Klimaat voor Dummies

Het is allemaal best leuk en aardig, zo’n publiek debat, maar met de hedendaagse stortvloed aan opinies zou een objectieve scheidsrechter die het vrijwel nutteloze van het echt volstrekt overbodige weet te scheiden geen overbodige luxe zijn. Aangezien een onpartijdige instantie ontbreekt om zo’n arbiter aan te stellen, neem ik die taak maar een keer op me – zo moeilijk is het namelijk niet, als je bijvoorbeeld kijkt naar de reacties op de massamoord in Noorwegen (schuld van rechts) in relatie tot eerdere zwarte bladzijden als de moord op Pim Fortuyn (schuld van links) en 9/11 (schuld van de islam). Voor het gemak laat ik de Tweede Wereldoorlog (schuld van rechts na schuld van links) buiten beschouwing, omdat objectief vastgesteld kan worden dat dat altijd een slechte vergelijking is. Geert Wilders is niet direct verantwoordelijk voor de gruweldaden van Anders Behring Breivik.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De zomer van Hans van Duijn: Deel 5

Met dank aan GeenStijl wordt 2011 de zomer van Hans van Duijn. Wie is Hans van Duijn? Die vraag fascineerde me. De man noemt zichzelf ‘Twitterextremist’ en is boos. Zoals het een ware patriot betaamt, heeft hij inmiddels de hoop uitgesproken dat Tofik Dibi met zijn ‘linkse vriendjes’ wordt afgeknald. Wat beweegt zo’n figuur om zoiets op te schrijven? En waar eindigt zijn haatretoriek en ontstaat een blinde woede, met gevaarlijke gevolgen van dien?

Tot en met 15 augustus zal ik hier elke dag een (fictief) relaas tikken over het leven van Hans van Duijn. Vandaag deel 5.

Politie voor de deur, nu al? Vanwege die ene tweet over het neerknallen van Tofik Dibi van een paar uur geleden? Hans eerste reactie is er een van angst en schrik, maar al snel voelt hij iets anders. Trots. Hij is immers een pleitbezorger van het vrije woord. Ja, hij mag toch die wens uitspreken. Hij zegt niet dat hij Tofik Dibi gaat neerschieten. Dat wordt een pittige semantische discussie. Hans verlaat Donalds achtertuin gestaag en checkt, terwijl hij naar de overkant loopt, zijn mobiel. Zijn inbox stroomt inmiddels vol met hatemail. Zijn twitteraccount is mikpunt van een massale horde linkse schreeuwers die de hoofdprijs op zijn hoofd zetten. Als ik nu het nieuws haal, zit ik misschien later bij Knevel en van Den Brink, redeneert Hans. Kan ik de aandacht vestigen op waar het werkelijk om gaat; dat we eens moeten kunnen zeggen waar het op staat.

Hans ziet twee agenten staan. Zijn moeder is met hen aan het praten in de deuropening. Hij duikt nog even weg achter een gemeentestruik om zijn verhaal te ordenen. Adem in, adem uit. Vrijheid van meningsuiting, woorden zetten niet aan tot geweld, als iemand dit had gedaan bij Wilders was er niks gebeurd, enzovoort. Hans gebruikt zijn vingers erbij om de argumenten in zijn hoofd te categoriseren, zoals een jong kind nog tot tien telt. Nog één keer ademt hij diep in en uit en loopt dan met ferme stappen richting de dienders in de voortuin.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De puinhopen van tien jaar Pim

Op 20 augustus 2001 verklaarde Pim Fortuyn de politiek in te willen gaan. Achteneenhalve maand later al werd hij in Hilversum doodgeschoten door Volkert van der Graaf en werd het Binnenhof in Den Haag belegerd door zijn woedende aanhang. Het zijn beelden die ik niet gauw vergeet – de moord zowel als de eerste reacties erop waren diep schokkend.

