Grenzen Duits Keizerrijk In Europa van nu

Kijk en verbaas u. Hierboven ziet u een overlay van de verkiezingsuitslag van 2007 in de Poolse kiesdistricten met de oude grenzen van het keizerlijke Duitsland (1871-1918). De oranje kleuren behoren tot de vrije markt en Europees georiënteerde (PO), de blauwe kleuren impliceren een meerderheid meer nationalistisch en populistisch georiënteerde (PiS). Oude grenzen vervagen dus blijkbaar niet zomaar? Bij het kaartenblog Strange Maps gingen ze u al voor in Duiding ende Discussie. Maar ga gerust uw gang in de comments, hier alvast wat bonuskaartmateriaal: 1, 2, 3. Ik verwacht nu al (om meerdere redenen) een glansrol voor veteraanreaguurder Bismarck.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Indiase flexmens getroffen door kredietcrisis

Twee jaar geleden initieerden Sargasso en VPRO’s Tegenlicht een korte maar vlammende polemiek tussen Jan Marijnissen en Mei Li Vos, aanleiding was een documentaire over de ‘flexmens’. In deze documentaire was te zien hoe door de voortschrijdende globalisering allerlei dienstverlenende banen zich verplaatsten van Europa naar Azië. Er werd ingezoomd op de legioenen Indiase IT-ers die inmiddels het werk deden van hun collega’s in Europa alleen dan een stuk goedkoper (clipje). Maar ook administratief werk en telemarketing werd toen al perfect uitgevoerd door Aakesh en Kimaya in Bangalore i.p.v. Anton en Kim in Beverwijk. En dankzij het internet analyseerde Tungeshwar röntgenfoto’s uit het AMC sneller, beter en goedkoper dan Teun.

Het leek erop dat Westerlingen er maar aan moesten wennen dat ze op de arbeidsmarkt forse concurrentie ondervonden van collega’s uit Azië, maar toen kwam de kredietcrisis…

Inmiddels is Aakesh al ontslagen en Kimaya en Tungeshwar vrezen voor hun baan. UNITES, een Indiase vakbond meldt dat vorig jaar al minstens 10.000 werknemers zijn ontslagen en dat er in de eerste helft van dit jaar waarschijnlijk nog eens 50.000 extra ontslagen zullen volgen. Dit ontslag gaat door het ontbreken van sociale bescherming een stukje ruwer dan we in het Westen gewend zijn. Sommige werknemers van buitenlandse bedrijven in Bangalore moesten de voorbije maanden vaststellen dat ze ontslagen waren doordat de magnetische kaarten waarmee ze de deur van hun kantoorgebouw konden openen, niet meer werkten. Anderen kregen twee uur de tijd om hun werkplaats te verlaten, zegt Karthik Shekhar, algemeen secretaris van UNITES (bron: IPS). Als de Westerse economieën door de kredietcrisis verder in een protectionische stuip schieten staan straks duizenden Indiërs voor een gesloten (kantoor)deur.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brandend Griekenland is nog niet klaar met de jeugd

Hieronder volgt een gastbijdrage van Thomas van Aalten

Athene. Stad waar anarchie en democratie samenkomen. De situatie in Griekenland na de dood van de 15-jarige Alexandros Grigoropoulos is moeilijk te beschrijven. Je lost niets op door ‘de raddraaiers op te pakken en hardhandig aan te pakken’. Het geweld zal nog verder oplaaien en Griekenland naar de status van derderangs land slingeren als er niet snel iets wordt gedaan aan de cultuurclash.

Het is een veelzeggende foto die de wereld over is gegaan: politiemannen houden op straat een vermomde jongen in bedwang. Op zijn trui staat het logo van Anti-Flag, een Amerikaanse (en volgens Wikipedia) ‘anti-militaristische’ punkband. Ik weet zeker dat de jongen slechts zou stamelen en zijn ‘boodschap’ nauwelijks kan verwoorden. Maar plaats het tegenover het andere Griekenland dat wij nauwelijks kennen. Een kwart van de jongeren is werkloos. Het hoger onderwijs biedt nauwelijks kansen; heb je een master van de universiteit, kan je nog voor een paar honderd euro ongeschoolde arbeid verrichten. Tot je dertigste thuis wonen, de mediterrane traditie ten spijt, vergroot niet de bewegingsvrijheid die elk jong mens gegund is. No Future in Griekenland. Onbedoeld ontstaat er het zoveelste pleidooi voor een nieuw Griekenland, in het kielzog van een rampzalig sterfgeval.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende