeurtenissen zijn terug te lezen in dit korte overzicht van Matthijs Pontier.

De wietpas en het bijbehorende buitenlanderverbod werden een jaar geleden in Maastricht ingevoerd en sindsdien is een ware soap ontstaan. Aan het begin van de soap hadden slechte tijden de overhand. De tijd van onbezorgdheid was voorbij in het zuiden van het land. Coffeeshops liepen leeg. Ook Nederlanders bezochten de coffeeshops nauwelijks meer. Honderden medewerkers moesten ontslagen worden; niet alleen bij coffeeshops, maar ook bij andere middenstanders. Straatdealers vulden bijzonder efficiënt het gat in de markt dat ontstaan was. De criminaliteit en het aantal drugsincenten stegen hierdoor sterk. In Maastricht verdriedubbelde de overlast zelfs.

De beelden in de media van de ontstane situatie leidden ertoe dat de wietpas werd ‘afgeschaft’. Hier staat afgeschaft tussen haakjes, omdat eigenlijk alleen de pas zelf werd afgeschaft. Nederlanders moesten nog steeds met een uittreksel uit de Gemeentelijke Basis Administratie aantonen dat ze in Nederland woonden, en coffeeshops werden nog steeds verplicht buitenlanders te discrimineren.

Goede tijden?

Toch lijken na nieuwjaar goede tijden aan te breken. Steeds meer gemeentes weigeren het buitenlanderverbod te handhaven. De roep om regulering van cannabisteelt krijgt steeds meer bijval. In de VS wordt het goede voorbeeld gegeven en er wordt in Amsterdam een pleidooi gevoerd voor ‘geen limiet op THC, maar cannabis met BTW’. Op 25 april 2013 wint Marc Josemans, voorzitter van de Verenigde Officiële Coffeeshops Maastricht (VOCM), zijn rechtszaak tegen de wietpas en het buitenlanderverbod op alle fronten. Zijn coffeeshop Easy Going had niet gesloten mogen worden op basis van de weigering om buitenlanders te discrimineren. Op Bevrijdingsdag openen de Maastrichtse coffeeshops daarom hun deuren weer voor buitenlanders. De straatdealers verdwijnen als sneeuw voor de zon en het lijkt allemaal niet op te kunnen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geef Leers nieuwe post

Gerd Leers (Wikimedia Commons/Sander Bakkes)

Burgemeester Gerd Leers nam gisteren afscheid van Maastricht. Waarom? Om het in voetbaltermen te zeggen: een schlemielige eigen goal. Leers wist veel voor zijn stad te bereiken en nam moeilijke beslissingen. Het woonwagenkamp Vinkenslag, waar nauwelijks belasting werd betaald, werd hard aangepakt. De subsidie aan het al jaren noodlijdende MVV werd eindelijk stopgezet. En een gedurfd drugsbeleid dat realistisch en haast progressief met het probleem omging: telen legaliseren en verkoop verplaatsen naar buiten de stad. Het is dan ook niet verrassend dat hij in 2004 tot beste burgemeester van Nederland werd verkozen. Een tegendraads politicus die er geen probleem mee had om tegen de landelijke CDA-top in te gaan, en zodoende een stapje omhoog naar Rotterdam wel kon vergeten.

In deze tijden van grote afstand tussen burger en politici gebeurde er gisteren iets wonderlijks. Burgers gingen uren in de rij staan om hem persoonlijk de hand te schudden. Op het stadhuis werd hij toegesproken onder toeziend oog van landelijke politici. Daarna volgde een “volksadieu” met duizenden aanwezigen waar men afscheid van hem nam als ware hij een held. En dat terwijl het vertrouwen in de politiek – zo blijkt uit vandaag gepresenteerd onderzoek van TNS/NIPO – historisch laag is. (Collega-politici op twitter zijn gematigd positief; voor sommigen zakt hij door het ijs omdat hij zijn wachtgeld zou hebben “veiliggesteld” in een besloten overleg met de fractievoorzitters.)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Cijfers goed, geld terug

Studiegroep (Foto: Flickr/GodzillaRockit)

De universiteit Maastricht zal deze week de eerste groep “topstudenten” belonen door hen het betaalde collegegeld terug te geven. Honderd studenten krijgen het “top 3 procent”-certificaat én een beurs ter waarde van het collegegeld dat ze hebben opgehoest. De universiteit hoopt hiermee vooral meer kwaliteitief goede studenten uit het buitenland aan te trekken, die immers (helemaal als ze van buiten de EU komen) behoorlijke collegegelden moeten betalen. Die studenten zouden dan de overige studenten helpen optrekken, is de gedachte.

Zelf heb ik wat twijfels bij deze filosofie. De collegegelden bij de échte wereldwijde topuniversiteiten (u kent de Amerikaans/Britse lijstjes ongetwijfeld) zijn immers doorgaans nog aanmerkelijk hoger dan bij ons. Toch lijkt dit zelden een barrière. Als de UM zegt de “zesjesmentaliteit” op deze manier te willen bestrijden zou ik daar tegenover willen stellen: “een zesjesmentaliteit kweek je op een zesjesuniversiteit.” De UM zou er beter aan doen het geld in verbetering van haar eigen onderwijs te steken, in plaats van te proberen potentiele studenten om te kopen. Maar goed, ik wil er niet te zuur over doen.

Wat ik wel wil noemen is dat het juist voor het Maastrichtse onderwijs wel eens grote gevolgen kan hebben als dit voor alle opleidingen wordt doorgevoerd. Maastricht staat immers bekend om haar Probleemgestuurd Onderwijs (waarvan de Telegraaf en de Volkskrant hilarisch genoeg denken dat het “persoonsgericht onderwijs” heet). En belangrijk onderdeel van PGO is het werken in groepen en het maken van groepsopdrachten. En spreek een UM-alumnus en die zal onherroepelijk met klaagverhalen komen over het probleem van “free riders”: studenten die geen bal uitvoeren in hun groep en de spanningen die dat oplevert. Dat probleem zal alleen maar groter worden als er een mogelijk geldbedrag aan het gezamelijke resultaat wordt gekoppeld. Een systeem dat is gericht op samenwerking staat op gespannen voet met een systeem dat gericht is op concurrentie.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Leers for President!

[qvdd]

Het is eens te meer bewezen dat Leers een bestuurder is met een draagvlak zoals je zelden ziet. Ik hoop dat ze daar op het Binnenhof aan denken als er straks weer een kabinet moet worden geformeerd.

CDA’er Winants probeert het het Leers-effect in Maastricht te duiden. PvdA en SP – onderdeel van het machtsblok dat Gerd Leers wegstuurde als burgemeester van Maastricht – kregen klappen in de verkiezingen, terwijl het CDA steeg.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.