Post-atheïst | Toni Braxton

Ik zou niet weten hoe ik religie moest definiëren maar denk dat ik de plank niet ver mis sla als ik stel dat althans de westerse religies niet zijn gebaseerd op logisch bewijs. Ze veronderstellen een openbaring, die je aanneemt of niet. Daarom zullen gelovigen en ongelovigen/andersgelovigen elkaar nooit begrijpen, zelfs niet begrijpen kúnnen. Er is sprake van incommensurabele denkwijzen. Daaruit volgt dat ik als columnist in elk geval met respect moet schrijven over opvattingen die ik niet alleen niet snap, maar ook niet snappen kán. Als ik lees dat Toni Braxton in volle ernst geloofde dat God haar een autistische zoon gaf om haar te straffen voor een eerdere abortus, moet ik op mijn tong bijten om niet te zeggen dat ze kierewiet is.

Door: Foto: Post-Atheïst
Foto: American Life League (cc)

De weigerrestaurateur

OPINIE - Mag je discrimineren uit religieuze overtuiging? Is het een aantasting van je godsdienstvrijheid wanneer de staat je dwingt homo- en heteroseksuelen gelijk te behandelen? In de VS zijn deze vragen momenteel onderwerp van felle discussie.

Het veto dat Gouverneur Jan Brewer van Arizona onlangs uitsprak over een wet die het personen en bedrijven zou toestaan homoseksuelen te discrimineren vanwege ‘een oprecht gevoelde religieuze overtuiging’ heeft veel discussie losgemaakt in de VS. Niet in het minst omdat in veel andere staten pogingen zijn gedaan om vergelijkbare wetgeving aangenomen te krijgen.

Prominent conservatief commentator Erick Erickson sprak luidkeels schande van de (succesvolle) pogingen om dergelijke discriminatoire wetten tegen te houden. Het feit dat bijvoorbeeld een restauranteigenaar homoseksuelen louter vanwege hun seksuele geaardheid niet zomaar zijn zaak mag uitgooien is namelijk precies hetzelfde als slavernij:

In December of 1865, the several American states ratified the 13th amendment, constitutionally ending involuntary servitude in the United States. In the 21st century, Americans are coming full circle. In a number of states, a black man can again be forced by the government to work involuntarily for a white man.

Want de blanke man in deze vergelijking zou best wel eens homoseksueel kunnen zijn, zo vreest Erick “Conservatieven zijn Altijd de Echte Slachtoffers” Erickson.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Post-Atheïst

Post-atheïst | Strijdige grondrechten

COLUMN - Sinds ik in The Independent een juichende bespreking las van een absoluut flutboek, geschreven door iemand die aan dat boek had meegewerkt, vind ik het wat lastig de Britse krant serieus te nemen. Toch staat er wel eens iets in dat de moeite waard is, zoals een uitspraak van een Deense minister, Dan Jørgensen, dat rituele slacht kon worden verboden omdat dierenrechten gaan vóór religie.

Ook al lijkt het erop, het gaat hier niet om de vrijheid van godsdienst. Ik neem althans aan dat Denemarken deze erkent en dat de minister geen vernieuwende visie op het Deens constitutioneel recht ontvouwt. Hij zal hebben gedoeld op bepaalde geloofspraktijken. Evengoed begeeft hij zich in een mijnenveld.

Om te beginnen is hij vanzelfsprekend uitgemaakt voor antisemitisch en anti-islamitisch. Dat zal ook eens niet gebeuren. Ook kon je er de klok op gelijkzetten dat journalisten, zoals die van The Independent, het bericht zouden contrasteren met giraffe Marius en met wat tweets zouden proberen te bewijzen dat in Denemarken het een samenhangt met ander. De minister zal daarmee wel kunnen omgaan. Het eigenlijke mijnenveld is juridisch: is er zo’n rangorde in rechten?

