Wie lekt over WikiLeaks?
Vandaag een gastbijdrage van Thijsbro.
Het niews werd afgelopen week gedomineerd door Wikileaks. Daarbij ging het hoofdzakelijk over de onthullingen die de klokkenluiderssite deed en het wel en wee van haar voorman. Kijken we echter even voorbij de waan van de dag, dan roept het fenomeen Wikileaks zelf een aantal interessante vragen op. Zoals: wie controleert Wikileaks? Wat zijn de risico’s van deze vorm van journalistiek?
Wat je ook van Wikileaks vindt, de werkwijze ervan is tekenend voor deze tijden. Nooit eerder was het zó makkelijk om zoveel informatie met anderen te delen. Om op zúlke schaal experts uit diverse landen de gegevens te laten beoordelen. Het was daarom slechts een kwestie van tijd voordat er een stateloos medium zou ontstaan, volledig losgezongen van welk land dan ook. Ziehier het resultaat.
Media die wél gebonden zijn aan een staat, controleren vaak niet alleen het doen en laten van die staat, maar worden op hun beurt ook gecontroleerd. Een rechter kan uitingen verbieden of auteurs op de vingers tikken. De Tweede Kamer kan wetten in het leven roepen die de ruimte van de media uitbreiden danwel inperken. Terecht worden de media soms aangeduid als de ‘vierde macht’; het sluit in die zin prima aan op de andere drie machten die elkaar continu in balans houden.