On journalistic integrity II

Afgelopen zaterdag (24 augustus) postte ik hier een blog in reactie op een Twitterdiscussie die eerder als mail naar Jeroen Wollaars van de NOS werd gestuurd. Wollaars schreef daarop een reactie. Mijn reactie daarop die als email op dezelfde avond verstuurd werd staat iets ingekort hieronder (voor de liefhebbers: volledige mail hier). Beste Jeroen, Dank voor je mail. Ik ga hieronder in op een aantal van de punten die je noemt. On 08/24/2013 06:10 PM, Jeroen Wollaars wrote: Deze discussie begon namelijk ook zo. Met woorden die Kamphuis sprak tijdens de Q&A na zijn praatje op hackersfestival OHM2013. Na weer zo’n litanie op “de” media, vroeg een meisje uit het publiek welk alternatief hij dan suggereerde. “Als we die media niet meer kunnen vertrouwen, waar moeten we dan naar kijken?” Zijn antwoord was dat wat hem betreft Russia Today een heel goed alternatief was voor de Westerse media. Als je bij de lezing was en je vak luisteren is zal het je zijn op gevallen dat ik dit zei in de context van een vraag over hoe je informatie kreeg over Westers beleid op gebieden als oorlog in Azië/Afrika, afluisterschandalen, 'The War on Drugs' en westerse klokkenluiders die zich hier mee bezig houden. Deze context is nogal relevant. Ik heb niet de illusie dat RT mij gaat informeren over interne problemen in Rusland rond corruptie of mensenrechtenschendingen. Maar ik woon niet in Rusland en ben geen burger van dat land. Wat de Russische regering uitvreet is dus minder van belang voor mij dan de daden van mijn eigen overheid, die mede in mijn naam zijn. Russia Today is een televisiezender die door het Kremlin is opgericht om het imago van Rusland in het buitenland op te vijzelen. Ze zijn ontegenzeggelijk tegendraads, en ik vind dat als journalist een prima basishouding. Wat alleen jammer is, is dat er sprake is van selectieve tegendraadsheid. Selectieve tegendraadsheid... En hoe is dat anders dan bij alle andere mediaorganisaties? Nu kunnen dat nog pesterijtjes zijn tussen twee grootmachten. Maar het gaat verder. In 2008 werd een verslaggever ontslagen omdat hij “on air" vertelde dat Russische vliegtuigen in Georgie huizen van burgers hadden geraakt. Reden, volgens een woordvoerder: "de feiten pasten niet bij wat Russia Today wil uitzenden." Je bedoelt een beetje zoals FOX News, dat na de overname door Murdoch zijn rol veranderde van nieuwszender naar de 'verteller van een specifiek standpunt,' zoals het in een memo naar de redactie werd uitgelegd? Is een mooie film over: OutFoxed.

Foto: Frank Swift (cc)

Reactie op “On Journalistic integrity”

Gisteren plaatsten we de mail van Arjen Kamphuis aan Jeroen Wollaars. Hieronder plaatsen we de mail die Jeroen Wollaars, journalist bij de NOS, als reactie terugstuurde.

Onlangs mailde Arjen Kamphuis mij een lang stuk, dat tegelijk werd doorgeplaatst op een aantal mailinglists en het weblog Sargasso. In het stuk waste hij mij de oren over de mainstream media in het algemeen en de NOS in het bijzonder. Hierbij mijn reactie, die ik wil laten voorafgaan door een aantal losse opmerkingen.

Ten eerste: ik reageer in het Nederlands. Deze discussie verplaatste zich van Twitter naar andere kanalen omdat daar volgens Kamphuis meer nuance mogelijk is. Ik ben dat met hem eens. Daarom kies ik ervoor de discussie in mijn moedertaal te vervolgen. Niet alleen omdat de discussie begon tussen Nederlanders (Arjen Kamphuis, Ancilla Tilia en ondergetekende), maar ook omdat ik me genuanceerder kan uitdrukken in het Nederlands. Mocht iemand denken dat dit interessant is voor een breder publiek en de tijd hebben mijn stuk in het Engels te vertalen: do be so kind je vertaling eerst aan mij voor te leggen. Much obliged.

