Poker is geen kansspel

En we hebben weer een komkommertijd-relletje: de ChristenUnie maakt zich druk om een voorgenomen uitbreiding van de mogelijkheden legaal te pokeren. Minister Hirsch Ballin wil Holland Casino toestaan om buiten hun eigen vestigingen pokeractiviteiten te organiseren en dat valt slecht bij de christenpartij. Het gedoe in de coalitie (hoewel het waarschijnlijk wat gemor is voor de streng-christelijke bühne) gaat echter voorbij aan het fundamentele punt dat het totaal onbegrijpelijk is dat poker nog steeds wordt beschouwd als een kansspel. Uit antwoorden op eerdere vragen (.pdf) van zowel D66'er Pechtold en VVD'er Teeven, die al langer pleiten voor legalisatie, blijkt dat de minister het spel niet als behendigheidspel ziet. Het feit dat in zijn nieuwe plan pokeren nog steeds alleen mag onder toezicht van Holland Casino wijst erop dat hij op dit punt niet van gedachten veranderd is.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.