Het bericht van het CBS met als kop: "Consumentenvertrouwen stort in" wordt netjes overgenomen door de diverse media. Het roept twee vragen op. Ten eerste, is het normaal dat een overheidsinstelling die als taak heeft getallen te rapporteren zich op deze wijze uitdrukt? "Instorten" is niet een neutraal woord maar suggereert het vergaan van de Nederlandsche economie zoals we die kennen, toch? Ten tweede, wat zegt dat eigenlijk, dat consumentenvertrouwen? Als ik de staatjes van het consumentenvertrouwen vergelijk met die van de procentuele veranderingen in aankoopbestedingen zie ik weinig verband.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Via via bereikte ons een verzoek uit omroepland. Of wij een mooi plaatje hadden van het laatste kwartaal waarmee duidelijk werd dat de oliemaatschappijen wel snel de benzineprijs verhogen als de olieprijs omhoog gaat, maar niet zo snel de benzineprijs weer verlagen als de olieprijs weer omlaag gaat.
Nee, zo’n plaatje hadden we niet in de kast liggen. Maar nieuwsgierig als we zijn, gaan we dan toch zoeken. En binnen niet al te lange tijd hadden we een overzichtje gemaakt op basis van cijfers van het laatste half jaar. Weliswaar op weekbasis, maar toch.
Hier bleek dus niet echt uit dat de oliemaatschappijen “fout” zouden zitten.
Maar soms moet je ook gewoon iets presenteren dat geruchten/vermoedens ontkracht. En al helemaal als er nog iets anders op te merken is. Eerst maar even de grafiek (uitgebreid naar 8 maanden):
Er zijn een paar momenten te zien waarop de prijs van benzine wat traag reageert op een daling in de olieprijs. Maar heel hard is die relatie niet. Bovendien is het natuurlijk niet zo dat een oliemaatschappij vandaag alle olie koopt die morgen uw benzine is. Daar zitten buffers en heel veel financiële verrekeningen tussen.
Maar er is wel iets vreemds aan de hand met de trend. De olieprijs stijgt relatief harder dan de benzineprijs. Het lijkt er een beetje op dat de oliemaatschappijen de stijging van de olieprijs bufferen. Als je bedenkt dat een hoge olieprijs op termijn niet alleen de inkoop van olie raakt, maar ook het transport naar de raffinaderij, de raffinage zelf en het transport naar de pompen, dan is het opvallend te noemen dat er niet juist sprake is van een sterkere stijging van de benzineprijs ten opzichte van de olieprijs. Een beweging die in dit artikel ook geconstateerd wordt voor eind 2004.
Zouden de oliemaatschappijen zich wat inhouden omdat ze bang zijn voor de effecten van onrust bij een te snel te sterk stijgende benzineprijs? De conflicten van afgelopen maanden in veel landen maakt ze misschien voorzichtig.
Speculatie mijnerzijds. Wat zijn uw inzichten bij het zien van deze gegevens?
Volgende week verschijnt weer de papieren editie van Fortune waarin de Fortune Global 500 staat. Een lijst van de 500 grootste bedrijven ter wereld. De lijst is nu al online te bekijken.
Net als vorig jaar heb ik maar weer eens gekeken hoe het aandeel van de top 100 zich verhoudt tot het GDP van de gehele wereld. In tegenstelling tot voorgaande jaren is er nu duidelijk sprake van een daling. Mogelijk komt dit door de relatieve sterke groei in landen als China en India. Daardoor vallen de “traditionele” top100 bedrijven wat terug.
Hier de cijfers van de laatste vier jaar plus die van 1995 even op een rijtje (bedragen in miljarden dollars):
En ja, ik weet dat het geen vergelijkbare eenheden zijn (omzet en GDP nominaal). Maar door consequent beide zaken te beschouwen is er in ieder geval wel een uitspraak te doen over de trend in het relatieve belang van de honderd grootste bedrijven in de wereldeconomie.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“Wall Street got drunk, it got drunk, (it’s one of the reasons I asked you to turn off your tv cameras.) It got drunk and now it’s got a hangover. The question is how long will it sober up, and not try to do all these fancy financial instruments.”
Aldus George W. Bush tijdens een fundraiser waar er eigenlijk niet gefilmd mocht worden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.