De ideale krant

Het was zaterdag en je werd naast je geliefde wakker. Je haalde vers brood bij de bakker en de ochtendkranten bij de tabakszaak. Je bracht een groot deel van de dag lezend door, slechts onderbroken als je naar de supermarkt en de videotheek ging. Vaak had je zondag de krant nog niet uit. Zo gingen de dingen, dertig jaar geleden. Ik kan daar met melancholie aan terugdenken maar ben realist genoeg om te weten dat die tijden nooit terug zullen komen. Rond 1993 begonnen de “thousand days that built the future” en sindsdien betrekken we het laatste nieuws in toenemende mate van het internet. De kranten hebben daarop gereageerd door zich toe te leggen op achtergrondinformatie, waarmee ze in feite doen wat de weekbladen traditioneel deden. Zeker in het weekend zijn de kranten én opinieblad én lifestyle-blad én wetenschapsblad én reistijdschrift en omdat ze dat allemaal tegelijk willen zijn, zijn ze noch opinieblad noch lifestyle-blad noch wetenschapsblad noch reistijdschrift. Wer alles verteidigt, verteidigt nichts.

Door: Foto: Foto Jona Lendering copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aantal betaalde papieren dagbladen op naoorlogs dieptepunt

DATA - Het zat er natuurlijk aan te komen door de almaar dalende oplage van de betaalde krant. Maar nu zijn we toch definitief op het naoorlogse dieptepunt aangekomen. Zonder uitzicht op verbetering. Natuurlijk is er sprake van verschuiving naar digitale kranten. Maar het fenomeen van papieren krant heeft op deze wijze hooguit nog 15 jaar.

Hier de belangrijkste overzichten op basis van de HOI gegevens (definitieve rapport komt nog).

krant2014_1v2_475

Dit gaat dus alleen om de betaalde exemplaren.
Nemen we ook de gratis kranten mee, dan is het beeld als volgt:
krant2014_2v2_475

Maar het is minstens zo belangrijk om de daling in de juiste context te plaatsen. De bevolking groeit namelijk. Dus het aandeel gezinnen en volwassenen dat een krant heeft daalt nog sneller. Hier het overzicht voor 15+ en huishoudens:
krant2014_3_475

Update 23:00 uur: Extra grafiek met de jaar op jaar mutaties in aantal betaalde kranten per 15+ inwoners:
krant2014_4_475

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oplage gratis kranten vanaf 1999 tot 2014

DATA - Gisteren werd bekend dat de gratis krant Sp!ts opgaat in Metro.
Maar stoppen doet TMG niet. Diverse mensen vroegen zich echter wel af hoeveel toekomst er nog zit in de gratis krantjes.

We hebben het verloop vanaf 1999 tot en met het eerste kwartaal van 2014 even voor u in kaart gebracht. En duidelijk is dat, net zoals bij de betaalde papieren kranten, ook hier sprake is van een stevig dalende trend.
gratiskranten_475

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Leve de tabletkrant

OPINIE - Kranten zien het belang en de mogelijkheden misschien  wel die tablet biedt. Ze denken alleen dat ze er nieuwe krantenlezers mee kunnen aantrekken. Terwijl ze hun trouwe abonnees moeten overhalen om tabletabonnee te worden.

Er zijn genoeg kranten die inzien dat de tablet de toekomst is voor hun medium. Zo geeft NRC iPads weg als je abonnee wordt. En Rupert Murdoch introduceerde The Daily, een krant die uitsluitend op de iPad verschijnt. Maar de nieuwe abonnees van NRC worden zelden vaste abonnees. En The Daily zal deze maand ophouden te bestaan. Te duur en te weinig interesse. De fout die NRC en Rupert maken is dat ze denken dat je met een tabletkrant een nieuw soort krantenlezer aanspreekt.

