Stem lokaal?

Met enige verbazing lezen we op sociale media bij regelmaat de oproep “stem lokaal!”. Daarmee wordt bedoeld om bij de gemeenteraadsverkiezingen te stemmen op een partij die geen vertegenwoordiging in Den Haag kent. Vaak wordt daarbij het idee gewekt dat landelijke kopstukken zich bezighouden met lokaal beleid en dat stemmen op een “lokale partij” een manier is om met deze Haagse bemoeienis af te rekenen. Het staat iedereen vrij te stemmen op welke partij dan ook, maar deze leus als argument en de daarbij gemaakte implicaties maken een parodie van de gemeentepolitiek. Laat één ding duidelijk zijn: alle leden van een gemeenteraad zijn “lokaal”, ze wonen allemaal in de gemeente waarin zij politicus zijn. Dat is namelijk verplicht. Het is onzin om te doen alsof mensen van een niet-landelijke partij “lokaler” zijn dan anderen. Alle gemeenteraadsleden gaan naar dezelfde winkels, zitten bij dezelfde verenigingen en werken bij dezelfde bedrijven als alle andere inwoners, ongeacht de partij waarbij ze zijn aangesloten. En heel vaak zijn de gekozen politici van niet-landelijke partijen, daar bovenop ook nog lid van een landelijke partij, politiek geïnteresseerd als ze zijn. De afgelopen jaren zijn de verantwoordelijkheden bij gemeenten alleen maar toegenomen. Door diverse kabinetten worden werkzaamheden gedelegeerd richting de gemeente die ze vervolgens dient uit te voeren. Daar is uiteraard ruimte voor een lokale invulling. Maar vervolgens zijn partijen met landelijke vertegenwoordiging in staat om daarover een terugkoppeling te maken richting Den Haag. Zo komen geluiden over gemaakt beleid, terug naar de landelijke politiek en kan het beleid worden bekritiseerd en aangepast. Als “lokale partij” kan je niet aan andere afdelingen vragen hoe het daar gaat en welke tips ze hebben, je hebt geen lobby-kracht in de Tweede Kamer, terugkoppelen is niet mogelijk. Dat mag uiteraard, maar krachtig is het niet. Nog maar enkele dagen geleden waarschuwde hoogleraar Douwe Jan Elzinga van de Rijksuniversiteit Groningen, dat de dossiers in de gemeenteraden alleen maar complexer gaan worden. Na jeugdzorg, komen nu de energietransitie en de Omgevingswet richting het gemeentelijk bestuur. Volgens hem komt er ongeveer ééns in de 3 jaar een ingewikkeld dossier bij. De werkdruk is hoog. Vanuit ervaring uit mijn gemeenteraadslid-jaren kan ik zeggen dat ik nooit druk heb ondervonden vanuit onze landelijke partij om bepaalde standpunten in te nemen. In tegendeel: ik was blij met landelijke ondersteuning op complexe dossiers en dat ik met andere afdelingen inzicht kon krijgen in gemeentegrens-overschrijdende effecten van beleid. Ik was blij dat ik op sommige dossiers richting onze provinciale fractie kon, om hulp te vragen en acties in gang te zetten. En ik was blij dat ik via via vragen kon laten stellen in de Tweede Kamer. Het heeft geholpen om zaken die in Oss of buurgemeenten speelden, landelijk op de kaart te zetten. De gemeentepolitiek is al lang niet meer het ons-kent-ons wereldje van vroeger. De gemeenten worden groter, de verantwoordelijkheden nog veel meer, en veel uitvoering vindt plaats op het niveau van een hele regio. Vanuit de landelijke overheid komt veel beleid naar beneden rollen en de gemeenteraadsleden moeten daarmee aan de slag. Ze kunnen daarbij alle hulp gebruiken. Aankomende week zijn het verkiezingen. Stem vooral op de partij van jouw keus, laat daarbij niet de one-liners waarin een gebrek aan slagkracht wordt gevierd als pluspunt, maar juist het verkiezingsprogramma leidend zijn. Tenslotte staat daarin wat een partij wil en kan. Nog een paar dagen en dan is het zover. Ik wens iedere kiezer veel wijsheid toe, daar, in het stemlokaal.