Dit is een discussie die best eens gevoerd zou mogen worden. Het is onvermijdelijk dat onze grondrechten botsen. Ik ken een wetenschapper die een aantal (voor zover ik kan beoordelen) goede argumenten heeft waarom vrouwen beter geen topfuncties kunnen bekleden, en die ervan afziet ziet hierover een opiniestuk te schrijven omdat hij denkt dat er een hoop gedoe van komt. Dat gedoe is echter wel belangrijk, want zo trekken we de grenzen tussen zijn vrijheid een mening te uiten en het discriminatieverbod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gert-Jan Segers verdient onze steun!

De verkiezingstijd nadert en daarom horen we van tijd tot tijd uitspraken van Kamerleden of would be Kamerleden die zich willen profileren. Zo trad Gert-Jan Segers, vierde op de kandidatenlijst van de ChristenUnie, dinsdag in het voetspoor van Wilders met een oproep om het islamdebat voort te zetten. Wilders had belangwekkende dingen aan de orde gesteld, maar het daarna laten afweten, vond Segers.  Hij had als het ware ‘alleen maar belletje getrokken’. En Segers, die politicologie heeft gestudeerd en zeven jaar zending in Egypte heeft bedreven, betreurt dat. Hij wil graag waarschuwen voor tendensen in de islam ‘die haaks staan op de fundamentele vrijheden van de democratische rechtsstaat, zoals godsdienstvrijheid’, zei hij in NRC Handelsblad. 

Met name waarschuwde Segers voor het salafisme dat je ook in Nederland zou zien. Als voorbeeld noemt hij dat jongeren aan de VU een imam uit Engeland hadden uitgenodigd van wie ze graag les wilden hebben, die ‘onder bepaalde omstandigheden pleit voor het doden van afvalligen’. (Segers vertelt er niet bij dat hij uitspraken waarin die imam, Haitham al-Haddad, zoiets zou hebben gezegd, waarschijnlijk heeft ontleend aan een uiterst onbetrouwbare rechtse site, Harry’s Place. Bij mijn weten heeft Haddad namelijk nooit het doden van afvalligen bepleit).

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rituele slacht gepasseerd, verbod besnijdenis volgende station

Altijd al het gevoel gehad dat ik iets miste. Altijd al het gevoel gehad dat andere mannen meer succes hadden bij de vrouwen, gelukkiger waren in hun relaties, minder gestrest op het werk verschenen, tevredener door het leven gingen. Nooit geweten wat het was. Maar nu ben ik – besneden man – uit de droom geholpen. Hierdoor. Het stond op de site van Nu.nl:

“Besneden mannen en hun partners hebben een slechter seksleven dan onbesneden mannen. Dat concluderen Deense onderzoekers van het Statens Serum Institut in Kopenhagen deze week in International Journal of Epidemiology. De Deense wetenschappers ondervroegen meer dan 5000 mannen en vrouwen over hun seksleven. Het bleek dat besneden mannen moeilijker tot een orgasme kunnen komen dan onbesneden mannen, terwijl hun vrouwelijke partners vaker last hebben van vaginale pijn.

Dit zorgt voor een minder plezierig seksleven voor beide. Vooral de aandacht voor het effect op vrouwen in dit onderzoek is bijzonder, het is de eerste keer dat hiernaar gekeken wordt.”

Eelt op je eikel

Besneden mannen ontwikkelen een hardere huid op de eikel van hun penis en, zo schrijft Nu.nl:

“Hierdoor moeten besneden mannen harder en ruiger te werk gaan om tot een orgasme te komen. Die ruigheid heeft weer tot gevolg dat vrouwen vaker pijn ervaren, acht keer zo vaak als bij onbesneden mannen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het slachtverbod: een bedreiging voor de godsdienstvrijheid

joodse rituele slacht 15e eeuw/Wiki MediaAfgelopen week heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel, ingediend door het lid Thieme (PvdD), dat tot strekking heeft de onverdoofde rituele slacht te verbieden, aangenomen. Dit wetsvoorstel heeft verstrekkende gevolgen voor een kleine, electoraal niet interessante groep Joden en islamieten, en en werd dus met ruime meerderheid aangenomen. Naar mijn mening zal het wérkelijke effect van deze wet echter veel verder rijken dan het kippenboutje van de familie Cohen in Amstelveen: het wordt nog het beste geïnterpreteerd als de eerste serieuze inperking van de godsdienstvrijheid sinds de recente ineenstorting van de confessionele politiek. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat het hierbij gaat blijven.

