Het tweede leven van een oude sok

Kleding en ander textiel is bijzonder geschikt voor recycling. En er valt nog geld mee te verdienen ook. Een spijkerbroek die niet meer gedragen wordt, gaat meestal braaf de kledingcontainer in. Maar een losse schoen, of een oude theedoek met een gat erin, wat moet je daarmee? Toch maar in de vuilnisbak? Fout. Ook die kunnen in de inzamelingscontainer. Alle soorten textiel, ook die beschadigd is of niet compleet, kan ingezameld en hergebruikt worden. ‘Jaarlijks wordt in Nederland 70 miljoen kilo textiel ingezameld,’ vertelt Hans Markowski, directeur van kledinginzamelaar KICI. ‘Maar er verdwijnt nog 135 miljoen kilo in de vuilnisbak. Dat is zonde.’ Zonde inderdaad, want textiel is bij uitstek geschikt voor recycling. En aangezien er een landelijke doelstelling is in 2015 65 procent van het afval te recyclen (in 2010 was het bijna 50 procent), zetten de grote kledinginzamelaars (Leger des Heils, KICI en Humana) in op grotere volumes textiel. Dat betekent: herbruikbare kleding, maar ook gordijnen of oude theedoeken, of een berg oude sokken. Het ingezamelde textiel verkopen ze door aan sorteerders, bijvoorbeeld Wieland Textiles in het Noord-Hollandse Wormerveer. Die sorteert het textiel en verkoopt het weer door.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.