Op 26 juni jl. was embedded oorlogsfotograaf Zoriah Miller op patrouille in Fallujah met een eenheid mariniers toen er even verderop een zelfmoordaanslag plaats vond. Bij de explosie kwamen twintig Irakezen, twee tolken en drie Amerikaanse mariniers om het leven. De toegesnelde mariniers troffen een bloedbad aan: overal lagen afgerukte lichaamsdelen, er was paniek, een marinier moest kotsen van wat hij zag. Miller schoot zijn foto’s, de rest van de dag hebben de mariniers lichaamsdelen verzameld in plastic zakken en emmers.
Toen later de Naval Criminal Investigative Service (NCIS) arriveerde waren ze aangewezen op de foto’s van Miller. Nadat hij zijn foto’s voor hen had gekopieërd werd hem bevolen zijn geheugenkaart te wissen, hij weigerde maar ze drongen verder niet aan. Vervolgens zette Miller enkele foto’s op zijn eigen weblog, wel eerst na overleg met de betrokken mariniers, die keurden het goed.
Alleen in de legertop was men niet blij met Millers’ uploads en onderschriften. Op 1 juli kreeg Miller telefoon van een communicatie-officier, die hem beval de foto’s van zijn blog te verwijderen. Het zou in strijd zijn met zijn contract als embedded fotograaf, Miller vond van niet. Niet veel later kreeg Miller te horen dat zijn opdracht was beeïndigd en dat hij op het vliegtuig naar Bagdad werd gezet. Hij werd ontboden bij generaal-majoor John Kelly, de bevelhebber van de mariniers. Kelly liet Miller tweemaal tevergeefs wachten in de brandende zon, uiteindelijk vond de ontmoeting niet plaats maar ontving Miller wel zijn ontslagbrief. Ontslagen omdat “zijn gedetailleerde onderschriften bij de foto’s het risico alle Amerikaanse troepen in Irak zou hebben verhoogd”. Tot zover carrière van Zoriah Miller als embedded oorlogsfotograaf (?)