Weet, eer u etnisch meet

Er zijn goede redenen om tegen etnische categorisering en registratie te zijn. Het zichtbaar maken van etnische doelgroepen levert namelijk geen kennis op over maatschappelijke problemen. De voorstanders komen uiteindelijk uit op een halfgare theorie over integratie, zegt socioloog Rogier van Reekum (UvA). Er is weer veel discussie over de etnische registratie in de Nederland, ook op deze site. Na het RMO-rapport van vorige week laten ook onderzoekers van zich horen. Opvallend aan deze uitwisseling tussen onderzoekers is het feit dat vooral de voorstanders van registratie een vertekend beeld lijken te hebben van hetgeen de tegenstanders problematiseren. Zij denken misschien dat collega’s tegen etnische registratie zijn omdat:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Waan van de dag

Oproep SMN: Stop met etnisch classificeren Marokkaanse Nederlanders

, door

Naar aanleiding van een recent voorstel van Leefbaar Rotterdam voor een ‘Marokkanenaanpak’, waarover dinsdag werd gediscussieerd bij Pauw, roept het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders (SMN) politiek en overheid op te stoppen met het etnisch classificeren van honderdduizenden onschuldige Marokkaanse Nederlanders.

De voorgestelde speciale ‘Marokkanen-aanpak’ in Rotterdam is er weer een in de lijn van een reeks stigmatiserende uitingen over Marokkaanse Nederlanders. (…) Steeds vaker zien we dit soort stereotyperende woordassociaties bedrukt met de stempel ‘Marokkaans’. (…) Een gemene deler van dit soort ‘Marokkanen-termen’ is doorgaans de koppeling die gemaakt wordt met crimineel gedrag. 

Een andere gemene deler is dat deze termen worden toegepast in een context waarin de zogenaamde ‘Marokkaan’ af en op wordt gezet tegen doorgaans de witte Nederlander. Dat begint met een inmiddels vertrouwd riedeltje in deze discussie, namelijk dat het zogenaamde beestje niet bij de naam genoemd zou mogen worden.Én dat er ook niet gemeten mag en kan worden op basis van etniciteit. Deze valstrik is zeer polariserend en bovendien onwaar getuige de diverse Marokkanen-termen uit de afgelopen decennia en het classificeren van Marokkanen als afzonderlijke groep in bijvoorbeeld criminaliteitscijfers van wetenschappelijke instituten zoals het CBS en het WODC. 

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Etnische registratie noodzakelijk voor overheid

, door

De RMO adviseerde onlangs demissionair minister Leers om categorisering naar etniciteit af te schaffen. Beleidsadviseur Arjen Verweij pleit voor het tegenovergestelde: om achterstanden te bestrijden en  onrechtmatigheden te kunnen vaststellen is en blijft etnische categorisering onontbeerlijk.

In de buitenwijken van Parijs, de zogeheten banlieues wonen – althans volgens de officiële Franse statistieken – geen etnische minderheden of allochtonen. Frankrijk kent geen hoge werkloosheid of criminaliteit onder specifieke etnische groepen. Er bestaat ook geen discriminatie bij toetreding tot de arbeidsmarkt. Ten minste, op papier. Want Frankrijk registreert geen herkomstgroepen. In Frankrijk wonen slechts Fransen et les étrangers. Op basis van nationaliteit is het niet mogelijk om allochtone groepen te identificeren: die groepen hebben namelijk gewoon een Frans paspoort. Frankrijk is dus – op papier – het gedroomde land voor de RMO.

