Politieke Partijen vergeten draagvlak te creëren voor Europees beleid

Waar in andere Europese landen Europees beleid en de standpunten van de verschillende partijen ook tijdens de nationale verkiezingen een belangrijk onderwerp zijn geworden blijft dit onderwerp in Nederland geheel buiten het politieke debat. En dat is gevaarlijk betoogt Veronique Swinkels van Newropeans. De Europese samenwerking en de Euro zullen de komende jaren nog heel wat hoofdbrekers kosten van het nieuwe Nederlandse kabinet en parlement. Maar waar in het echte nieuws Europa een hoofdrol speelt. Is Europa in het Nederlandse politieke debat ver te zoeken. Er is nauwelijks discussie over en het onderwerp doet eigenlijk niet mee. De Stemwijzer en het Kieskompas hebben het onderwerp zelfs niet opgenomen in hun vragenlijsten (behalve de weinig actuele vraag of Turkije mag toetreden of niet). De politiek loopt weg van het onderwerp en dat is erg onverstandig. De samenwerking binnen Europa zal eerder toenemen dan afnemen tenzij we accepteren dat het project Europa en Euro tot mislukken is gedoemd. De tijd is voorbij dat we naļef konden denken dat een monetaire unie niet hoeft worden omgeven met een politiek project. En dat project kan zich alleen verder ontwikkelen als de burgers van Europa mee willen doen en zich begrepen en gehoord voelen. De afwezigheid van Europa in het verkiezingsdebat brengt dit niet naderbij. Europa zou op drie manieren onderdeel moeten zijn van het nationale politieke debat. Ten eerste heeft de kiezer het recht te weten wat partijen gaan promoten of tegenhouden in de Europese politieke arena. Ten tweede is er behoefte aan een reality check. Zijn voorstellen van partijen wel realistisch in de internationale/Europese context. Ten derde kan en moet de Europese democratie worden verstevigd en dat kan alleen door initiatieven vanuit de lidstaten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alle Finger werden Bruni

Ophef in het Élysée-paleis: op Youtube is een filmpje opgedoken waar de franse première dame Carla Bruni in een ranzige tv-show vieze woordjes praat. In het programma Eurotrash prijst ze een soort Veronica Praatwaaier aan (dé hit van Interrail 1992) waarmee je kan communiceren met mede-Europeanen. Net als de legendarische praatwaaier bevat het vollop seksuele toespelingen. Zo laat Bruni horen hoe je in zeven verschillende talen “stop je vinger in mijn kont” kan zeggen. Een heerlijk lunchfilmpje met een mooie vrijzinnige Europese boodschap.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wapendeals met Griekenland beschamend

Morgen vindt er in Amsterdam een bijeenkomst plaats van wapenhandelwatchers. Met een beetje geluk zullen we daar morgenavond live verslag van kunnen doen. Nu alvast een artikel van Wendela de Vries van de Campagne tegen Wapenhandel.

Terwijl de Griekse economie gered moet worden met een miljardenlening is Griekenland tegelijkertijd de grootste wapenimporteur van Europa. Vooral Franse en Duitse defensiebedrijven profiteren hiervan. Van de totale Duitse wapenexport gaat 13 % naar Griekenland, voor Frankrijk is dat 12 %. Maar ook Nederland pikt een graantje mee. Griekenland is Nederlands derde grootste wapenklant, na Duitsland en VS, met 837 miljoen euro aan exportvergunningen tussen 1999-2008, ofwel 10,3 procent van de totale wapenexportwaarde over die periode. Volgens hardnekkige geruchten is het doorgaan van wapendeals en –betalingen voorwaarde geweest voor de lening aan het bijna failliete land. Een beschamende vertoning, vindt de Campagne tegen Wapenhandel.

Dit jaar verlaagt Griekenland zijn defensiebudget van 6.8 miljard euro naar 6 miljard euro, maar dat is nog steeds 2,8 procent van het Bruto Nationaal Product (BNP), terwijl het Europees gemiddelde 1,7 procent bedraagt. Als reden voor de hoge defensie-uitgaven wordt meestal de gespannen verhouding met Turkije genoemd, maar het zegt ook veel over de interne Griekse machtsverhoudingen. Terwijl ter linkerzijde wordt gepleit voor verlaging van bewapeningsuitgaven, is de invloed van militairen en defensie zo sterk, dat Griekenland voor de periode 2004-2008 door het vermaarde onderzoeksbureau SIPRI wordt aangemerkt als de vijfde wapenimporteur ter wereld. Er is geen enkele reële dreiging die een dergelijk niveau van wapenaankopen legitimeert, zeker niet als deze wordt afgezet tegen de huidige zeer reële dreiging van grote werkloosheid en afbraak van sociale zekerheid.