Verder hecht ik er waarde aan te benadrukken dat dit mijn eigen woorden zijn. Niet van mijn werkgever. En -het is bijna grappig om te zeggen- al helemaal niet van mijn beroepsgroep. Tot mijn verbazing sprak Kamphuis mij aan op hoe “de media” hem benaderd hebben in het verleden. Ik ben niet “de media”. Ik ben zelfs niet “de NOS”. Zoals Kamphuis niet “de hackersscene” vertegenwoordigt, al denkt hij misschien zelf van wel. Laten we elkaar aanspreken op elkaars woorden, en niet op woorden van anderen.

Deze discussie begon namelijk ook zo. Met woorden die Kamphuis sprak tijdens de Q&A na zijn praatje op hackersfestival OHM2013. Na weer zo’n litanie op “de” media, vroeg een meisje uit het publiek welk alternatief hij dan suggereerde. ‘Als we die media niet meer kunnen vertrouwen, waar moeten we dan naar kijken?’

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Frank Swift (cc)

On Journalistic integrity

BRIEF, COLUMN - (this text started as an email to a Dutch employee of the national broadcast service NOS)

Hi Jeroen,

Yesterday you felt it tweet-worthy that Russia Today TV had cut off a guest who used the platform he was given not to discuss the Bradley Manning trail but instead staged a protest against the horrible LGBT-rights situation in Russia. This incident was to you ‘proof’ that RT could not be trusted as a good information source in other things. As a reference you picked the Dutch newspaper ‘De Telegraaf’. This, in my view, was a rather unfortunate choice since this newspaper has itself a long and sordid history of collaborating with the German occupation, misinforming of misrepresenting world events and generally being a publication that only cares about human rights when it suits their political agenda. All in the tradition of FOX-news and the Daily Mail.

At OHM2013 I talked about implications of accelerating tech, some ways to understand the various crisis we’re in right now and some questions we can ask about the strange things our governments seem to be up to these days.

I was critical of most western ‘mainstream’ media because they see quite incapable of asking basic questions such as: “why are we putting Bradley Manning on trial and not the helicopter-gunner who shot up over a dozen civilians including children?” Shooting at children with an anti-tank gun and then lying about it to the world is probably a war-crime, certainly something worth digging into in the context of a war that itself has been started based on lies.

After more than ten years the organisation you work for seems quite incapable to even come up with the proper questions relating to the greatest western war-crimes since 1945 (let alone have the guts to ask them). This despite the fact that you are paid for, by the public, to inform that public about the world. This so we can make better-informed choices when we go to vote or protest the people we voted for last time.

It is the kind of simple question that RT.com *does* ask (or allows their guests to ask) on-air. And for this reason I find them a good source of information/insight with respect to Western policies and activities. And when discussing getting good information on these policies I was asked what I considered a good source and so I said: RT.

I do not *prefer* using a Russian-state-funded TV channel to get my info about what the West gets up to in Asia or North Africa but the utter failure of organisations like the NOS (and BBC, etc, etc) leaves me with a distinct lack of options. Instead of critising RT for not being the news organisation you would like them to be you really should look for solutions closer to home.

So for somebody like yourself, employed by an organisation that is supposed to ask tough questions but does not (for whatever reason) to use that single incident using that particular source to ‘prove’ a point is, to be quite frank, laughable and sad. Understanding that Twitter is not good for nuance my reaction to your tweet was therefore in kind.

Before and during OHM2013 I did several radio interviews, including with some of your colleagues. Every time I was asked if the hacker-community was a bunch of (cyber)criminals. This despite the fact that in 24 years of Dutch hacker events not a single crime has been reported. I considered to reply with the return question if all journalists where corporatist-warmongering-whores. Obviously this would be somewhat hype as well but at least it would be hype with *some* basis in fact.