De werkelijkheid is natuurlijk volstrekt anders: de banlieues zijn échte ghetto’s, no-go-areas die we in Nederland niet hebben. De werkloosheid is er extreem hoog, evenals de criminaliteit. Er is sprake van een bedroevende leefbaarheid, zowel als het gaat om de kwaliteit van de woningen als om de kwaliteit van de woonomgeving. Er vindt red-lining plaats, dat wil zeggen dat mensen geen baan of lening krijgen als ze uit zo’n gebied afkomstig zijn. De bevolking bestaat er eerst en vooral uit niet-westerse allochtonen. En dat is ook precies het beeld dat er breed bestaat: de banlieues zijn ‘zwarte’ wijken met grote maatschappelijke problemen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-09-2022

Etnische Registratie: geen uitzondering voor veiligheid

, door

Het registreren van etnische gegevens moet niet worden gelegitimeerd door criminaliteitsbeleid of terrorismebestrijding, vindt gastredacteur Quirine Eijkman, senior-onderzoeker bij het Centrum Terrorisme en Contraterrorisme van de Universiteit Leiden. In een reactie op het ongevraagde advies van de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) over het afschaffen van etnische categorisering door de overheid wordt door veiligheidsexperts betoogd dat het toch nodig is. Alleen waar is dit op gebasseerd?

Er is er geen empirisch onderzoek dat een verband legt tussen etnische registratie door de overheid en meer veiligheid. Verder is etnische registratie voor veiligheidsbeleid niet bijzonder effectief en kan het leiden tot etnisch profileren: Het gebruik van veralgemeniseringen gebaseerd op ras, etniciteit, religie of nationale herkomst. Dus eerder dan individueel gedrag of objectief bewijsmateriaal wordt iemands achtergrond als leidend beschouwd.

In het kader van criminaliteitsbestrijding, het voorkomen van terrorisme en vreemdelingen- en integratiebeleid wordt etnisch profileren vaak opgeworpen als de oplossing van het ‘probleem’. Discussies over, bijvoorbeeld, de oververtegenwoordiging van niet-westerse allochtonen in criminaliteitscijfers, de kosten van immigratie of het uitzetten van criminele Marokkanen focussen sterk op de vermeende relatie tussen etniciteit en maatschappelijke problemen. Als gevolg daarvan worden minderheden in Nederland gestereotypeerd. Verder kan etnisch profileren ook situaties bevatten waarbij beleid, hoewel niet zelf volledig door etniciteit bepaald, toch een onevenredige impact heeft op minderheidsgroepen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Baard en boerka zijn niet verdacht

, door

vrouwen in niqaab bij de balie op een vliegveldIn een samenleving die geobsedeerd lijkt te zijn door het voorkomen van aanslagen en criminaliteit ligt discriminatie op de loer. Er zijn alternatieven: kijk naar het individuele gedrag in plaats van afkomst of laat een objectieve computer zoeken. Maar zo simpel is dat nog niet.’In onze samenleving is er de laatste jaren de sterke neiging om problemen van een etnisch label te voorzien’

Toegegeven, Utrecht Centraal Station is een makkelijk doelwit. Maandagavond tijdens spitsuur wurmt de forensenkudde zich door de traverse van Hoog Catharijne naar de stationshal. Op een verhoging schuin onder het blauwe bord met vertrektijden zit een man met een grote, splinternieuwe koffer. Hij heeft een lichtbruine huidskleur, ik vermoed Indiaas, of Pakistaans. Zijn kleding is sjofel. Hij staart strak voor zich uit en prevelt iets. Een gebed? Of is hij verward? Waarom trekt deze man de aandacht? Is het zijn gedrag? Zijn huidskleur? De nieuwe koffer in combinatie met de versleten kleren? Kun je uit zijn uiterlijk en gedrag opmaken wat zijn intenties zijn?

Veiligheidsdiensten en beleidsmakers worstelen met deze ongemakkelijke vragen. De druk om aanslagen te voorkomen, is groot. Liever een internationale trein ontruimen omdat een passagier ‘iets verdachts’ zag, dan het risico van een aanslag lopen. De overheid is daarom hard op zoek naar voorspellers, informatie die iets zegt over de kans dat iemand de fout in gaat, of iemand in een verdacht profiel past.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.