15! – Naar de klote, Sargasso stijl!

En als we dan toch met z’n allen naar de klote gaan, zoals Carlos het eerder en veel eloquenter omschreef dan ik het ooit zou kunnen, laten we het dan verdomme wél in stijl doen. Onze stijl. Gangnam Style, met gevoel voor drama en theater. Of in ieder geval iets met net zo weinig esthetisch verantwoord gegeven fucks. Denk Sargasso, maar dan... anders... Als het ensemble van de Titanic, maar dan op een veel groter schip. En nog steeds niemand die luistert. Nog steeds geen wikipediapagina’s die onze lof bezingen, of zelfs maar hen die na ons komen op de hoogte stellen van ons miezerige bestaan. Maar toch... Laten we dan in ieder geval ten onder gaan op onze manier. Echt hopeloos genuanceerd. Laten we dan al dan niet eigenstandig opiniërend ten onder gaan, desnoods verdronken in de apfelgoor.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 08-03-2022

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nog één dag GeenCommentaar

Morgen is het zover. Na bijna zeven jaar houdt GeenCommentaar op te bestaan. Natuurlijk doet dat een beetje pijn, maar het samengaan met Sargasso maakt veel goed. De ruim 130.000 reacties en 16.000 artikelen zullen straks nog netjes te vinden zijn op die site, en bijna onze gehele redactie zal overgaan naar Sargasso en daar het werk voortzetten.

Als we terugkijken over de afgelopen jaren mogen we denk ik trots zijn op wat we als blog hebben gedaan. Zeven jaar bestaan met alleen vrijwilligers en zonder noemenswaardig budget is niet niks. Het meest trots ben ik op de vele fantastische artikelen die we achterlaten. Individuele stukken waar veel werk in is gaan zitten, maar ook dossiers en series zoals die over de verschillende verkiezingen. Ik noem de Wondere Woensdag, onze wetenschapsrubriek en onze factcheck-serie, waarmee we feitelijk en to the point rechtse (immigratie-)mythes doorprikken. Met onze parlando-hack, coalitiechecker en polifeeds droegen we bovendien bij aan de toegankelijkheid van politieke informatie op internet.

Die kwaliteit trok bezoekers. Zelfs ministeries gebruikten parlando om parlementaire informatie te ontsluiten. De impact viel ook andere media op. In de loop der jaren mochten we vaak optreden om de blogosfeer te duiden en ik denk dat er geen landelijke krant is die niet over ons geschreven heeft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GeenCommentaar en Sargasso fuseren

We hebben zojuist een persbericht de wereld ingeslingerd. We gaan namelijk samen met Geencommentaar verder. Leest en huivert:

Weblogs GeenCommentaar en Sargasso gaan op 1 oktober samen verder. De twee blogs willen hiermee een nog groter en beter progressief blog opbouwen, dat een belangrijke rol speelt in de online nieuwsvoorziening en het maatschappelijk debat.

GeenCommentaar houdt na zeven jaar bloggen op te bestaan. De bloggers gaan onder de vlag van Sargasso verder. Het uitgebreide archief van GeenCommentaar gaat ook over, zodat de vruchten van jarenlang noest kwaliteitsbloggen niet verloren gaan.

Sargasso wordt vanaf 1 september aangestuurd door een kleine professionele redactie en een grote groep vrijwillige bloggers die vanuit hun discipline en kennis schrijven. De nieuwe combinatie richt zich nog meer dan nu op het bieden online verdieping. In de loop van september wordt een nieuwe site gelanceerd, met themapagina’s, een boekenkatern en een tv-dumpert voor kwaliteitsvideo- en audio. En uiterlijk op 1 oktober komt het volledige archief van Geencommentaar bij Sargasso beschikbaar.

Overige ontwikkelingen:
Een dataredacteur zal uit datasets nieuws en ontwikkelingen destilleren in samenwerking met open data stichting Het Nieuwe Stemmen en Hack de Overheid. Tevens zal onze dataredacteur samenwerken met andere media in grote (onderzoeks)projecten. Een Wob-redacteur zal met behulp van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) overheidsdocumenten openbaar maken. Tevens zal de Wob-redacteur een stevige factcheck-rubriek aansturen.
Sargasso is en blijft een stichting zonder winstoogmerk: alle verdiensten komen ten goede aan het blog.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Links? Rechts? Recht door het midden?

Op deze en andere weblogs is regelmatig een soort oorlog gaande, waarbij met name de reacties van lezers als munitie dient. Zoals te verwachten worden de verschillende kampen ingedeeld in links (o.a. geen commentaar, sargasso) en rechts (o.a. geenstijl). Aan beide kanten zijn geluiden te horen over verzieken, schreeuwers, frustratie, censuur, ‘gekaapte media’ en al dan niet geclaimde superioriteit.

Ik beschouw mezelf als een redelijk gematigd niet echt links en niet echt rechts persoon met een sterke voorkeur voor veel, maar zeker niet alle D66 standpunten. Ik geloof niet in snelle oplossingen voor complexe problemen. Ja er is een probleem met bepaalde groepen allochtone jongeren. Oplossen van dat probleem zal tijd, geld, geduld en heel veel overleg en samenwerking vergen. In het verlengde hiervan geloof ik ook niet in populisten. Ja Fortuyn en Marijnissen hadden een aantal goede ideeën, helaas (of gelukkig) hebben we nooit kunnen ontdekken hoe (on)uitvoerbaar ze waren. Ik geloof ook niet in het stellen van schuldvragen. Ja, Duyvendak was zeker fout met zijn inbraakacties, echter ook Bolkenstein was niet bepaald okselfris in bijvoorbeeld de affaire Anraat. Aan beide kanten van het politiek spectrum worden de randen gezocht en soms overtreden. Tenslotte geloof ik ook niet in het morele gelijk van links of rechts. Ja het is zeer de vraag of ontwikkelingshulp een goed middel is voor het verbeteren van de levensstandaard van de derde wereld. Evenzeer is het de vraag of het vaak hedonistische en exorbitante gedrag van de rijken der aarden wel zo gepast is.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende