Update 31-3-2015 08:00 uur: English version for this post. Vandaag verscheen het bericht over de uiteenlopende arbeidskosten in Europa. Van €6,50 per uur in Litouwen tot €40,30 in Denemarken. Maar niet alleen de arbeidskosten lopen uiteen. Ook de bezoldiging van de leiders van de EU is nogal gespreid. We hebben zo goed en kwaad als het kon de brutojaarsalarissen op een rijtje gezet. Dit zijn dus de leiders die deel uit maken van de Europese Raad.
Rapport: lobby van bedrijfsleven in Brussel werkt EU klimaatmaatregelen tegen, terwijl de bedrijven zelf eigenlijk voor zijn
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De Telegraaf, de NOS en Trouw besteedde deze week aandacht aan de gedeeltelijke zonsverduistering die op 20 maart dit jaar plaats vind. De basis hiervoor is het persbericht van Tennet. De reactie van Craig Morris op de Nederlandse berichtgeving: ‘Onzin’. Tijd dus om ook het nieuwste artikel dat Craig Morris onlanks schreef voor Renewables International over dit onderwerp te vertalen voor Sargasso.
Entso-e, de organisatie van Europese netwerkbeheerders, heeft een paper gepubliceerd waarin ze de impact van de komende gedeeltelijke zonsverduistering op de productie van zonne-energie in de EU onderzoeken.
Op 20 maart zal Europa getuige zijn van een gedeeltelijke zonsverduistering, de eerste sinds het continent zoveel capaciteit aan zonelektrisch vermogen heeft geïnstalleerd. Ik schreef al eerder over het onderwerp hier en hier. De grote vraag is of het elektriciteitsnetwerk in staat zal zijn om met zo’n snelle verandering in zonelektrisch vermogen om te gaan. Het korte antwoord is ja, maar het lange antwoord is dat het een ruige rit kan gaan worden – of een volstrekt oninteressante dag als het bewolkt is.
Entso-e heeft z’n eigen overzicht voor Europa gepubliceerd (PDF). Hoewel het duidelijk geschreven is voor ingenieurs (de organisatie wil netwerkbeheerders helpen bij de voorbereiding voor de gebeurtenis), is het stuk nog steeds interessant om te lezen voor het algemene publiek, deels omdat het zoveel cijfers bevat. Tsjechië lijkt bijvoorbeeld een klein beetje minder te hebben op 28 maart dan eind 2013 had, en de cijfers voor Nederland zijn wilde gok (zie de tabel op bladzijde 5).
RECENSIE - Europa als vaderland? Het lijkt voor veel mensen nog ver weg. Dick Pels pleit voor een milde vorm van Europatriottisme om de Europese integratie verder te helpen.
De reacties op de aanslagen op Charlie Hebdo en de joodse supermarkt in Parijs waren in Europa tamelijk eensgezind. De ‘mars van de republiek’ met Merkel en Hollande was in feite een Europese demonstratie tegen terreur en voor de vrijheid van meningsuiting.
Buiten Europa waren ook totaal andere reacties te horen, van instemming (het westen een lesje leren), eigen-schuld-dikke-bult-verhalen die verwijzen naar de hardnekkige islamofobie in Europa, tot een directe kritiek op de vrijheid die de cartoonisten zich permitteerden in hun bespotting van alles wat voor anderen heilig is. ‘Moslims hebben gelijk dat ze boos zijn,’ verklaarde de voorzitter van de Bond van Katholieken in de Verenigde Staten. ‘Was Charbonnier niet zo narcistische geweest, dan had hij nu nog geleefd.’
Buiten Europa voelen we ons vaak meer Europeaan dan wanneer we thuis zijn. En dat gevoel mag best wat meer groeien, vindt Dick Pels in zijn essay Van welk Europa houden wij? De politieke integratie van Europa gaat niet vanzelf. Brussels beleid is niet voldoende. Burgers moeten ook gevoel krijgen voor de waarde van Europese samenwerking en de idealen die Europeanen daarbij delen.
De geschiedenis laat zien dat de politieke integratie vooraf is gegaan aan de culturele. Bijvoorbeeld in Italië. Na de Italiaanse eenwording in 1861 verklaarde de schrijver en voormalig premier van Piemonte Massimo d’Azeglio: ‘We hebben Italië gemaakt, nu moeten we nog Italianen maken.’ Pels citeert de Poolse historicus Geremek die met de variant kwam: “We hebben Europa gemaakt, nu moeten we nog Europeanen maken.’
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Draft tekst deel TTIP over beschermen belangen investeerders (ISDS) gelekt.
Update: Nog wat problematische aspecten toegelicht
DATA - Tijdens het debat in de Tweede Kamer over de terroristische aanslag in Parijs kwam Alexander Pechtold (D66) met een grafiek waaruit zou blijken dat het aandeel van islamitisch geïnspireerd terrorisme in de EU slechts heel beperkt was (data Europol t/m 2013).
Sargasso besteedde al eerder aandacht aan rapporten van Europol en de verdeling naar aard van aanslagpleger. Echter, daar gaat de data niet verder terug dan 2006. Aanslagen in Madrid en Londen zitten er dus niet in.
Om de vergelijking wat zuiverder te maken, hebben we de GTD erbij gehaald en voor Europa alle groepen die aanslagen pleegden sinds 2000 afgevinkt op “islamitisch” en “niet-islamitisch”. En dan krijg je deze verdeling als je naar de aantallen kijkt:
1,2% is dus islamitisch geïnspireerd.
Maar… dat doet geen recht aan de impact van de aanslagen. Dus wellicht is het beter om naar het dodental te kijken. Dan krijg je dit:
Dan is het ineens ruim 40%!
Maar de verdeling in de tijd is natuurlijk nogal onregelmatig. Hier naar jaar:
Als je dan weer alleen naar de aantallen kijkt, ziet het er heel anders uit:
Update 19:00 uur: Bleken 5 incidenten te zijn onder groep “unknown” die toe te wijzen waren aan Islamieten, waaronder steekpartij Londen 2013. Dus kleine bijstelling grafieken.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De Europese Unie en Groot-Brittannië hebben de signalen uit Moskou ‘catastrofaal verkeerd geïnterpreteerd’ en zijn de Oekraïense crisis binnen ‘geslaapwandeld’. Dat schrijven Britse Hogerhuisleden in een kritisch rapport over de aanloop naar de oorlog in Oekraïne, dat vandaag is gepubliceerd.
Dat lijkt me – complottheorieën daargelaten – wel duidelijk, ja.
Brits parlementslid mocht onder de strikte geheimhoudingsplicht de huidige versie van het TTIP voorstel lezen. Haar conclusie: het is ondemocratisch, doet niet voor de burgers en alles voor de bedrijven. Haar oordeel: Big Brother Corporations in the making.
EU heeft onder druk bestrijdingsmiddelenindustrie een rapport genegeerd waaruit grotere schade pesticides voor gezondheid blijkt. Regelgeving daardoor minder streng geworden.
Er zijn nu minimaal 5200 lobbyisten volgens het transparantieregister van de EU. Dat is dus minimaal 7 lobbyisten op iedere Europarlementariër (dat zijn er 751).
Update: er stond eerst 10 lobbyisten op iedere EP. Maar daar zaten dubbeltellingen in.
Update 2: De registratie blijkt nog verre van volledig te zijn. Dus dit is een ondergrens.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.