Door: Foto: Flickr ianus raadzaal Gemeenteraad Werkendam CC BY-NC-SA 2.0.
Waan van de dag

Raadsvragen in Schiedam n.a.v. publicatie bedrijven aan het gas

, door

NIEUWS - Vandaag heeft ons bericht over de ontwikkelingen rond aardgas in Schiedam tot raadsvragen van de Ouderen Partij Schiedam (OPS) geleid (pdf). Als inwoner van Schiedam wil ik de bewoners niet onnodig op kosten jagen door ambtenaren vragen te laten beantwoorden die OPS ook beantwoord had kunnen krijgen door bij Sargasso de feiten te controleren, daarom hieronder een concept beantwoording op basis van de informatie die bij Sargasso bekend is. Ik ben benieuwd naar de afwijking met de antwoorden van het college van Schiedam:

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Tom Jutte (cc)

Lokale strijd

, door

COLUMN - Vindt u ook dat ‘Den Haag’ een te grote rol speelt bij lokale verkiezingen? De oplossing: laat gemeenten zelf besluiten wanneer ze verkiezingen organiseren.

Eigenlijk briljant in al zijn eenvoud, dat idee van kennis drs. Hans P. in Abcoude. Dus toch maar even delen, op de dag van de gemeenteraadsverkiezingen-met-de-historisch-lage-opkomst.

Ook zo moe van al die landelijke kopstukken die niet van het televisiescherm te branden zijn? Ook zo de buik vol van al die landelijke partijen, die institutionele mastodonten, die zich mengen in de – God betere het – de lokale verkiezingsstrijd? Ook zo bleu van al die ‘debatten’ over… ja, over wat eigenlijk? In ieder geval niet over de zaken die er in een gemeenteraad toe doen.

En ook zo moedeloos over al die prognoses rond lage opkomst, de theorieën over tanende politiek interesse en bladiebla? Iedereen breekt zich het hoofd over hoe de lokale kiezer weer naar de lokale stembus te krijgen. Simpel, zegt drs. Hans P.: ‘Laat de verkiezingsdatum vrij. Organiseer die verkiezingen in elke gemeente op een andere datum.’

Eureka!

In één klap verlost van de koppeling met ‘Den Haag’!

Nóóit meer bemoeienis van de Samsoms, de Ruttes, de Pechtolds van deze wereld!

Foto: Tobbende man op de stoep van het stadhuis van Enschede (foto:flickr/FaceMePLS)

Vallende wethouders tonen falend politiek personeelsbeleid

, door

OPINIE - Afgelopen week publiceerde VNG Magazine het jaarlijkse overzicht van gevallen wethouders: 105 stuks in 65 gemeenten. Budgetoverschrijdingen zijn de belangrijkste reden, kopt het blad, maar onderhuids schemert een andere reden door: falend politiek personeelsbeleid.

105 is het hoogste aantal sinds 2008 en 2004, niet toevallig ook precies de jaren tussen twee gemeenteraadsverkiezingen in. Colleges bereiken nu de uitvoeringsfase van de plannen die ze bij de coalitiebesprekingen hebben afgesproken. Dit is het moment om wethouders te beoordelen op hun vermogen plannen werkelijkheid te maken. Maar wie de afzonderlijke affaires bekijkt, ziet ook iets anders. Een ruwe telling levert de volgende opsplitsing op:

  • In 26 gemeenten lag een politiek inhoudelijk conflict ten grondslag aan het vertrek van een of meer wethouders: budget overschreden, plan niet door de raad gekregen, raad onvoldoende ingelicht, heibel in de coalitie;
  • In 21 gemeenten kwam de breuk door een vertrouwensbreuk: verstoorde verhoudingen met ambtenaren, beroerde bestuursstijl, slecht communiceren;
  • In 10 gevallen was sprake van een integriteitsprobleem: belangenverstrengeling, porno kijken;
  • 7 gevallen vallen in de categorie overig.

Omdat ‘de raad onvoldoende ingelicht’ doorgaans ook een stok is om de hond mee te slaan (alleen in flagrante gevallen wordt een goed functionerende wethouder om die reden weggestuurd) kun je ervan uitgaan dat de tweede categorie eigenlijk groter is. Dat zijn de mensen van wie na twee jaar geconstateerd wordt dat ze simpelweg niet zo geschikt zijn als wethouder. Zoiets kan gebeuren, maar als dit in meer dan een derde van de gevallen de reden is, is er een structureel probleem. Sowieso is 100 gedwongen vertrekken op totaal krap 1500 wethouders in Nederland erg veel.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.