In Nederland is de zgn. “onverdoofde” slacht in 1991 verboden. Dat verbod lijkt een zeer humane innovatie, maar in feite betekent “verdoving” hier niet meer dat de slachter een stalen pin door het hoofd van het te slachten dier moet schieten. Ook ‘verdoofde’ slacht levert taferelen op die we in beschaafd gezelschap liever niet aanschouwen, maar het is aan dit hoogtepunt van humaniteit dat alles en iedereen zich nu moet conformeren, ongeacht de consequenties.

Ons wordt nu verteld dat de huidige maatregel een uiting is van dierenliefde. Quod non. Het is ordinaire symboolpolitiek. De mythe dat de PVV en de VVD – die beiden het wetsvoorstel ondersteunen – ook maar in het minst (anders dan voor PR-offensieven als de ‘animal cops’) een antenne hebben voor ecologische of dierenwelzijngeoriënteerde politiek is ronduit lachwekkend. Beide partijen zouden het Brabantse platteland volplempen met megastallen – in de context van hun schier religieuze ijver voor de Mammon – als ze de kans hadden. Overigens hebben ook de tegenstemmen van CU, SGP en CDA weinig met dierenwelzijn van doen. Maar dit is dan ook welbeschouwd geen ‘dierenwet’, maar een ‘religieuzenwet’. Het doel is niet dieren te beschermen, maar een bepaald soort religieuzen te pesten – met verregaande consequenties.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kwestie koshere slacht legt barsten bloot in mythe van de ‘joods-christelijke cultuur’

Zondag was ik één van de gasten in het programma Joods op Zondag van de Joodse Omroep. Onder meer voor een discussie met Manfred Gerstenfeld over diens boek Het Verval. Die mondde overigens naar mijn smaak uit in iets te veel Gerstenfeld en iets te weinig discussie. En het is toch al zo moeilijk om met Gerstenfeld te discussiëren. Hij blijkt namelijk een vriendelijke man op leeftijd te zijn die je dus moeilijk hard kunt aanvallen, hoe graag je ook zou willen en hoe nodig dat ook is. Bovendien praat hij ook nog eens als een langzaam meanderende rivier, weids, vol trage bochten en uitweidingen naar elders.

Maar daar wilde ik het niet echt over hebben. Ook de actualiteit kwam langs bij Joods op Zondag. En daarmee een vraag over het feit dat een kamermeerderheid voor een intiatiefwetsvoorstel van de Partij voor de Dieren dreigt te gaan stemmen dat het onverdoofd ritueel slachten verbiedt.

Shechita

De joodse rituele slacht, de shechita, is de enige manier waarop kosher vlees kan worden verkregen. Hij gaat via een zogenoemde halssnede. Een speciaal daartoe opgeleide slachter, shocheet, snijdt met een vlijmscherp mes in één snelle haal tot aan de halswervels, zo dat alle zenuwen en bloedvaten in één keer worden doorgesneden. Omdat het mes zo scherp is wordt het door het dier bijna niet gevoeld. En doordat de bloedtoevoer dan is afgesneden verliest het dier kort daarna het bewustzijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Halsema: ‘Wilders winkelt behoorlijk selectief in de grondrechtensupermarkt’

Femke Halsema (Foto: GroenLinks)

Vorige week zaterdag hield Femke Halsema een lezing over de relatie tussen vrijzinnigheid, religie en politiek, die in de pers en het blogcircuit ruimschoots aandacht kreeg. Als je niet beter wist, zou je bijna denken dat de voorvrouw van GroenLinks nooit eerder was opgekomen voor de emancipatie van vrouwen en homo’s, dat ze nooit eerder op de barricaden had gestaan voor gelijke behandeling van alle burgers in ons land. Je kreeg stellig de indruk dat rechts dit thema al jaren geleden op de agenda had geplaatst en Halsema nu eindelijk, als eerste van de linkse elite in hun kielzog gevolgd was. Daar zijn wel een aantal kanttekeningen bij te plaatsen.