Ik heb zelf geen tablet, maar ik kan me zo voorstellen dat de tablet ideaal is om een krant op te lezen. De grootte is prettig, je kunt gewoon door je krantje heen bladeren, je kunt nog eens op een linkje klikken als je ergens meer van wilt weten en je kunt het overal mee naartoe nemen. Zelfs als je op vakantie gaat. Of op zakenreis. Of gaat emigreren. En je hoeft niet elke maand een stapel kranten in de papierbak gooien. De krant in tabletvorm is als de papieren krant maar dan een paar duizend keer beter. Praktischer vooral. En milieuvriendelijker. Dat ene emotionele voordeeltje (papier voelt zo lekker) ben je zo vergeten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ommezwaai klimaatbeleid Nederland:
oh yes men we can!

select stationAnderhalve maand na het stille heengaan van DAG.nl – een infrastructureel relict van de te vrolijke forensenflop van PCM, is Nederland weer een gratis krant rijker. Vanochtend vroeg werd op ruim 30 verschillende uitdeelpunten SelectNL gelanceerd – een gedrocht van een naam, wat je kan verwachten wanneer de 6 grote dagbladen hun krachten bundelen voor een onregelmatige uitgave van thematisch gebonden nieuws, hetgeen op de voorpagina wordt beweerd.

Deze eerste editie richt zich op het onderwerp klimaatverandering en de route naar het nieuwe internationale klimaatverdrag, waarover volgende maand in Kopenhagen had moeten worden beslist, hadden wereldleiders ook daadwerkelijk leiderschap getoond. Volgens de open column van de 6 betrokken hoofdredacteuren waaronder Sjuul Paradijs én Pieter Broertjes, is het de bedoeling van de nieuwe krant om Nederlanders context te verschaffen over ‘belangrijke en mogelijk toekomstbepalende onderwerpen’.

“Nederland bereid tot 40 procent uitstootverlaging”

SelectNL brengt direct groot nieuw: een ommezwaai in het tot nu toe twijfelende ietwat laffe Nederlandse klimaatbeleid. Tijdens een speciale bijeenkomst van de Ministerraad afgelopen zaterdag werd het een latertje om iedereen in lijn te krijgen achter een mogelijk gewijzigde inzet voor Kopenhagen. De persconferentie van onze premier werd uitgesteld tot de zondagavond. De maandagochtend brengt nieuws van de logische stap voorwaarts, waarmee Nederland aansluiting zoekt bij Noorwegen, Denemarken, Zweden, Duitsland. Dit riekt naar meer dan verslag doen. Dit is nieuws máken.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

‘Kranten ontkomen niet aan een betaalmuur’

We gaan straks per artikel afrekenen, aldus NRC-webopperhoofd Ernst-Jan Pfauth.

Maar als PCM nou gewoon eens zou beslissen dat je voor €45,- per jaar een online totaalabonnement met ongelimiteerde toegang tot alle PCM-kranten kunt nemen, heb je er in no time een half miljoen betalende abonnees bij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom kranten het nog steeds niet begrijpen

Links (foto: flickr/P/UL)

Kranten en tijdschriften schijnen het nog steeds niet te begrijpen: het internet is een groot aantal sites die door middel van links met elkaar verbonden zijn, en dat je die mogelijkheden ook kan gebruiken.

Neem nu dit artikel uit de Volkskrant: “Huizenverkoop daalt; prijzen stijgen wel“. Interessant, ik lees daarin over een rapport van de NVM. Een rapport dat waarschijnlijk gelezen is door de journalist, Marc van den Eerenbeemt, om het artikel te kunnen schrijven. Dat rapport zou ik ook wel willen lezen. Maar nergens een link te vinden in het artikel. Niet naar de site van de NVM en niet naar het rapport zelf. De link is er wel, maar blijkbaar moeten we van meneer Van den Eerenbeemt maar aannemen dat hij zijn huiswerk goed gedaan heeft.

Een ander artikel, dit keer in de Dag, maar geschreven door het persbureau Novum: “Weblogger plaatst reactie op ‘Fitna’ op Youtube“.

Ook interessant, maar nergens in het artikel kan ik een link vinden naar zijn filmpje. Of een reden waarom zijn filmpje zoveel interessanter is dan de andere honderden anti-fitnafilmpjes. Na wat zoeken heb ik het filmpje denk ik gevonden (achtergrondinformatie), maar zeker weten doe ik het niet. Misschien keek de schrijver van het stuk wel heel ergens anders naar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.