Wapenaankopen maken tussen de 0,6 en 1 procent van het Griekse BNP uit, en er zit nog een aantal grote uitgaven aan te komen. Frankrijk probeert Griekenland momenteel 6 FREMM fregatten te verkopen voor 2,5 miljard euro, alsmede 15 Super Puma helicopters (400 miljoen euro) en Rafale gevechtsvliegtuigen. Duitsland heeft Griekenland na zware druk overgehaald om te betalen voor een Thyssen-Krupp onderzeeër, die het land in eerste instantie weigerde terug te nemen na een mislukte opknapbeurt. Deze slepende kwestie lijkt ineens te zijn opgelost – toevallig net nu de Grieken volledig afhankelijk worden van Duitse goodwill.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eurocrisis: niet alleen Zuid-Europa moet aan de bak

Dit is een gastbijdrage van Bas Eickhout, europarlementariër voor GroenLinks.

Het debat over de eurocrisis draait meestal uit op pleidooien om het Stabiliteitspact voor de euro beter na te leven. Vooral Zuid-Europese overheden moeten de tering naar de nering zetten. We mogen echter niet voorbijgaan aan de andere oorzaken van de crisis: het casinokapitalisme op de financiële markten en de economische kloof tussen Noord- en Zuid-Europa.

De aanpak van de crisis vraagt om meer dan alleen het terugdringen van begrotingstekorten. Europa dient tevens te werken aan een nieuwe organisatie van het bankenstelsel, structurele hervormingen en toekomstgerichte investeringen. Om het vertrouwen in de euro te herstellen, moeten ook de Noord-Europese landen aan de bak.

De eurocrisis is een vervolg op de bankencrisis. Door de handel in onbegrijpelijke derivaten heeft de financiële sector een gigantische zeepbel geblazen die in 2008 klapte. Omdat de banken te groot waren geworden om ze om te laten vallen moesten de overheden in alle landen bijspringen: private schulden werden zo omgezet naar publieke schulden. Dat was teveel voor Griekenland, dat zijn boekhouding, belastinginning en overheidsuitgaven toch al niet op orde had. Het geld om zijn schulden af te lossen leent Griekenland nu van de andere eurolanden, tegen een forse rente en keiharde voorwaarden: Athene is begonnen aan een megabezuinigingsoperatie waarbij de bezuinigingsplannen in Nederland verbleken. De Griek in de straat betaalt een hoge prijs voor de belastingontduiking door zijn rijke landgenoten en vervalsing van statistieken door zijn regeerders.

De Europese leengaranties voor Griekenland en andere eurolanden zijn dan ook geen vriendendienst, maar moeten voorkomen dat een nieuwe bankencrisis ontstaat doordat landen hun leningen niet terugbetalen. Wederom worden de banken dus gered met overheidsgeld. Het is niet meer dan logisch dat banken gaan meebetalen aan de aflossing van de publieke schulden die mede door hen zijn ontstaan. Bijvoorbeeld via een bankenbelasting en een Europese heffing op financiële transacties. Daarnaast moet haast worden gemaakt met Europees toezicht op financiële markten en met een reorganisatie van het bankenstelsel: een scheiding tussen nutsbanken en zakenbanken. De laatste hoeven dan niet meer te rekenen op redding door de staat. Financiële markten worden pas ingetoomd als er een eind komt aan de situatie waarin overheden alle risico’s dragen, maar de winsten in privé-zakken belanden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Dramatische tijden

[qvdd]

“Sinds september 2008 zijn we geconfronteerd met de moeilijkste situatie sinds de Tweede Wereldoorlog, misschien zelfs de Eerste Wereldoorlog. We hebben echt dramatische tijden meegemaakt en maken ze nog mee.”

Jean-Claude Trichet, president van de Europese Centrale Bank, uit zijn zorgen over de economische staat van Europa en de wereld in een interview met het Duitse weekblad der Spiegel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wisdom of the Krauts: “de hanze euro”

Vanochtend zette de pampieren nrc.next op haar voorpagina de zwanezang in voor de euro. “Het was te verwachten. De euro wordt snel minder waard. En daarmee lijkt de droom te verdwijnen dat de Europese munt een voorname rol zou spelen in de wereldeconomie”. In het bijbehorende artikel (niet online) wordt ingegaan op de zwaktes van de euro: geen politieke unie, onvoldoende mobiliteit van arbeid en kapitaal binnen de eurozone én geen federale herverdeling van de welvaart. Zo blijven de noordelijke landen geld lenen aan de zuidelijke landen. Kortom te weinig Europa en dat wreekt zich nu.

In Duitsland het land met een sterke exportpositie en handelsoverschotten: de financiële kurk van de eurozone, denkt men nu al hardop aan het openbreken van de eurozone. Griekenland, Spanje, Portugal en andere zwakke rommelige boekhoudingen eruit. De helft van het duitse Volksempfinden wil inmiddels de deutschmark terug. Dat laatste zou wel weer erg terug bij af zijn. Persoonlijk moet ik er niet aan denken weer te betalen met die weird guilders en bij een pitsstop op de péage eerst te moeten pinnen (burgerman besonjes). Maar macro-economisch gezien is het opheffen van de euro -ondanks de huidige problemen- ook geen verstandige zet. Misschien is er een middenweg? Een tijdelijke opsplitsing van de eurozone met het oprichten van de hanze euro? Duitsland, Nederland, Oostenrijk, Finland en Estland zijn dan de voor de handliggende kandidaten. Maar staat deze noordelijke euro toch niet sterker met óók Frankrijk, Tsjechië en Slovenië erin? En Ierland en België dan, zijn zij al opgegeven? De Poolse economie is nauwelijks getroffen door de crisis, die zloty moet dus maar snel een hanze euro worden, toch?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dreigen voor meer Europa

Op Sargasso is volop ruimte voor gastbijdragen. Hieronder een tweede bijdrage van Paul Teule.

Volgens een bron binnen de Spaanse socialistische partij zou Sarkozy hebben gedreigd hebben uit de euro te stappen als Duitsland niet mee zou betalen aan het grote Griekse reddingsplan t.w.v €750 miljard. En donderdag dreigde Merkel op haar beurt: “Als de euro mislukt, mislukt Europa en het Idee van Europese Eenwording.” Of de Duitsers, die nog moeten beslissen of ze de Grieken wel met €22.4 miljard willen steunen, daarvan gediend zijn is de vraag. De dreigementen van Balkenende en Brinkhorst, in de Ja-campagne voor de Europese Grondwet in 2005, werkten in ieder geval averechts.

Merkel is net zo gespannen als het Ja-kamp in Nederland destijds. Ze verloor vorige week de deelverkiezingen in Noordrijn-Westfalen en daarmee de meerderheid in de Bundesrat. Duitsers voelen zich door de Grieken genaaid. Van tabloids tot de Duitse Centrale Bank, er is veel scepsis of de Grieken ooit gaan terugbetalen. De tucht van de markt is weliswaar verruild voor die van het IMF en Europese Commissie, maar de Grieken zijn de facto verzekerd tegen hun eigen falen (moral hazard).

Merkel deed nog een angstvallige poging de Duitsers met de uitgekauwde ‘crisis = kans’-truc te overtuigen. De eurocrisis, de belangrijkste test voor Europa sinds de val van de Muur, biedt een kans om een sterkere politieke unie dan ooit te worden, met op termijn alle EU lidstaten in de euro, en één Europees leger, aldus Merkel. Maar dit is helaas ook een dreigement voor velen.

Quote du Jour | Cohens konijn…

“Zoals een opgezet konijn in een vitrine niet prijsgeeft hoe het ooit eten vond, zich voortplantte, van een vos schrok of door het bos huppelde, zo leert een formele doorsnede van een politiek systeem weinig over zijn concrete werking in de geschiedenis. Je kunt wel zeggen: hier zit de mond en hier zitten de geslachtsorganen, of daar de kiezers en daar het gerechtshof, maar dan mis je wat het leven aandrijft en boeiend maakt: de tijd, de grote brenger van vernieuwing.” (Job Cohen, lijsttrekker van de PvdA en beoogd premier van Nederland tijdens zijn Europa-lezing)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages | Grijze walvis voor Tel Aviv

Amazing discoveries: een grijze walvis voor de kust van Tel Aviv. Afgelopen zaterdag voeren onderzoekers van het Israel Marine Mammal Research and Assistance Center (IMMRAC) uit om een walvis te bekijken. In eerste instantie dachten ze te maken te hebben met een potvis. Maar na nadere bestudering stelden ze vast dat het om een grijze walvis ging. De enige twee populaties grijze walvissen bevinden zich echter in de Stille Oceaan? In de Atlantische Oceaan zijn de grijze walvissen door de walvisjacht al sinds de achttiende eeuw uitgestorven. Een hypothese voor deze unieke verschijning is dat dankzij klimaatverandering de Noordwest Passage bij Canada steeds vaker ijsvrij is en dat de grijze walvis hiervan gebruik maakt om haar verloren leefgebied terug te koloniseren. (bron: Discovery News)

Cynisch redenerend kan je stellen dat Europeanen voor lampolie de grijze walvis in hun zee over de kling joegen om vervolgens over te schakelen op aardolie en nu de emmissies van deze fossiele brandstoffen het poolijs doen smelten de grijze walvis net op tijd terugkeert om in het post peakoil tijdperk de Europeanen weer te voorzien van een sprankje licht in de komende duisternis…

Vorige Volgende