Eurotop of euroflop | Wat als het fout gaat?

Deze eurotop staat bovenal in het teken van scherven rapen: die van de Europese economie en van het vertrouwen van de kiezers. De komende dagen kijkt Sargasso kritisch naar de inzet en opbrengsten van de top. Vandaag deel 3: de gevolgen van mislukken. Stel: Angela en de heren komen er niet uit, er ontstaat trammelant en de eurozone scheurt. Is dat nu een ramp of een zegen? Sommige economen, politici en stukjesschrijver pleiten voor een ordentelijke boedelscheiding tussen het rijke noorden en arme zuiden. Het opsplitsen van de muntunie in een neuro en zeuro biedt voordelen. Zo kunnen de exporterende zuiderlingen hun munt devalueren. Dat betekent dat de producten goedkoper worden, hun export stijgt en de economie weer aantrekt. Als typisch progressief weblog wordt Sargasso uiteraard verteerd door interne machtsstrijd. Kortom: wij worden het niet eens. Daarom richten we ons op jou: de reaguurder. Wij schetsen hier twee mogelijke scenario’s. Scenario A: opsplitsing is Europa’s enige kans op verlossing en scenario B, Opsplitsing is helemaal geen oplossing, maar rommelt Europa regelrecht in een jarenlange depressie. 2/7/12: Zie update met scenario C!

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Eurotop of Euroflop | De inzet

Deze eurotop staat bovenal in het teken van scherven rapen: die van de Europese economie en van het vertrouwen van de kiezers. De komende dagen kijkt Sargasso kritisch naar de inzet en opbrengsten van de top. Vandaag deel 1: de inzet

Inzet

Er moet wat veranderen in de EU willen we niet langzaam verder wegzakken in een crisis. Dit zien de deelnemers aan de Eurotop ook wel in. De inzet van van Rompuy voor de eurotop dit weekend is samen te vatten in een aantal punten:

1. een bankgarantie voor alle banken in de EU
2. een strenger toezicht van de EU op de banken
3. een europees ministerie van financiën
4. meer begrotingstoezicht op lidstaten
5. introductie van euro-obligaties

Bezwaar

Waarschijnlijk zullen al deze punten aangenomen moeten worden om nog iets te kunnen redden van de euro. Toch ligt naast Duitsland en Finland met name ons land dwars. De Nederlandse burger is duidelijk nog niet klaar voor het inleveren van soevereiniteit.

De gevolgen van de eurocrisis zijn dan ook op dit moment nog niet zo sterk merkbaar als in Zuid-Europa. Er mist hier kortom een gevoel van urgentie.

Nu is dat als we op onze handen blijven zitten volgens mij slechts een kwestie van tijd. Wanneer de crisis omslaat en de hele euro naar de gallemiezen gaat, duurt het waarschijnlijk niet lang voordat we hier ook last hebben van Spaanse werkloosheid en daarmee vanzelf op den duur een Grieks begrotingstekort. En wanneer er in Zuid Europa banken beginnen om te vallen is het een kwestie van tijd voordat de banken in het noorden daar ook serieus last van gaan krijgen. En alle rancune tegen banken ten spijt: we zijn er wel afhankelijk van. Een gezamenlijk plan trekken is dus geen liefdadigheid naar Zuid Europa zoals nogal eens gesuggereerd wordt, het is keihard eigenbelang.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Engeland zet zichzelf buitenspel

Het dwarsliggen van Engeland op de eurotop kan het land nog wel eens duur komen te staan, denkt Charles Grant, onderzoeker bij het Centre for European Reform.

The outcome of the Brussels summit on December 8th and 9th is a disaster for the UK and also threatens the integrity of the single market. For more than 50 years, a fundamental principle of Britain’s foreign policy has been to be present when EU bodies take decisions, so that it can influence the outcome. David Cameron, the prime minister, has abandoned that policy. Britain will not take part in a new fiscal compact that most other EU countries will join.

France and Germany have persuaded the other eurozone countries that treaty changes are needed to enshrine stricter budget policies and closer economic policy co-ordination. The new procedures would apply only to countries in the euro. Most member-states wanted to enact those reforms through amending the existing EU treaties. That would ensure that countries in the euro, and those outside, would be subject to a single set of rules and institutions.

But Britain blocked that deal, pushing France, Germany and most other member-states to proceed with a new treaty, to sit alongside the EU treaties. The new treaty may face difficulties: the Irish may hold a referendum on it and could easily vote no. But Paris and Berlin are determined to press ahead with the fiscal compact and if the Irish vote against it they are likely to find themselves excluded.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Eurosoap: wat hebben wij er over te zeggen?

20 Eurobiljet/foto: Flickr Images_of_MoneyVandaag onderbreken de Kamercommissies van Financiën en Economische Zaken hun vakantie om de Europese top over de Griekse crisis, die ook vandaag begint, voor te bespreken.

Wouter Koolmees (D66) en Bruno Braakhuis (GroenLinks) pleiten voor meer Eurocentraal gezag: een Europees ministerie van Financiën, dat de begrotingen van lidstaten moet controleren, en zo nieuwe misstanden zoals in Griekenland te kunnen voorkomen. “We staan op een T-splitsing en moeten kiezen: gaan we linksom of rechtsom. Of er gaat meer macht naar Brussel om de begrotingsdiscipline te kunnen waarborgen of we trekken de stekker uit de monetaire unie. […] Griekenland heeft ons mooie verhalen voorgehouden. Dat hadden we vooraf beter kunnen controleren”.

Ronald Plasterk (PvdA) vindt dat naar niks. “Het is cruciaal dat Europa en de eurozone stabiel worden en blijven, maar ik wil niet weer beginnen met het optuigen van instituties. We moeten bij elk geval apart het nut en de noodzaak bekijken van het bij Europa neerleggen van de bevoegdheid. Ik vind het te ver gaan dat Europa zou kunnen bepalen hoe wij hier het ontslagrecht, het minimumloon en de pensioenleeftijd regelen.”

Een standpunt dat goed zal vallen bij veel Griekse burgers, die wellicht vandaag de Europese top met argusogen zullen volgen. De Europese staatshoofden zijn het ook niet op alle fronten met elkaar eens, maar Sarkozy kondigde gisteren ineens aan dat hij met Angela Merkel tot een gezamenlijk standpunt is gekomen: “Le président de la République et la chancelière Angela MERKEL … se sont accordés sur une position commune franco-allemande“.
Geen details over de inhoud, maar misschien betekent dit dat het vandaag niet tot een knallende ruzie zal komen tussen de twee staatshoofden met de grootste mond over de Eurocrisis.
De BBC meldt dat Obama de twee tot eensgezindheid zou hebben gedwongen. De man kampt nota bene zelf met een crisis, dus waar bemoeit hij zich mee?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.