Fortuyn leverde met zijn in 1997 uitgegeven boek Tegen de islamisering van onze cultuur een vroege bijdrage aan wat we nu het islamdebat noemen, maar het kreeg aanvankelijk weinig aandacht. Al meteen in augustus 2001 geeft hij in het Rotterdams Dagblad de richting van zijn denken aan, in woorden die nog altijd snoeihard zijn: “Ik ben ook voor een ‘koude oorlog’ met de islam. De islam zie ik als een buitengewone bedreiging, als een ons vijandige samenleving.” En begin september: “Je moet de moskeeën zien als mantelorganisaties … in de moskeeën worden martelaars gefokt.” Op de elfde van diezelfde maand vlogen twee vliegtuigen in de Twin Towers en leek professor Pim gelijk te krijgen. De achterlijke cultuur (ook dat zijn woorden van Fortuyn) had zich van zijn slechtste kant laten zien. Met het zogenaamde islamdebat is het sindsdien niet meer goed gekomen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De zomer van Hans van Duijn, deel 4

Met dank aan GeenStijl wordt 2011 de zomer van Hans van Duijn. Wie is Hans van Duijn? Die vraag fascineerde me. De man noemt zichzelf ‘Twitterextremist’ en is boos. Zoals het een ware patriot betaamt, heeft hij inmiddels de hoop uitgesproken dat Tofik Dibi met zijn ‘linkse vriendjes’ wordt afgeknald. Wat beweegt zo’n figuur om zoiets op te schrijven? En waar eindigt zijn haatretoriek en ontstaat een blinde woede, met gevaarlijke gevolgen van dien?

Tot en met 15 augustus zal ik hier elke dag een (fictief) relaas tikken over het leven van Hans van Duijn. Vandaag deel 4.

Hans blijft in de deurpost staan en vraagt vertwijfeld aan Donald: ‘Imperiaal? Auto?’
‘Ja, man. Ik krijg ‘m er niet op geklemd. Ik heb gewoon hulp nodig.’ Het valt Hans op dat de stekels van Donald wel gefixeerd lijken door een stevige lak, als talloze naalden op de hoofdhuid. Hans excuseert zich en verdwijnt even naar de woonkamer. Hij zet de loper weer terug op het marmeren schaakbord.

Onder de carport van Donald speelt zich nu een onhandige dans af met het grote imperiaal. ‘Nee, een stuk naar achteren, ja zo, dat hij klikt. Hij moet klik zeggen,’ instrueert Donald de onhandige Hans. Maar de kunststof dakdrager zegt helemaal geen klik. Donald verliest zijn geduld. ‘Nee, nu naar voren schuiven. Nog een klein stukje. Nee, kijk dan… daar… Nee, daar in dat palletje!’ Hans laat het kunststof rek met de metalen strips nu langs de auto bungelen. ‘Kijk uit voor de lak!’ roept Donald. Geërgerd loopt Donald om de auto heen en klikt het imperiaal nu vast. ‘Kijk, zo!’ verduidelijkt hij. ‘Aha,’ zegt Hans zachtjes en kijkt naar de grond.

‘Moet je wat drinken?’ vraagt Donald. Hij veegt het zweet van zijn voorhoofd. ‘Koud pilsje?’
‘Ik heb net geluncht.’
‘Dus?’
‘Ik moet ook nog werken.’
‘Nou en. Boeien.’

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ook rechts niet meer onschuldig

Naast Noorwegen is er nog een groep die zijn onschuld verloren heeft: de rechtse boys & girls die moord en doodslag zonder blikken of blozen in de schoenen schuiven van ‘dé islam’ of ‘dé linksen’, maar die – nu het een rechtsdragende mafkees was die in Noorwegen moordde – roepen dat hij een eenzame gek was die in het geheel niet in verband mag worden gebracht van enig rechtsdragend denken.

‘Welkom bij de club mensen, hoe voelt het nu?’, denk ik al een paar dagen als ik zo’n rechtse Van Dam of Jensma verontwaardigd hoor krijsen. Een Afshin Ellian hier en een Pamela Geller in de VS die op bizarre wijze islam alsnog de schuld in de schoenen proberen te schuiven, een verzameling Fox News-commentatoren die glashard ontkennen dat Breivik een Christen was, hoewel de Noor in zijn geschifte boekwerk van 1500 pagina’s kristalhelder maakt dat hij zichzelf als een Christen beschouwt, en wel van de militante soort. (Ter vergelijking: de jongste versie van de King James-bijbel telt 1888 pagina’s.) En wat zeggen deze mensen dan eigenlijk? Als christen mag je wel haten, je mag alleen niet schieten? Ik kan mij zeer wel voorstellen dat er mensen zullen zijn voor wie het maar een klein stapje is van ‘haten’ naar ‘schieten’. Sterker nog…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pechtold als idool van Breivik?

Gedachte-experiment. Niet Geert Wilders was het idool van Breivik, maar D66-voorman Alexander Pechtold. Wat was er dan gebeurd? Waarschijnlijk had de nare Noor een lijvig document geschreven over ‘de noodzaak tot het openbreken van de woningmarkt’ en de wens ‘tot meer directe democratie’. Waarschijnlijk had hij zijn magnum opus naar al zijn virtuele vriendjes gestuurd. En dan? Dan niets. Hij had geen bommen geplaatst, geen massaslachting aangericht. Hij was nooit de geschiedenisboekjes ingegaan als de massamoordenaar van Oslo. Al is Anders Breivik de enige schuldige aan zijn misdaad, dat ontslaat anderen niet van de plicht tot nadenken en zelfreflectie. Volgens Malou van Hintum -en vele anderen- hebben we te maken met een gek. Om haar stuk extreem kort samen te vatten: gekkies interpreteren de buitenwereld op een rare manier en komen zo tot onverwachte, soms zelfs gruwelijke daden. Alleen zij zijn verantwoordelijk. Haar conclusie lijkt te kloppen. Met de nadruk op lijkt. Het ‘Pechtold-experiment’ laat namelijk zien dat van Hintum’s conclusie te makkelijk is.

Nog niet zo lang geleden was de Tweede Wereldoorlog geen geschiedenis, maar een moreel ijkpunt. Dat had veel positieve gevolgen en ook enkele mindere kanten. Positief: iedereen was zich bewust van het gevaar van polarisatie, extremisme, racisme en discriminatie. Negatief: links geweld werd vergoelijkt. Het gevolg: de extreemrechtse Janmaat werd ‘gedemoniseerd’ en werd door links, maar ook door rechts verguisd om zijn politieke opvattingen. Niemand, absoluut niemand liet zich door deze nitwit gedogen. De Centrumdemocraten waren politieke paria’s van de vorige eeuw en dat was maar goed ook. Waarom zou je samenwerken met een extreme partij? Het is niet voor niets dat topstukken van de jaren ’80 als Voorhoeve, Weisglas, Hirsch Ballin en vele anderen hun partij nu de rug hebben toegekeerd. Zij wensen niet in verband te worden gebracht met extremisten. Twintig jaar geleden vonden zij samenwerking met een rechts-populistische volksmennerpartij abject, en dat vinden ze nu nog steeds.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De ware islam en het ware anti-islamisme

Als het uiten van je mening niets anders is dan dat, als het beïnvloeden van anderen geen doel is, dan kunnen we GeenCommentaar wel opdoeken. Sterker nog, onze hele democratische stelsel is gebaseerd op het idee dat ideeën en inzichten uitgewisseld kunnen worden en het denken en doen van mensen zo kunnen veranderen.

Geert Wilders is een politicus. Hij gelooft dus blijkbaar genoeg in dit systeem om er aan deel te nemen. Sterker nog: Geert Wilders is een succesvol politicus, dus hij weet uit ervaring dat het mogelijk is mensen te overtuigen van je ideeën.

Eén van de ideeën die Geert Wilders zo succesvol verkondigt is dat wat ene Mohammed eeuwen geleden liet optekenen in een boekje genaamd de Koran een enorme bedreiging voor de Westerse wereld is.

Als Geert Wilders dat allemaal gelooft, dan moet Geert Wilders logischerwijs ook aannemen dat wat hij kort geleden gezegd heeft ook het denken van de terrorist Anders Breivik beïnvloed heeft. Zeker is immers dat Breivik op de hoogte was van en bewondering had voor de ideeën van Wilders.

“Wacht even,” zegt Geert Wilders, “ik weet waar dit heen gaat. Maar dat zijn allemaal linkse leugens. Wij geloven in de kracht van de stembus en de wijsheid van de kiezer. Niet in bommen en pistolen.”

Vorige Volgende