Twee verhalen op dezelfde dag die naadloos op elkaar aansluiten. Allereerst een artikel over de Amerikaanse regering die in Europa de gegevens van financiële instellingen ophaalt. We schreven hier kort over nadat bekend was geworden dat Swift desgevraagd inzage gaf in internationale transacties. Joep Dohmen Dimitri Tokmetzis zijn hier voor NRC Handelsblad eens goed ingedoken (hulde!). Daar komt naar boven dat eigenlijk alle bankgegevens opgevraagd kunnen worden door de Amerikanen, zonder dat de wet in Europa of Nederland daarin voorziet. Dit alles onder het mom van terrorisme bestrijding. Dan het artikel over de FBI in de VS die gegevens verkregen middels de Patriot Act misbruikt voor andere onderzoeken dan naar terrorisme. En hier gaat het dan ook over onze financiële gegevens die toch al op dubieuze wijze verkregen zijn. Ik raad u aan beide artikelen volledig te lezen om een goed beeld te krijgen bij wat er nu werkelijk gaande is (tenzij u Zutman heet). Quote van Jacob Kohnstamm in het NRC artikel: „Wat zou u ervan vinden als Poetin of de Chinezen hier uw financiële gegevens zouden opvragen? Uw spaartegoeden, hypotheek, bankafschriften. Zouden wij dat accepteren?” De vraag is echter, wat doen we hiermee? De politiek heeft na wat vragen en een ontwijkend antwoord van Zalm vorig jaar het er maar bij gelaten, op een kleine oprisping na. Europa is in overleg en de banken geven geen commentaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Morgen begint de Amerikaanse president Bush aan een zesdaagse reis door Latijns-Amerika. Op zijn reis zal deze telg van de Texaanse olieindustrie de fundamenten proberen te leggen voor een “een markt over het hele halfrond die een stabiel aanbod aan biobrandstoffen garandeert” (IPS). Een ethanol-OPEC soort van… Brazilië is wereldwijd de grootste producent van ethanol en de VS willen voor hun brandstofbehoefte minder afhankelijk zijn van onstabiele regio’s zoals het Midden-Oosten. En 1+1=2. Bush zal tijdens deze reis door Brazilië, Uruguay, Colombia, Guatemala en Mexico een energie-aanbod doen om de toenemende ‘macht’ van de roemruchte olieboeren Chavez en Ahmadinejad te counteren (Brazil Mag).
Met deze actie probeert Bush te verhinderen dat onder leiding van de Venezolaanse president Chavez er een Latijns-Amerikaans handelsblok ontstaat dat anti-Amerikaans opereert. Maar tegelijkertijd kan deze koers richting een ethanol-OPEC drastische gevolgen hebben voor het landgebruik in Latijns-Amerika. Is dit een waardevolle kans om marginale landbouwgronden beter te benutten of verandert het continent in één grote energie-akker en komen natuur en lokale voedselvoorziening nog meer onder druk te staan? Volgens de Venezolaanse specialist Alfredo Michelena is een ethanol-OPEC ondenkbaar. “Maar ethanol kan wel in de plaats komen van een beperkt deel van het aardolieverbruik in de VS – zowat de hoeveelheid die Venezuela nu aan de VS levert.” (IPS)
Gisteren in het nieuws:
De politieke wil ontbreekt om het toezicht op de visserij te verbeteren en uitsterven van een aantal vissoorten tegen te gaan. Onder meer kabeljauw, heilbot, heek en tonijn worden bedreigd.
Extra wrang als je dan vandaag het volgende bericht leest:
The European Commission has welcomed the news of the ratification of the Fisheries Partnership Agreement (FPA) by the Kingdom of Morocco. The agreement will enter into force immediately and will run for a period of four years.
Raakt de vis op in je eigen wateren? Dan betaal je toch gewoon een ander land wat geld om daar verder te vissen.
Veel duidelijker hadden ze de eerste uitspraak niet kunnen bevestigen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De Toyota Prius is de zuinigste middenklasse auto die op dit moment te koop is. Prima, zal je zeggen, blij dat er steeds meer van rondrijden. Maar de verkoop van deze hybride auto is het afgelopen half jaar sterk gedaald. Hoe kan dat nou?
Waar blijft de grote doorbraak van de Toyota Prius?
Zelden zal een nieuw type auto bij de marktintroductie zoveel free publicity hebben gegenereerd als de hybride Toyota Prius, de eerste auto met elektro- én verbrandingsmotor die op grote schaal en tegen een conforme prijs op de automarkt verscheen. In Amerika werd de auto omarmd door filmsterren als Brad Pitt, Cameron Diaz en Leonardo di Caprio, die de auto nét dat imagosteuntje in de rug gaven dat het hybride rijden nodig had. In Nederland volgden – iets minder glamoureus – het eerste elftal van Excelsior Rotterdam, de Dierenbescherming en Femke Halsema. Als klap op de vuurpijl ruilde zelfs staatssecretaris Pieter van Geel in april 2004 zijn zware Mercedes in voor een Prius. In zijn enthousiasme voor de hybride auto riep de staatssecretaris zelfs dat de Prius vrijgesteld zou moeten worden van parkeergeld.
Dat bleek een proefballonnetje, maar Van Geel deed wel degelijk z’n best om de verkoop van de Prius te stimuleren. Wie een hybride kocht, mocht de BPM (toch al gauw zo’n 9000 euro) in eigen zak steken. Daarmee kwam de relatief dure middenklasser niet alleen binnen het bereik van Femke Halsema, maar concurreerde de auto mee in zijn eigen prijsklasse.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
