Hoe kan je de kranten redden? (III)
In deze serie kijk ik naar aanleiding van het advies van de commissie-Brinkman naar innovatie binnen de krantensector. Eerder ging ik in op de innovatietheorien van Christensen en Bhide en keek ik in hoeverre zij toepasbaar waren in concrete innovatiesituaties in de Nederlandse krantenwereld. Vandaag ga ik aan de hand van de ideeën van beide heren in op het interview van Nu.nl oprichter Kees Zegers met de commissie-Brinkman en kijk welke innovatielessen er nog meer te trekken zijn.
Nu.nl, het bedrijf dat Zegers mede-opgericht heeft, is typisch een voorbeeld van een ‘goed genoeg’ oplossing. Met hun focus op snelheid, in een simpele maar doeltreffende lay-out, is wat zij bieden prima voor mensen die gewoon even snel willen weten wat er in de wereld gebeurd is. Vergelijk Nu.nl maar eens met de websites van de verschillende kranten. Niet alleen staat het nieuws waarschijnlijk eerder op Nu.nl, maar als je wil koppensnellen op een specifiek onderwerp kan dat bij Nu.nl een stuk sneller. Zegers vertelt dat PCM, de uitgever van onder andere de Volkskrant en NRC, een aantal jaar geleden de kans had om Nu.nl te kopen. Binnen de high-tech sector is een dergelijke verkoop een van de standaard-exits als je technologie bewezen is. Voor de bedrijven die de technologieën opkopen is dit een van de meest effectieve manieren om hun innovatiesnelheid te verhogen. PCM besloot echter niet van dit soort lessen te leren en in plaats daarvan zelf een concurrent op te zetten, En.nl. Dit initiatief faalde echter jammerlijk.
Je kan je ongeveer voorstellen waarom dat gebeurde. Bij En.nl waren een aantal journalisten neergezet die redeneerden vanuit hun journalistieke kader. De les van Nu.nl was echter nu juist dat het niet ging om het journalistieke, maar om de snelheid. Zegers zelf zegt daarover: “Wij hebben nooit gepretendeerd dat wij journalistiek bedreven, wat wij gepretendeerd hebben is dat wij aan het uitgeven waren.” Met andere woorden; het is een andere business, met andere regels.