Dansen op het graf van Vogelaar

Tsja, wat doe je als politieke partij wanneer iemand uit je team er ostentatief weinig van bakt? Je houdt wat indringende gesprekken en als dat niet werkt, bijvoorbeeld omdat de betrokkene door en door overtuigd is van het eigen gelijk, dan probeer je haar zo geruisloos mogelijk af te voeren. 'Persoonlijke omstandigheden' of zo. Dat is simpelweg fatsoenlijk personeelsbeleid. Soms gaat dat niet goed. Dan stuur je haar hardhandig weg. Lijdzaam kijk je vervolgens toe hoe de gevallene haar eigen graf dieper uitgraaft met rancuneuze opmerkingen in de pers. Zo wordt het heel moeilijk haar nog ergens een baantje te bezorgen. Dan komt de Tweede Kamer, boos omdat je het in de coulissen probeerde te regelen in plaats van rollebollend over straat te gaan. De parlementariërs vinden dat ministers publiekelijk gescalpeerd dienen te worden. Als je haar in het openbaar had laten vallen, zou je uiteraard weer het verwijt gekregen hebben dat je haar moedwillig probeerde te beschadigen door haar publiekelijk te vernederen. Veel meer keus dan een wat hypocriet standpunt heb je in het debat daarom niet. Uiteindelijk is Ella Vogelaar in het proces namelijk zwaar beschadigd geraakt, in de eerste plaats door haar eigen koppigheid, maar ook omdat haar partij er niet in slaagde die te managen - om van de aasgieren maar te zwijgen. Het debat om haar aftreden werd een politiek spelletje waarin het persoonlijke drama niemand een zier kon schelen. Alleen André Rouvoet hield de respectvolle toon vast. Dankbaar mag ze ook Pieter Winsemius zijn, die zijn niet geringe gewicht in de strijd gooide om haar erfenis veilig te stellen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour: “Ik wil geen rekening vereffenen…”

”Ik ben er niet op uit om iemand te laten vallen. Met dit boek wil ik geen rekening vereffenen. Ik hoop alleen dat mensen er iets van kunnen leren.” (Ella Vogelaar, voormalig minister voor Wonen, Wijken en Integratie, tegen het ANP)

Ella Vogelaar rekende af met Wouter Bos door de publicatie van haar memoires Twintig maanden knettergek, al ontkent Vogelaar ten stelligste. “Het is absoluut niet mijn bedoeling om af te rekenen. Ik hoop dat u ook de dingen heeft gelezen die Wouter wel goed doet…”, zei Vogelaar gister in DWDD.
Afrekening met Wouter Bos, dat had groot op de cover moeten staan. Met als ondertitel: Logboek van een mislukte politieke loopbaan.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ella wil geen mannen in het zwembad

VogelbekdierAls je moet kiezen tussen niet zwemmen en een zwemverbod voor mannen, dan maar liever dat laatste. Na dagen speculeren over waarom vrouwtje Vogelaar niet geschikt is als minister, gaf zij vandaag in NRC Handelsblad zelf het antwoord: ze vindt dat je discriminatie met discriminatie moet bestrijden. Ella de cultuurrelativist.

Volgens Vogelaar kunnen Islamitische vrouwen niet zwemmen als er mannen in de buurt zijn. Want dan worden ze nat. En daar moet je natuurlijk rekening mee houden, als ministersvrouw met een missie. De logica van Miss Vogelaar volgend, moet er meer begrip voor onbegrip zijn. Mijn tip voor Ella: ga een tijdje achter de bar staan.

Er zit een dronken meneer achter de bar. Hij valt andere gasten lastig en heeft het daarbij vooral voorzien op mooie meisjes. Vogelaar zou dan zeggen: “Heb een beetje begrip voor die man. Want als je dat niet doet, dan komt er herrie.”

En tot op zekere hoogte heeft ze gelijk. Het is voor mij als barman namelijk eenvoudiger om tien bloedmooie nuchtere meisjes in de kroeg enig begrip te laten opbrengen voor de dronken geilheid van het bezopen heerschap, dan de dronken meneer er van te overtuigen dat zijn avances richting dames nogal nodeloos zijn. Redelijke mensen kunnen nu eenmaal beter tegen onredelijkheid dan onredelijke mensen tegen redelijkheid kunnen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lichaamstaal en verbaal onvermogen maakten Vogelaar vleugellam

Was het dat minzame glimlachje, die ogen die steeds een vleug arrogantie reflecteerden? Haar henna-haarspoeling of die knalrode lipstick misschien? Was het dat overdreven gesticuleren, of toch die onnavolgbare redeneertrant? Ik heb er dagen over zitten piekeren. Keek op tv naar de reacties van vele anderen, las de comments in dit blog naar aanleiding van haar vertrek.
Als je al die opinies en impressies bij elkaar veegt dan kom je grosso modo aan bij de slotsom, dat niet zozeer haar beleid als minister van Wonen, Wijken en Integratie tot de val hebben geleid. Maar wél de wijze waarop ze het presenteerde in parlement en pers, zowel in lichaamstaal als ook verbaal.
Dat het daarbij echt niet alleen om de beeldvorming in de media ging, bewijzen de vele aanvaringen die Vogelaar veroorzaakte door haar houding tijdens debatten in de Tweede Kamer. Met als absoluut dieptepunt de kwalificatie ‘knettergek’ uit de mond van Wilders. Wat haar overigens tijdelijk enig extra krediet verschafte bij de rest van de oppositie.
Als er al zoiets bestaat als een X-factor voor een politicus annex landsbestuurder, dan ontbeert deze voormalige vakbondsbestuurder ieder greintje daarvan. Zelfs haar persconferentie, waarin zij haar ontslag toelichtte, was tenenknijperig slecht. Evenals haar optreden in NOVA, waarin Vogelaar zich een slecht verliezer toonde en – opnieuw – een beroerd spreker.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QvdD: Wijkbewoners vonden haar top

“Ze heeft een breed gevoel wat mensen bezighoudt, stelt de juiste vragen en kijkt in zo’n wijk naar de juiste zaken – en echt niet op zo’n welzijnswerkachtige manier. Wijkbewoners vonden haar top ondanks het gelazer met het geld.”

Jan Jans, projectleider wijken van de gemeente Arnhem in De Volkskrant over de afgetreden minister Vogelaar. Ook uit andere wijken niets dan goeds over de in Den Haag zo vaak bekritiseerde minister.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kabinet trekt extra geld uit voor Dawkins-wijken

Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Perik.
Minister Ella Vogelaar van Wonen, Wijken en Integratie krijgt volgend jaar zeventig miljoen extra op haar begroting voor de aanpak van veertig Dawkins-wijken. Met het geld wil zij de kloof dichten die bewoners uit wijken van overwegend seculier-atheïstische signatuur ervaren in de christelijk-joods-islamitische samenleving.

Volgens Vogelaar is er sprake van een spiritueel faillissement in veel Dawkins-wijken. “Men mist de aansluiting bij het hogere. Wij gaan de integratie bevorderen door bewoners kennis te laten maken met een brede waaier aan hoopgevende religieuze kansen. Wij zullen daarbij respect hebben voor de cultureel bepaalde dogmatische opvattingen van sommige atheïsten, bijvoorbeeld rond het ontstaan van deze wereld.”

Directe aanleiding voor de aanpak van Dawkins-wijken is het rapport van de Taskforce Handen Samen dat eerder dit jaar werd gepresenteerd. Deze werkgroep constateert dat kinderen uit Dawkins-wijken slecht toegang hebben tot het VMBO en dat bewoners zwaar ondervertegenwoordigd zijn in beroepsgroepen als productiemedewerker, chauffeur en goeroe. Religieuze instellingen merken dat voor veel atheïsten de drempel te hoog is.

Onderwijsminister Ronald Plasterk, zelf van atheïstische afkomst, zal een deel van de aanpak in de Dawkins-wijken faciliteren. Ondermeer met Operatie Zoete Koek, een onderwijsprogramma waarin leerlingen in aanraking komen met alternatieven voor kennis.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ranglijst Vogelaarwijken, een WOBje waard?

Op onze laatste redactiebijeenkomst kwam de WOB (Wet Openbaarheid van Bestuur) ter sprake. Een instrument dat in onze ogen door journalisten heden ten dage te weinig gebruikt wordt (duurt te lang voor de moderne nieuwscyclus) en waar we ons van af vroegen of wij het niet af en toe zouden moeten proberen.
Na zo’n discussie vallen berichten in het nieuws waar een WOBje in voorkomt. RTL nieuws zette het instrument in nadat ze vernomen hadden dat minister Vogelaar een ranglijst van de zogenaamde Krachtwijken vertrouwelijk naar de commissie had gestuurd. RTL wilde die lijst toch wel graag zien.
Vogelaar weigerde, maar de afdeling bestuursrechtsspraak van de Raad van State geeft op dit moment RTL gelijk. Vogelaar gaat in beroep.
Nu is dit een onhoudbare positie voor de minister. Aangedragen argumenten zullen volgens mij niet opwegen tegen het belang van openbaarheid van bestuur.
Maar….. het is wel een stevige teleurstelling dat RTL nu juist voor dit onderwerp een WOBje gebruikt. Het verkrijgen van de ranglijst heeft alleen waarde als je vervolgens de slechtste wijk in gaat en de mensen vraagt hoe dat nou voelt om in die slechtste wijk van Nederland te wonen. Sensatie-TV zeg maar. Verder kan je er volgens mij niets mee.
Hiermee is dus de indruk versterkt dat journalisten de WOB niet gebruiken voor onderzoeksjournalistiek, maar dan en slechts dan al er iets makkelijks en sappigs uit te halen is.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.