Geen bal op tv | De dwaze zoon

Laat ik maar niks verkeerds zeggen over de manier waarop onze koning en koningin zich presenteren op het NK Schaatsen in Sotsji. Voor je het weet staat er een lynchmob voor je deur. Zo schijnt ene Roelien Dekker, na haar ingezonden brief aan de Volkskrant waarin ze Koning Willem-Alexander vriendelijk doch dwingend verzocht zich naar zijn ambt te gedragen, haar leven niet meer zeker te zijn in haar Leidsche flatje. De boodschap is duidelijk. Kom niet aan onze juichende koning. Het zal wel het Lucky TV-effect zijn. Iedereen ziet daar die gezellige Willy op de tribunes staan, die in dat sympathieke Haagse accent van ‘m ‘gekkenhuis’ en ‘ik zei het toch’ en ‘Max we gaan naar beneje’ schreeuwt. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Onder antroposofen

, door

COLUMN - Dankzij Prediker heb ik gisteren naar een aflevering van De Hokjesman gekeken, een tv-programma waarin de in een ouderwets pak gestoken programmamaker Michael Schaap als een antropoloog door Nederland struint om diverse bevolkingsgroepen in kaart te brengen. Ik had al eens een documentaire van Schaap gezien dat geheel gewijd was aan zijn eigen penis. Een verfrissende verschijning. De presentator, bedoel ik dan. Zijn penis kregen we niet te zien.

Wat in eerste instantie opviel was dat antroposofen bijzonder moeilijk te vinden zijn. Het lijkt erop dat ze huiverig zijn zichzelf in het openbaar antroposoof te noemen. Te veel beschimpt, wellicht. Een biologisch-dynamische boer vertelde hoe zijn antroposofische vader zijn familie naar de Achterhoek bracht en hoe ze zo in een vijandige omgeving terechtkwamen, waar de haat zo groot was dat hun koeien werden vergiftigd.

Naast gebouwen zonder hoeken van negentig graden, staat de antroposofie o.a. bekend om hun rassenleer. Volgens geestelijk vader Rudolf Steiner stond het zwarte ras nog in de babyschoentjes, waren de gelen aan het puberen, waren de witten volwassen en de roden bejaard. Ik moest weer even denken aan Mario Cadenas Madariaga, vriend van Zorregieta, die vorige week in een uitgebreid interview met De Volkskrant een soortgelijke theorie gebruikte om de junta te rechtvaardigen. Is het eigenlijk bekend, vroeg ik me af, wat voor levensovertuiging onze toekomstige koningin erop nahoudt?

Waan van de dag

‘Zorreguieta verantwoordelijk voor verdwijningen’

, door

Aldus Trouw.

De money quote (althans vanuit Nederlands perspectief):

En dan zijn er de tientallen getuigen van misstanden bij het landbouwinstituut, die zich in de afgelopen jaren hebben gemeld. Er zijn vele, vooral schriftelijke, getuigenverklaringen tegen Zorreguieta. Zoals van Jose Amigo, vader van de verdwenen Inez Amigo. Zelf hoge ambtenaar op het departement voor landbouw, wendde Jose Amigo – inmiddels overleden – zich in 1976 rechtstreeks tot Zorreguieta en smeekte hem om informatie over zijn dochter.

Zorreguieta wees hem de deur en ontving de man, ondanks vele verzoeken, nimmer meer. Tot plots op een avond in 2001 in huize Amigo de telefoon gaat en Jorge Zorreguieta aan Jose Amigo vraagt om niet met de Nederlandse of Argentijnse pers te praten over de periode tijdens de dictatuur ‘omdat hij anders niet naar het huwelijk van zijn dochter mag, in Nederland’, aldus Amigo in zijn dagboek.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

De vrienden van Jorge Zorreguieta

, door

COLUMN - Met sommige vrienden heb je geen vijanden nodig. Jorge Zorreguieta heeft zo’n vriend. Mario Cadenas Madariaga is de naam. In 1976 werd hij staatssecretaris van Landbouw, en Zorreguieta werd zijn ondersecretaris. Deze zaterdag stond in De Volkskrant een redelijk verbijsterend interview met de 84 jaar oude baas.

“We wisten allemaal van die verdwijningen”, luidt de kop van het artikel. Jorge Zorreguieta dus ook. Toen ik die kop las, nam ik aan dat een vriend van Zorreguieta besloten had niet langer te zwijgen en te vertellen wat verteld moest worden. Uit plichtsbesef. Omdat je het moreel ontoelaarbaar vindt dat een goede vriend de waarheid achterhoudt.

Maar Madariaga bleek het gewoon onzin te vinden om moeilijk te doen over die verdwijning. Ja, zegt Madariaga, er zijn mensen vermoord en verdwenen en daar wisten wij van, maar het alternatief, een socialistische heilstaat, moest nu eenmaal koste wat kost worden voorkomen. “U moet begrijpen dat we hier niet in Europa zijn. In Latijns-Amerika hebben we te maken met inferieure culturen, die van de zwarten en de indianen (…) Je ziet in Cuba, maar ook in landen als Venezuele en Nicaragua wat er gebeurt als je dits oort mensen de macht geeft. Dan krijg je samenlevingen met een heel laag niveau.” Ik kan me zo voorstellen dat de interviewer in kwestie, Marjolein van de Water, flink in haar handjes zat te knijpen tijdens het interview. Zit er ineens een soort weduwe Rost van Tonningen voor je.

Foto: Tjebbe van Tijen (cc)

Het verleden van schoonpapa Zorreguieta

, door

OPINIE - De Argentijnse justitie ziet voorlopig af van vervolging van Jorge Zorreguieta. Maar betekent dat dat hij onschuldig was?

De koninklijke schoonvader is weer in opspraak. Alles gaat voorbij, maar het verleden niet. Jorge Zorreguieta was bewindsman in een kwalijk militair regime in Argentinië, eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Een aantal verdwijningen wordt opnieuw bestudeerd door de Argentijnse justitie, al wordt vooralsnog van vervolging van Zorreguieta afgezien.

Is het redelijk of gepast? Hoe zat het ook al weer, wat hebben we precies gedaan en onderzocht? De media waren nogal opgewonden toen de vrijage van Willem Alexander en Maxima serieus leek te worden: Wim Kok toonde zich crisismanager, hield alle opwinding af en stuurde Michiel Baud op verkenning en liet Max van der Stoel de boodschap brengen dat de schoonvader niet welkom was bij het huwelijk.

Aanklacht en onderzoek

Kok had het er moeilijk mee, want een formidabele stoorzender was de oude diplomaat Maarten Mourik. Uit zijn boek “Dubbelgevecht” over de episode licht ik twee citaten uit zijn brief aan het voltallige parlement:

‘Het Koninklijk Huis is niet zo maar een familie en de vermoedelijke troonopvolger al helemaal geen doorsnee persoon. Het Koninklijk Huis is sluitstuk van ons staatsbestel en symbool van de eenheid van de natie. Als zodanig dient het onbesproken en zonder blaam te zijn.’—

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.