Om te beginnen is het natuurlijk niet zo dat rechts van oudsher strijdt voor vrouwenemancipatie. Door de jaren heen is dat toch vooral een strijd ter linkerzijde geweest. Bovendien is het lang niet voor het eerst dat GroenLinks zich met dit thema bezighoudt, want emancipatie en ontwikkeling zijn thema’s die de partij na aan het hart liggen. Zo nodigde GroenLinks in 2006 moslimvrouwen uit naar de Tweede Kamer, om van henzelf te horen hoe ze zelf naar hun positie kijken, wat ze zelf denken te kunnen doen aan hun emancipatie en wat ze van anderen en de overheid daarin verwachten. Ook in die tijd stelde Halsema al dat de emancipatie van vrouwen een mensenrecht is.

De interpretatie van rechts gaat ook voorbij aan het feit dat het nieuwe nogal rechtse kabinet tot nu toe niet laat zien vrouwenemancipatie hoog in het vaandel te hebben staan. Niet meer dan drie vrouwen kon men in onze samenleving vinden die geschikt waren voor het ministerschap. Stel je daarover kritische vragen, dan krijg je van rechtse mensen als antwoord dat de vrouwenstrijd achterhaald is, dat het aantal vrouwen er niet toe doet en dat het om de kwaliteit gaat. Waarmee dan natuurlijk simpelweg wordt gesuggereerd dat vrouwen met kwaliteiten er niet zijn. Terwijl het zonneklaar is dat een aantal mannen in het kabinet in ieder geval zelf niet over relevante bestuurlijke ervaring beschikt. Het zijn het soort argumenten dat wij vrouwen nu al decennialang horen. Je krijgt dan ook het gevoel dat we nogal teruggeworpen worden in de tijd. Dat gevoel wordt versterkt door de kabinetsplannen voor de kinderopvang, die men zodanig wil saneren dat een gemiddeld gezin straks zo’n 3000 euro per jaar extra kwijt is voor kinderopvang. Het lijkt me duidelijk wie de rekening daarvan gaat betalen. Dit soort maatregelen draagt niet bepaald bij aan de emancipatie en participatie van vrouwen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Halsema: godsdienstvrijheid is openlijk homo zijn in de moskee

Waar de oppositiehaantjes Cohen en Pechtold nog hard voor de spiegel aan het oefenen zijn hoe ze ‘Brrruin I’ het beste voor de camera kunnen uitspreken, is het bij GroenLinks-leider Femke Halsema al wat langer aan het rommelen. Ze vindt het best wel stom dat hele volksstammen ’s tegenwoordigs denken dat links hetzelfde is als: tegen homo’s, tegen vrouwen en voor onderdrukking. Hoe zou dat toch komen? En dat inmiddels flink jeukende ongemak ontglipte haar een jaar geleden ook al, toen ze in De Pers onthulde dat ze maar nauwelijks kon wachten tot het moment daar was dat Islamitische vrouwen hun hoofddoek af zouden slingeren.

Afgelopen zaterdag ging ze uitgebreid – maar nog altijd ongemakkelijk – in op de onmogelijke positie waarin progressieve politici zich laten plaatsen in het Islamdebat, of eigenlijk het Wildersdebat. In haar lezing in de Utrechtse Jacobikerk zei Halsema: “Er lijken ook maar twee smaken. Je bent anti-religie en dan wil je godsdienst, ik bedoel natuurlijk de Islam, weren uit de publieke sfeer en het liefst uit heel Nederland. Je bent pro-religie en dat betekent in het gepolariseerde debat ook dat je een moslimknuffelaar bent en een relativist die de sharia wil invoeren (dit is een vrije vertaling van het werk van Wilders).”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende