Schweinsteiger. Zeg de naam een paar keer hardop, dat is best lekker. Ook fijn: Ballack. Ze zouden zo kunnen spelen in een operette. Schweinsteiger und Ballack; ein besonders romantisches Erlebnis. De frustratie druipt van de tv af. We spreken donderdagavond 12 juni en die Mannschaft heeft nog een kwartier de tijd om een twee nul achterstand op Kroatië weg te werken. De Kroatische coach gebaart, wenkt en schreeuwt. Ondanks zijn grijze pak en witte overhemd oogt hij als een Pete Doherty op zoek naar zijn geliefde crack pijpje. Een wit gelaat en licht rooddoorlopen ogen. Zoals de fotograaf Francois Brunelle aantoont dat de wereld vol zit met gelijkgestemde fenotypes, is de gelijkenis tussen de twee treffend te noemen.
“..treffend…”
De bundestrainer Joachim Löw heeft met zijn ravenzwarte haar en mooi van snit gesneden zwarte pak wel wat weg van Rick de Leeuw, zanger van de Tröckener Kecks. De laatste tien minuten van de wedstrijd zijn redelijk opwindend te noemen. Duitsland scoort middels Podolski. Schnell! So fort! Maar de roodgeblokte theedoeken houden stand, geslepen als zij zijn. In de blessuretijd ontploft Schweinsteiger na een provocatie. Hij deelt een pittige duw uit wat goed voor rood is. Kroatië wint en gaat met zes punten op zak goed slapen, vanavond. De welpies in de vensterbank glimlachen heimelijk.