Recensie Zomergasten 2017 | Eberhard van der Laan

Over kanker wilde 'ie het duidelijk niet hebben. Ja, heel even, om de olifant maar zo snel mogelijk de kamer uit te werken. Het was een formaliteit: we hebben besloten elkaar te tutoyeren, we voeren dit gesprek niet live omdat de vermoeidheid je anders parten zou spelen. Van der Laan wilde een mooie avond neerzetten, presteren, had ik het idee. En vooral geen melodrama. Toch liet het vooruitzicht van een voortijdige dood zich natuurlijk niet helemaal wegdrukken. Aan het eind van de avond hadden beide gesprekspartners wel degelijk grote moeite hun tranen te bedwingen. Bij een fragment over de plotselinge verbroedering die het lot van de in de knop gebroken Ajacied Abdelhak Nouri opriep, kreeg Van der Laan het te kwaad. 'Waarom roept dit nou zo'n emotie bij je op?', wilde Janine Abbring weten. '.. en je eigen situatie niet!', dacht ik erachteraan. 'Jezus man, je gaat vermoedelijk op overzienbare termijn dood; da's niet niks!'

Door: Foto: Eberhard van der Laan, Zomergasten 2017 (still, VPRO)

Closing Time | Intervention

Probeer het maar ‘ns: én pathos & bombast én weemoed & tragiek in één song te componeren. Met orgelpartijen, strijkers en blazers. En ‘m dan nog uit te voeren op de grote podia. En dan zit er nog een goeie tekst bij ook. En een gedreven zanger. Arcade Fire doet dat al jaren. No sweat.

Intervention komt van hun wat onderschatte tweede plaat Neon Bible. Kun je nagaan hoe goed hun andere albums zijn.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Van der Laan: 1984 op school

1984 (Foto: Flickr/luiza p.)

Eberhard van der Laan, burgemeester van Amsterdam ziet niets in het plan een wietpas in te voeren waardoor alleen Nederlanders boven de achttien nog in coffeeshops kunnen kopen. Hij denkt – terecht – dat overlast (en criminaliteit) gaan toenemen doordat de buitenlandse en jongere gebruikers op straat gaan kopen. Het plan betekent meer tussenhandel.

Tot dusver redelijke woorden van de Amsterdamse burgervader. Maar vervolgens vliegt hij verschrikkelijk uit de bocht:

Ik denk dat we meer aanwezig moeten zijn op scholen. Bijvoorbeeld speeksel- of urintetests voor leerlingen. En de kluisjes op scholen controleren en drugs in beslag nemen.

Wat een armoede. Ik vind plan A niks, dus ik bedenk een nog slechter plan B, rechtstreeks afkomstig uit het boek 1984, lijkt het wel. De burgemeester lijkt een totaal lak aan privacy te hebben. Om een beperkt probleem op te lossen gaat hem blijkbaar niets te ver. Speekseltesten en urinetesten, doorzoeken kluisjes? Hebben scholieren dan geen recht op privacy?

Slechts een kleine minderheid van de jongeren gebruikt regelmatig softdrugs én veroorzaakt problemen in de buurt. Is het daarom gerechtvaardigd alle jongeren te behandelen als overlastgevende drugsgebruikers? Uiteraard niet. De vraag rijst dan ook wat een school moet doen als blijkt dat een leerling softdrugs heeft gebruikt. Je kan het aan de ouders vertellen natuurlijk of het kind tijdelijk schorsen, ook als het gebruik in het het weekend heeft plaatsgevonden, zonder dat het een slechte invloed had op de schoolresultaten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geachte burgemeester Van der Laan: open brief over de ontruiming van Schijnheilig

In het kader van ‘Kunst op Zondag’ publiceert Sargasso een open brief aangaande de aanstaande ontruiming van het culturele centrum Schijnheilig in Amsterdam.

Onderstaande open brief schreef ik ten behoeve van het gekraakte culturele centrum Schijnheilig. De Amsterdamse driehoek wil dit centrum aanstaande dinsdag ontruimen in verband met het uitvoeren van het kraakverbod. Reden tot zorg, zoals de brief uitlegt; Schijnheilig is namelijk een fantastisch initiatief en een zegen voor de stad.

Amsterdams beleid is om het ontruimen te beginnen met panden die overlast veroorzaken of die in gebruik waren op het moment dat ze gekraakt werden. Ik schreef de brief op een moment dat de overweging om Schijnheilig te ontruimen nog niet bekend was.

Geachte burgemeester,

Zojuist heb ik kennis genomen van uw besluit het gekraakte culturele centrum Schijnheilig aanstaande dinsdag te ontruimen. Dit besluit verbaast en verontrust mij in hoge mate. Vanuit mijn gezichtspunt van professioneel scheppend en uitvoerend kunstenaar (componist, pianist, auteur) wil ik dit graag toelichten.

Verbazend is dat Schijnheilig kennelijk tot de prioriteitspanden behoort, en dus door u beschouwd wordt als een pand dat overlast veroorzaakt. Deze inschatting is volstrekt in strijd met mijn eigen ervaringen in het pand en met de groep mensen die het de afgelopen maanden gerund hebben. Ik heb zelden zo’n positieve sfeer meegemaakt in een cultuurinstituut als bij Schijnheilig. Nooit was er sprake van het minste spoor van agressie tijdens de vele bezoeken die ik het pand heb mogen brengen, en altijd trof me de zorgvuldigheid waarmee elke mogelijke overlast die bezoekers aan het pand zouden kunnen veroorzaken werd tegengegaan. Schijnheilig veroorzaakt niet meer overlast dan welke andere culturele instelling dan ook (inclusief het Concertgebouw, enzovoort) en zeker veel minder dan het gemiddelde café.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Zorg goed voor elkaar

Om een uitspraak van een net overleden burgemeester te parafraseren:

Gotta take care of each other
Gotta take care of each other

Tekst hieronder.

Scavenging with urgency, gotta get the best for me
Why am I in such a rush, I’ve already got too much

I could die in just a blink, sippin’ on my selfish drink
It didn’t matter anyway, nothing is here to stay

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Etnisch registreren, toch maar niet?

Hangjongeren (Foto: Flickr/photocapy)

Toen GroenLinks drie maanden geleden aan de bel trok over het etnisch registreren van hangjongeren in Rotterdam, waren al de reacties van links tot rechts zeer negatief. Maar minister van der Laan vond het wel een ‘interessante aanpak’, waarmee hij vrienden maakte bij de allergrootste fans van het registreren, Leefbaar Rotterdam.

Inmiddels is er uiteraard toch een onderzoek gestart, want ook de Raad van State vindt het illegaal. Interessanter is dat Van der Laan nu ook zijn bedenkingen lijkt te hebben. Aanleiding daarvoor is de Europese verkiezingsuitslag.

Dat etnisch registeren tegen de grondwet is, ligt nogal voor de hand. Iemands achtergrond kan wel iets zeggen over de statistische kans dat hij zich misdraagt, maar individuen mogen niet veroordeeld worden, enkel en alleen omdat ze tot een bepaalde etniciteit behoren. Socialisten als Van der Laan en de Rotterdamse stadsbestuurders hielden altijd vol dat etnische registratie vooral bedoeld is om probleemjongeren hulp te kunnen bieden die op hun culturele achtergrond is afgestemd. Misbruik van de registratie was een theoretisch probleem waar niet zo over gezeurd moest.

De verkiezingsuitslag, zeker in Rotterdam, suggereert dat het theoretische er wel eens af zou kunnen gaan. Databases met Marokkaanse probleemjongeren lenen zich uitstekend voor etnisch specifiek repressiebeleid. En Van der Laan vraagt zich terecht af of hij degene wil zijn die Wilders een instrument geeft om de grondwet aan de kant te schuiven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ons kent ons in het beloningsdebat

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder een stuk van Irene, dat eerder verscheen op Waterlog.

De discussie over topsalarissen leek even uit te monden in nieuwe principes en nieuwe praktijken. Maar de beloning van de ’topman’ van Aedes, Marc Calon, laat toch weer zien dat het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Calon zou voor drie dagen werk per week 200.000 euro ontvangen. In de Tweede Kamer ontstond hierover veel commotie. Vandaag wordt zijn benoeming vermoedelijk definitief.

Pikant detail is dat alle spelers in dit spel van PvdA huize komen ? de grootste voorvechters van een helder beloningsbeleid in de publieke sector. Bovendien zijn het allemaal goede bekenden van elkaar: Hans Alders, die nu voorzitter van de Raad van Commissarissen van Aedes is, was Commissaris van de Koningin in Groningen, waar Calon gedeputeerde was.

De afgelopen dagen zagen we dan ook een mooi staaltje crisismanagement van de betrokken heren. Calon leverde 50.000 euro per jaar in. Hij mocht in de media uitgebreid vertellen dat hij vertrouwen wilde, en, idealistisch als hij is, van een hogere beloning dan 150.000 euro heeft afgezien. De site van Aedes meldt trots dat Calon bereid is een vast dienstverband aan te gaan ? in plaats van als freelancer, wat belastingstechnisch veel voordeliger is. Minister Eberhard van der Laan mocht de salarisverlaging van Calon als zijn succes claimen. Een staaltje van regentengedrag: heren die elkaar kennen, die eerst een hoger en dan een lager salaris afspreken en elkaar vervolgens de bal toespelen om het succes te claimen. Dit alles uitsluitend naar aanleiding van ophef in de Tweede Kamer.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Burgemeester Van der Laan: Quinsy Gario verkoopt leugenpraatjes

Burgemeester Van der Laan is niet te spreken over de wijze waarop Quinsy Gario de discussie over de marginalisering van de Afro-Nederlandse minderheid gaande houdt. Dit gaf hij te kennen bij AT5’s ‘Het gesprek met de burgemeester‘. Volgens de Amsterdamse burgervader deinst Gario daarbij niet terug voor een leugen meer of minder.

Gario had de gemeente Amsterdam ervan beticht de herdenking van de racistische moord op Kerwin Duinmeijer te hebben afgelast ten gunste van het scheepvaartevenement ‘Sail’.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.