Leer broze reus Italië een lesje

'Omdat de islamisering moet worden gestopt: Turkije mag nooit lid worden van de Europese Unie,' stelt de PVV. Je kan veel kritiek uiten op een mogelijke toetreding van Turkije tot de EU, maar de islam noemen is dan wel een heel zwak punt. Noem bijvoorbeeld de corruptie en de schending van de mensenrechten door de Turkse overheid in de gevangenissen. Maar ook bepaalde landen die al EU-lid zijn, hebben evenmin een gezonde en rechtvaardige samenleving. Het verdeelde Italië, onder aanvoering van Silvio Berlusconi, moet eens kritisch worden bekeken door EU-bondgenoten. Berlusconi is een grootmeester in poses, quotes en een glimlach, maar achter de façade gaat het ernstig mis.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour | Sue Borglusconi

, door

“Het Europees verdrag stelt dat elk EU-land de persvrijheid moet garanderen. Als groene fractie in het Europarlement overwegen we daarom een procedure tegen Italië” (GroenLinks.nl)

Judith Sargentini, lijsttrekker van GroenLinks laat zien waar een verenigd Europa goed voor is: het aanpakken van dubieuze figuren die onze vrijheid en democratie bedreigen. Italië behoort niet langer tot de landen met een vrije pers, volgens Freedom House (pdf). Deze gezaghebbende democratie-waakhond constateert dat de publieke omroepen en veel commerciële media gecontroleerd worden door één man, de Italiaanse premier Berlusconi.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verandering van spijs doet eten

, door

kebabItalie weert buitenlands uit oude steden. In een vlaag van gastronomische verwarring en achterhaald nationalisme besluiten de steden Lucca en Milaan om restaurants die kebab, Chinees en sushi serveren, geen nieuwe vergunningen meer te geven en zij die wel door mogen werken, dienen zoveel mogelijk Italiaanse producten te gebruiken in plaats van deze te importeren. Italiaanse chefs spreken al van gastronomisch racisme.
De details en de drogredenen voor dit nog lang niet in geheel Italie ingevoerde beleid kunt u lezen in dit artikel: Italy bans kebabs and foreign food from cities.

Wat mij echter opviel waren de reacties op min of meer het zelfde artikel in de Telegraaf. Waar bij de Times de reacties gaan over protectionisme, het feit dat dit geen algemeen beleid is en toevoegingen en nuanceringen op het bericht, staan er op de site van de Telegraaf redelijk wat reacties met bijval voor zulk beleid. Zouden we hier in Nederland ook moeten doen.

Geen sushi meer, weg met Thais eten! Hamburgers? Weg ermee! Nooit meer roti of pizza. Zondag weer zelf koken in plaats van even naar de Chinees en alle trendy tapa restaurants worden gesloten. Net als alle Mexicaanse restaurants, alle Griekse restaurants en sorry, ook Indisch eten wordt verboden. Geen blauwe hap meer.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour

Quote du Jour | Scusa

, door

“Qualcuno deve chiedermi scusa”

Gioacchino Giuliani, een seismoloog uit het getroffen L’Aquila eist excuses (Solleviamoci’s blog). Enkele weken voordat de aardbeving van zondagnacht (150 doden, 50.000 daklozen) Italië trof waarschuwde Giuliani dat er een zware aardschok aan zat te komen (Independent). Dit kon volgens hem worden afgeleid uit de hoge concentraties radon gas die werden gemeten in het gebied. Klokkenluider Giuliani werd echter ontboden op het politiebureau voor “paniekzaaien” en vervolgens moest hij zijn alarmistische berichten offline halen.

Quote du Jour

Quote du Jour | Verkeerde wereld

, door

“My proposal serves to prevent racism and aims to bring about genuine integration“.

Berlusconistan haalt maar weer eens het nieuws met het, ahem, herwonnen Italiaanse zelfvertrouwen. Als je maar lang genoeg op dezelfde nagel hamert, wordt de wens wel waarheid. Aan de quotebar hangt vandaag de NoordLigaanse fractieleider in de Italiaanse kamer, Roberto Cota. Aan de hand is dat op een sluipende manier Segregatie 2.0 wordt doorgevoerd in het onderwijs. Dat maakt het wel zo makkelijk om vriend van vijand te onderscheiden, classificeren en op te lossen. Want let wel: het is voor hun eigen bestwil, uiteraard.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende