Dit is een gastbijdrage van Mark Thiessen: historicus en auteur van het boek "An Island of Stability" over de Islamitische revolutie van 1979. Voor het eerst sinds de stichting van de Islamitische republiek komt het Iraanse volk massaal in opstand tegen haar leiders. Het leverde de afgelopen dagen beelden op die sterk deden denken aan de revolutie van 1979, die uiteindelijk de geestelijkheid aan de macht hielp. De meest radicale machten in de Islamitische republiek willen de protesten desnoods met geweld neerslaan. Helaas is het regime sterk genoeg om de druk tot hervorming voorlopig te weerstaan. Alleen al de plekken waar de grote demonstraties in Teheran plaatsvinden, hebben een symbolische link met de opstand van 1979. De betogers liepen over Valiasr, de grootste straat van de stad vernoemd naar de laatste Shiitische Imam, en kwamen bij elkaar op het plein van de Revolutie en het plein van de Vrijheid. Historische plekken waar de Iraniërs dertig jaar eerder om het vertrek van de Shah schreeuwden. Dit keer eisen miljoenen dat hun verloren stem alsnog gehoord wordt. Net als dertig jaar geleden klinkt het Allahu Akbar 's nachts van de daken van Teheran. Iraniërs laten wederom massaal hun onvrede blijken.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“Sign this petition to file a complaint against Ali Khamenei in the Hague International court”
Verschillende twitteraars, onder wie de vanuit Iran opererende Fersteh Ghazi (Iranbaan) zijn gisteravond begonnen de oproep te verspreiden om een petitie te tekenen die een aanklacht betreft bij het Internationaal Strafhof in Den Haag tegen ayatollah Khamenei. Dat gebeurt allemaal via het belangrijkste Twitter-infokanaal iranelection, waar de meldingen over en de reacties op de gebeurtenissen in Iran zich in een razend tempo opvolgen.
“Reporters Without Borders: 23 journalists and bloggers have been arrested in Iran. Many others missing”, zo meldt Iranbaan, de undergroundjournaliste die gisteren tevens de achternaam wist te melden van het meisje dat op een Youtube-video een gruwelijke dood sterft: “The name of the girl who was shot and murdered yesterday was Neda Salehi. A video clip of her last seconds has been circulated”.
Zelf was ik niet zo bekend met twitteren, maar nu het enige nieuws alleen nog via Twitter, Flickr, Youtube en Facebook tot ons komt, is er geen ontkomen meer aan. Het is allemaal niet objectief te verifiëren, maar de afgelopen dagen hebben laten zien dat de info van bepaalde twitteraars betrouwbaar is gebleken. Ook de NOS, die niet langer een reportageploeg of correspondent ter plekke heeft, moet nu ook grotendeels afgaan op de berichten en beelden op internet. Een goed iniatief is dat op NOS.nl een speciale hoek is ingeruimd voor al het nieuws dat via internet over Iran binnenkomt. Update: “Mousavi talking with influential merchants and workers’ leaders to plan general strike”.
Een halfjaar geleden schreef ik een artikel over internet. Ik stelde dat internet geen onderscheid maakt tussen expert (journalist) en amateur (hobbyblogger). Iedereen kan journalistje spelen, maar niet iedereen houdt zich aan de journalistieke mores. Bronvermelding, wederhoor en het checken van feiten zijn aan de meeste internetters niet besteed. Mijn conclusie luidde: ‘Op internet is het kritisch bekijken van de bron en de bronvermelding nóg belangrijker, dan bij de oude media.’ Een halfjaar later onderschrijf ik die conclusie nog steeds. Echter, in mijn analyse van een halfjaar geleden miste ik een levensgroot voordeel van het medium internet. In een land zonder onafhankelijke ‘oude media’, is de nieuwe media de enige informatiebron.
Zonder communicatiemiddelen als Twitter, Facebook en Youtube zou het er in Iran wel eens totaal anders hebben kunnen zien. Net als nu, zouden journalisten na de ‘zege’ van Ahmadinejad het land zijn uitgekieperd. Zonder ooggetuigen, zou het nieuws wegebben van de voorpagina. Het journaal zou er steeds minder aandacht aan besteden. Geen journalisten? Dan ook geen nieuws. De protesterende Iraniërs zouden zich alleen voelen staan in hun hopeloze strijd. En de machthebbers? Zij zouden zich onbespied weten. Er zouden wat berichten doorsijpelen over stembusfraude, hier en daar wat buitensporig geweld en een enkele opgepakte oppositieleider. Meer niet. De werkelijke impact en betekenis van de gebeurtenissen zou langs ons heengaan.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Er komen steeds meer aanwijzingen dat in Iran op grote schaal verkiezingsfraude is gepleegd om de huidige president Ahmadinejad in het zadel te houden. Als snel was er de aanwijzing van de bijna perfect lineaire verhouding tussen Ahmadinejad en Mousavi: een onwaarschijnlijke R^2 van 0.9995. Maar er is meer…
Ook de geografische distributie van de stemmen (voor zover bekend) oogt kunstmatig. Ahmadinejad claimt eclatante overwinningen in kiesdistricten waar de aanhang van Mousavi juist uitgesproken groot is?
“It would be like McCain beating Obama in Chicago”. “Alsof Pechtold op Urk van Rouvoet wint”. Mousavi is van oorsprong een Azeri en in de provincie Oost-Azerbejdjan heeft hij traditioneel veel steun. In de hoofdstad Tabriz claimt Ahmadinejad nu echter een overwinning van 57%? De steun voor Ahmadinejad tijdens de verkiezingen in 2005 concentreerde zich in het centrum van het land (zie kaart) maar nu lijkt ze evenredig verdeeld over het gehele land? Expertblogger en vooraanstaand historicus Juan Cole volgt de post-electorale ontwikkelingen in Iran op de voet en kraakte zaterdag al de onlogische uitslag. De vraag voor de komende dagen is of het Iraanse volk met haar protesten er in zal slagen om deze greep naar de macht te verhinderen? Hier in ieder geval al een filmpje van één motoragent die het onderspit delft in een woedende menigte (en opzich netjes wordt weggevoerd en niet gelyncht).
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
It’s important to understand that although there is amazing ferment taking place in Iran, the difference between Ahmadinejad and Mousavi in terms of their actual policies may not be as great as has been advertised. Either way we were going to be dealing with an Iranian regime that has historically been hostile to the United States, that has caused some problems in the neighbourhood and has been pursuing nuclear weapons.
“None of this is even remotely credible; the election was stolen without even a pretense of plausibility.”
Midden-Oostenexpert Suzanne Maloney schrijft dat de Iraanse verkiezingen zijn gemanipuleerd zonder ook maar de schijn van eerlijkheid te willen ophouden. Zo verloor de Azerbeijaanse Iraniër Musavi volgende de officiële cijfers dik in de provinciës waar de Azeri’s wonen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.