During the interviews your fellow journalists seemed to be most baffled by the fast that Julian Assange was happy to spend a full hour talking to our community while they were getting no responses at all to their repeated interview requests. I hope the above shines some light on this situation.

You state your job is listening. I would suggest it is also asking questions and providing context. Taking half a answer out of a 45 min lecture seems to be neither to me.

So about the listening (and asking questions); What is your view on the lack of questions being asked about proven NATO war-crimes and the current war on whistle-blowers & journalists? Would you ask the question:

“Why is Manning in prison, after being tortured (according to the UN), for informing us about war-crimes while the perpetrators of said war-crimes are free to fly/command more Apache helicopters?”

And if not, why not?

Given that my taxes pay your salary and our taxes pay for the bullets in those helicopters I suggest pursuing these kinds of questions (on live TV if possible) might be a better use of your time than tweeting about the possible lack of journalistic integrity of a foreign TV channel. And then some of us might even start referring to you as a ‘journalist’ (a title that one needs to earn, just as ‘hacker’), instead of NOS-employee.

I look forward to hearing your views on these matters. Feel free to forward this mail (without edits of course, you would not want to look like a Russian censorist).

Foto: MTSOfan (cc)

Diederik Samsoms scheiding gaat ons niets aan

OPINIE - De berichtgeving over Diederik Samsoms scheiding maakt van ons geen beter geïnformeerde kiezers.

De redenering is eenvoudig, elegant, overtuigend maar klopt natuurlijk van geen kanten: de scheiding van Diederik Samsom mag onder het vergrootglas omdat hij er zelf voor heeft gekozen om vrouw en kinderen in een propagandafilmpje te gebruiken. Als we die redenatie consequent doortrekken mogen we ook eindeloos inzoomen op het seksleven van voorvechters van homorechten. Ook zijn vrouwen van politici, die manlief stilzwijgend flankeren, natuurlijk fair game. Zowel de scheiding van Samsom, als het seksleven van homo’s en het privéleven van partners gaan ons natuurlijk geen kloot aan.

De liefdestragedie van de PvdA-voorman is door het optreden van zijn gezin in een filmpje niet meteen politiek relevant. Samsom heeft geen keiharde politieke standpunten ten aanzien van het familieleven ingenomen, doet geen voorstellen over de afhandeling van scheidingen of oordeelt moreel over het afbreken van de echt. Als we niets weten over zijn relationele strubbelingen, wordt ons als kiezer geen relevante informatie onthouden.

Anders gezegd: de kwaliteit van onze politieke keuze heeft niet te lijden onder de stress in huize Samsom. Dat hij uit zijn dagelijks gezinsleven putte om ons te overtuigen van zijn geschiktheid als kamerlid doet daar niets aan af. Je zou de politici te eten moeten geven die hun ‘politieke strijd’ hebben gevoed met hun ervaringen uit de dagelijkse praktijk. Dat betekent niet dat journalisten dan een vrijbrief hebben om dat privéleven breed uit te meten.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Hielp het internet de Haagse Courant om zeep? – Nou nee…

In het Drieluik ‘Iedereen Journalist‘ (NTR) maakt Oud-hoofdredacteur van HP/De Tijd Henk Steenhuis een rondgang in de wereld van de journalistiek. Vooral papieren media hebben het moeilijk. Die lijken op dit moment niet goed raad met zichzelf te weten: oké, we gaan digitaal, maar hoe maak je dat aantrekkelijk en rendabel.

Dalende oplagecijfers van papieren kranten gaan gepaard met forse bedragen voor advertentieruimte op sites zoals NU.nl. In de eerste aflevering ‘Crisis‘ werd Steenhuis op sleeptouw genomen door Peter ter Horst, de laatste hoofdredacteur van de ter ziele gegane Haagse Courant. Hij toont Steenhuis de lege redactieruimtes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Mag een journalist actievoeren?’

OPINIE - Mag een journalist actievoeren? Sjors van Beek, freelance journalist, begon een online petitie en dat komt hem op kritiek van vakgenoten te staan. Een journalist houdt zich verre van actievoeren vinden zij. Van Beek legt uit waarom hij toch de petitie startte.

En zo beland je dan als journalist ineens midden in een debat: “Mag een journalist actie voeren?”

Ik vind van wel, in uitzonderlijke gevallen. Sommige collega-journalisten vinden van niet. Laten we de verbale messen hier eens over slijpen.

Eerst wat achtergrond. Vorig jaar ben ik ontslagen als verslaggever van het blad Binnenlands Bestuur van uitgeverij Wolters Kluwer. De reden: het blad maakt slagzij, de winsten lopen terug, dus kosten omlaag en personeel eruit. CEO Nancy McKinstry van Wolters Kluwer kreeg later dat jaar een bonus van 6,5 miljoen euro – nadat ze de voorgaande jaren al zo’n dertig miljoen had gebeurd. Er is dus geen geld om de werknemers in dienst te houden maar wèl geld om de ‘topvrouw’ in tien jaar tijd 700 jaarsalarissen uit te betalen.

Dat vind ik onrecht en dat heb ik geventileerd in een ingezonden brief in de Volkskrant. Gestuurd als burger, ondertekend met ‘Sjors van Beek, journalist, Amsterdam’. TV-programma ‘Hollandse Zaken’ (Omroep Max) nodigde me vervolgens uit om de brief te komen toelichten in de uitzending, dat heb ik gedaan. Dat was voor Dagblad De Limburger (pdf) waar ik vroeger heb gewerkt weer aanleiding om mij, oud-provinciegenoot, te interviewen. Op de vraag van de interviewer wat ik aan het graaien dacht te dóen, antwoordde ik een Burgerinitiatief te overwegen, om de Tweede Kamer te dwingen tot actie.

Foto: Marco Derksen (cc)

Waakhond van de democratie moet wakker worden

VERSLAG - Journalisten blijven in de toekomst de voornaamste producenten van nieuws, vinden ze zelf. Maar dan zullen ze wel ondernemender moeten worden, vindt Jeroen Smit.

‘Het beeld van de kikker in een pan met water dat langzaam naar een kookpunt wordt gebracht, dringt zich op. Wie nu niet springt, doet straks niet meer mee,’ zei hoogleraar journalistiek Jeroen Smit gistermiddag in de aula van het Academiegebouw in Groningen, waar hij zijn oratie (pdf) hield. Om er vervolgens aan toe te voegen: ‘Gelukkig is het nog niet te laat.’

Dat het slecht gaat in krantenland, mag voor niemand een verrassing meer heten. Hoewel er nog dagelijks drie miljoen kranten door brievenbussen geschoven worden en de krant als ‘moeder van het nieuws’ nog ruim zeven miljoen Nederlanders dagelijks bereikt, staat het water veel krantenredacties aan de lippen. Adverteerders trekken zich massaal terug en het verdienmodel dat 170 jaar uitstekend werkte, is met de komst van het internet in één klap onderuit geveegd. En dus wordt het tijd voor een nieuw verdienmodel, zou je zeggen.

Maar Smit beargumenteerde in zijn oratie dat er een andere omslag nodig is.

Ik denk dat de ontwrichting dieper gaat, dat het de hoogste tijd is dat de makers, journalisten, zich over de snel veranderende behoeftes gaan ontfermen. Dat zij zich gaan verbinden aan de mensen waarvoor ze werken en die ze willen verheffen. Daarvoor zullen journalisten nieuwe maakmodellen moeten bedenken, nieuwe manieren om journalistiek te bedrijven. Als ze daarin slagen, komen de verdienmodellen vanzelf.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende