Hoera het is wereldbiodiversiteitsdag! En dat nog wel middenin het Internationaal Jaar van de Biodiversiteit. In Nederland zijn er vandaag tal van activiteiten om aandacht te vragen voor biodiversiteit, vooral gezellig met de kinderen. Ondertussen ontrolt zich op de bodem van de Golf van Mexico een van de grootste milieurampen ooit met mogelijk grote schade aan biodiversiteitsrijke ecosystemen als de Everglades en koraalriffen van Florida. Miljoenen liters aardolie spuiten al dagen de zee in, de olie zou inmiddels zijn opgepikt door de zeestroming op weg naar de Sargassozee en Europa. Heel 2.0 kunt u het allemaal volgen via een webcam op de site van het oliebedrijf. Gisteravond creëerde ik met deze beelden op de klanken van Bach een rustgevend apocalyptisch geheel: een homemade Koyaanisqatsi ...én plotseling zwom daar een unidentified species door het beeld?! Vlak langs de turbulente oliewolken op 1500 meter diepte zwom een aalachtige vis (zie foto) doodgemoedereerd langs het oog van de eindstorm. Biodiversiteit heerscht!
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Het huidige geologische tijdvak wordt door verschillende wetenschappers ook wel het Antropoceen genoemd vanwege de onmiskenbare invloed van de mens op de aardse ecosystemen. Hierbij horen onmiskenbare geologische afzettingen. In Nederland slepen we al eeuwen stenen en beton onze modderige delta in die ook over een miljoen jaar nog terug te vinden zijn als de zee alweer een paar keer over ons landje heen en weer gerold is: Randstad-conglomeraatbanken met wegdippende uitvoegstroken. Op Hawaii vormt zich ook een interessante antropocene afzetting: een plastic strand. Plastic in de oceanen verteert niet maar valt uiteen in miniscule korrels. De BBC filmde een Hawaiiaans strand dat opgebouwd is uit deze plastic korrels.
[niet onbelangrijk detail: check die (lengte)verschillen eens tussen de Wiki-pagina’s over het Antropoceen in het Nederlands, Engels en het West-Vlaams…?!!].
Pacha Mama, puta madre nog an toe! Het is vandaag Earth Day, de dag waarop we allemaal even stilstaan bij het feit dat een gezonde aarde van levensbelang is voor de mensheid. Een goed moment om eens na te denken over hoe we de onafwendbare Kladderadatsj van de aardkloot alsnog kunnen afwenden.
In Bolivia wordt dezer dagen een pan-latijnse conferentie gehouden met als doel regionale consensus te breiken voor de volgende VN-klimaattop in Mexico, in december dit jaar. De World Conference on Climate Change and the Rights of the Mother Earth werd gisteren geopend door de Boliviaanse president Evo Morales. Deze socialistische president stelde in zijn openingstoespraak dat: “het kapitalisme sterft óf de aarde sterft”. Het leven op aarde heeft geen toekomst als het kapitalistische systeem overeind blijft zo meent Morales. Kapitalisme is volgens hem synoniem aan ongelijkheid en vernietiging van de aarde.
Nu is dat opzich best een aardige hypothese die een discussie waard is. Met name ook omdat ‘ouderwets’ kapitalisme ervan uitgaat dat economische groei de enige manier is om het systeem in stand te houden. Een basisschool-leerling kan echter begrijpen dat oneindige groei in een wereld met eindige natuurlijke hulpbronnen en ruimte uiteindelijk vastloopt. Het Impossible Hamster scenario.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De winter in Canada was veel warmer dan normaal waardoor de St. Lawrence Golf niet (naar behoren) dichtvroor. Hierdoor is er nu een gebrek aan ijsschotsen waarop de zeehonden hun jongen werpen. Dat is een klap voor de zeehondenpopulatie die zich nu niet optimaal kan voortplanten. Maar de zeehondenjacht wordt er ook door benadeeld, want de knuppelaars vinden nu geen pups meer. Bovendien heeft de Europese boycot van zeehondenbont de afzetmarkt voor dit natuurproduct sterk verkleind. Het resultaat van de warme winter en de boycot is dramatisch: terwijl normaal ruim 500 schepen uitvaren om het lenteijs rood te kleuren zijn er nu nog geen 50 uitgevaren. De meerderheid van de 6000 knuppelaars bleef thuis ook al was de opbrengst voor één pels met $21 dollar het dubbele van dat wat het vorig jaar was (bron: SMH). Maar zeehondenjagers die wel wat vonden werden ook dit jaar weer gefilmd: 2010 Canada Seal Hunt: Raw Footage from the Ice (raw = rauw ..en dat kan dus schokkend zijn).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“There’s an ecosystem of businesses that are being harmed every day by this moratorium” (AFP)
David Rosemblum is advocaat voor de olieindustrie die vandaag protest aantekent tegen het zes-maanden moratorium op diepzee boringen in de Golf van Mexico. Volgens hem is het niet eerlijk dat een hele sector wordt getroffen door de fout van een bedrijf. Hij vreest ook dat het Amerikaanse moratorium vervolg zal krijgen in de diepzee olievelden voor de kust van Brazilië en Afrika.
“De politiek stookt de tegenstellingen tussen natuur en economie op. Dat is een heilloze weg die ook niet nodig is, want als je verstandig opereert, valt natuur prima te combineren met landbouw en recreatie”. (NRC)
Directeur Jan Jaap de Graeff van Vereniging Natuurmonumenten reageert op een onderzoek naar het groene stemgedrag van kamerfracties. Uit dit onderzoek blijkt een scherpe links-rechts tegenstelling tussen het belang dat partijen aan natuur hechten. Kamerfracties van GL, PvdD en D66 waren in hun stemgedrag (figuur) het groenst. Terwijl VVD, PVV en CDA vooral tégen de natuur stemden, dit tot onvrede van o.a. oud-minister Cees Veerman en prominent CDA-er. Rechtse partijen zien natuur als een luxe zo concluderen de onderzoekers, terwijl iedereen die de (wetenschappelijke) publicaties een beetje bijhoudt weet dat landen die hun ecosystemen verder laten degraderen grote risico’s lopen op economische schade. De Graeff heeft dus gelijk als hij stelt dat dit debat onnodig is gepolariseerd.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
