Vandaag staat er een kritisch artikel over het Elektronisch Kind Dossier en de Verwijsindex Risicojongeren in het tijdschrift Medisch Contact. De conclusie van het stuk is dat de toegang zo breed is en dat zoveel instanties er meldingen in kunnen doen (waaronder straks de energiebedrijven) dat het kind of de jongere juridisch gezien ingelicht moet worden en dat het gevaar bestaat dat ouders hun kinderen gaan onttrekken aan de gezondheidszorg. Volgens de auteur lijkt het erop dat het EKD en de ViR een doel op zich zijn geworden, en niet een middel om de zorg te verbeteren. Aan het eind van het artikel in het blad staat een aantal mooie aanbevelingen, die het lezen waard zijn.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag voor Ton Monasso, student Technische Bestuurskunde. Ton voert momenteel een verkennend afstudeeronderzoek uit naar informatiesystemen om jongeren met psychosociale problemen te kunnen herkennen en beter te helpen.
Over het Elektronisch Kinddossier en de daaraan gekoppelde Verwijsindex Risicojongeren bestaan nogal wat misverstanden. In reactie op de bijdragen van Lord Flasheart en Spuyt12 kan het naar mijn mening geen kwaad om de feiten van de fabels te onderscheiden. Als onderzoeker neem ik geen positie in over de wenselijkheid van de ontwikkelingen, maar probeer ik de beweringen in een feitelijk perspectief te plaatsen.
Het beeld dat er rondom het dossier en de verwijsindex bestaat, klopt vaak niet. Zowel politici als de media zijn hier debet aan, door termen door elkaar te halen en wensen en concrete beleidsvoornemens op een hoop te gooien. Wat zijn nu eigenlijk de echte plannen?
Kinddossier
Er spelen twee ontwikkelingen, die op dit moment nog maar weinig met elkaar te maken hebben. De eerste is het elektronisch kinddossier. Dat behelst niets meer of minder dan het digitaliseren van de dossiers van de jeugdgezondheidszorg, oftewel de consultatiebureau- en schoolarts. In steden als Amsterdam en Rotterdam is dat al grotendeels gebeurd, maar de meeste GGD?s en welzijnsorganisaties hebben nog een groot vertrouwen in balpen en papier. Het doel van de landelijke digitalisering is het uniformeren van de manier waarop gegevens worden vastgelegd en het mogelijk maken van uitwisseling van dossiers als jongeren ouder worden (het consultatiebureau vaarwel zeggen en bij de schoolarts op de stoep staan) of verhuizen. Het is waar dat er veel gegevens, zowel medische als niet-medische, in de dossiers worden opgeslagen, maar dat is grotendeels een voortzetting van de huidige praktijk.
NB: De lijst in dit stuk wordt steeds actueel gehouden en wijkt daardoor inmiddels af van de lijst die in 2008 verscheen.
NB2: Het actualiseren van de lijst is halverwege 2012 gestopt.
Europarlementariër in ’t Veld (D66) sprak dinsdag tijdens Safer Internet Day de volgende woorden:
“Langzamerhand is het tijd dat we met driehonderdduizend mensen op de dam gaan demonstreren en de overheid om opheldering gaan vragen”
Een volksopstand is waar ze om vraagt. Maar die komt er voorlopig niet. Waarom niet? Omdat, met uitzondering van een kleine groep, de mensen niet zien wat er gaande is.
Vandaar dat ik een poging doe de meest relevante zaken over de steeds verder gaande aantasting van de privacy door de overheid op een rijtje te zetten.
Veel mensen hebben niet in de gaten wat er gaande is doordat de maatregelen in stukjes komen. Iedere losse maatregel leidt niet tot veel discussie. Maar als je ze samen beschouwt, ziet het er heel anders uit.
Hier de meest relevante ontwikkelingen van de laatste tien jaar samengevat (laatste update: 31 mei 2012)
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Toen ik vorige week bij de collega’s van Geencommentaar het bericht zag over het aanleggen van een elektronisch kinddossier (EKD) voor ieder kind tot 4 jaar liepen de koude rillingen over mijn rug.
Vadertje Staat gaat zich tot in detail bemoeien met de opvoeding en gaat ook nog even alle gegevens elektronisch vasthouden en beschikbaar stellen aan alle mensen die met een kind in aanraking komen. Huuuuu.
Maar pas vandaag, bij het doorlezen van het voorstel en de onderliggende stukken, kreeg ik het echt Spaans benauwd.
Beste (aanstaande) ouders, OPGELET! U bent vanaf 2008 niet meer in staat zelfstandig te bepalen wat een goede opvoeding voor uw kind is. Sterker nog, een willekeurige combinatie van achtergrondfactoren kan straks aanleiding zijn voor het uithuisplaatsen van uw kind.
Misschien is dit het moment om nog in opstand te komen.
Laat ik het wat nader toelichten.
Voorafgaand een nadrukkelijk verzoek. Een goed begrip van de ernst van de situatie vraagt even dat u zich door een stevige hoeveelheid tekst worstelt. Meestal vat ik graag samen, maar dat is in dit geval niet wenselijk. Steek er even tijd in en vorm zelf een oordeel.
Eerst even wat essentiële passages uit het plan van Rouvoet (dat inmiddels is goedgekeurd zover ik weet):
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.