93 procent van de Nederlanders vindt (in 2006) dat politici meer beloven dan ze kunnen waarmaken. 68 procent ziet een kloof tussen de burger en de politiek, aldus een onderzoek van het CBS. Ai ai, het gaat helemaal niet goed met de politiek in Nederland. De burger is haar geloof kwijt in de politiek. Of toch niet? Vreemd genoeg zegt 75 procent ook tevreden te zijn over de democratie. Hoe moet ik dat begrijpen? Dat democratie in Nederland prima werkt, zolang er maar geen politici aan deelnemen? Minstens net zo vreemd is het feit dat 61 procent vindt dat de politiek te ingewikkeld is. Hoe kan je nou aan de ene kant verklaren de je er eigenlijk geen snars van snapt en dan aan de andere kant zeggen dat ze het niet goed doen? Hebben die mensen dan zo weinig zicht op hun eigen beperkingen dat ze ook niet meer in staat zijn om te zeggen "geen mening"?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Aung San Suu Kyi komt over zes maanden vrij. Normaal gesproken is zo’n toezegging van de Birmese generaals geen cent waard, maar dat ze naar buiten komt na een ASEAN-conferentie is wel bijzonder. ASEAN is namelijk een tandeloze club die doorgaans helemaal niks naar buiten brengt waar ook maar iemand aanstoot aan kan nemen. Kennelijk heeft er iemand met de vuist op tafel geslagen.
Na de monnikenopstand van vorig jaar en de natuurramp eerder dit jaar, was bij sommige landen in de regio het geduld al op. Dat werd netjes verpakt in een statement dat ieder voor gezichtsverlies behoedde. Het zal dan ook geen toeval zijn dat de Singaporese minister van buitenlandse zaken het nieuws naar buiten bracht. George Yeo zei vorig jaar al vrij duidelijk wat hij vond. Singapore is klein maar welvarend en heeft de beste ziekenhuizen van de regio, die ook door de oude generaals gefrequenteerd worden.
Yeo heeft niet alleen de vrijlating van Suu Kyi losgepeuterd bij de Burmese junta maar ook de ondertekening van het ASEAN-charter waarin landen zich committeren aan democratie en mensenrechten (op zuidoost-aziatisch niveau, dat spreekt). Het kan nog steeds een dode mus zijn, maar nu terugkrabbelen betekent ASEAN gezichtsverlies bezorgen. Daar maak je in de regio zeker geen vrienden mee.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Alopex.
Samenlevingen zijn altijd op zoek naar structuur; binnen een structuur kunnen wij denken. Daarbij, wat zijn we eigenlijk zonder structuur? Weinig meer dan dieren. Ieder mens wil in vrijheid leven, maar wel gebonden aan structuur.
Structuur kwam vroeger in de vorm van het goddelijk recht. Koningen, keizers, sultans en tsaren, allemaal kregen zij hun macht uit een goddelijk mandaat. En het mooie was dat niemand zich druk hoefde te maken over opvolging van de leiders, de eerste zoon kreeg het mandaat mee van zijn vader. In feite werden heersers heerser door grootse daden of grof geweld. Maar je zal het met me eens zijn dat na enkele generaties meestal weinig terug te vinden was van het ‘goede’. We hadden/hebben leiders die toevallig in de juiste kribbe werden geboren, met geen talent om te regeren.
Democratie is niets meer dan een opvolger van het goddelijke mandaat, met onszelf als vervanger van god. We kiezen gelijken om meer dan gelijk te zijn, ons te regeren. Maar de gekozenen zijn ook nu niet altijd de beste keuze; grof geweld en goede daden zijn respectievelijk grof geld en goede media-aandacht geworden. Geboorterecht is partijpolitiek, maar een keuze houdt het nog steeds niet in.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“Bovens sluit een opstand van ongediplomeerden tegen de meritocratisering van de samenleving en de politiek allerminst uit. Het belangrijkste medicijn tegen de diplomademocratie ziet hij terecht in een ‘gedoseerde vorm van directe democratie’: vaker stemmen. Hij denkt daarbij aan correctieve referenda, maar ook aan het opnieuw invoeren van de opkomstplicht.”
In zijn wekelijkse column in de Volkskrant gaat Hans Wansink in op de inzichten van Mark Bovens. Dhr Bovens is co-auteur van de bundel “De beste de baas? Prestatie, respect en solidariteit in een meritocratie“.
Hoewel ik het boek (nog) niet gelezen heb, valt me via de column al wel op dat de aandacht sterk ligt op het opleidingsniveau binnen de politiek. Van daaruit wordt een kloof geconstateerd maar tevens aangegeven dat we kennelijk al leven in een meritocratie.
Echter, (het gebrek aan) ervaring van politici in andere delen van de samenleving (bv bedrijfsleven) dan de politiek wordt niet genoemd. En volgens mij is un definitie “meritocratie” te eng gericht op “academische kennis” om verklarend te zijn voor het wantrouwen in de politiek die breed leeft, ook onder academici.
“L’Italia è un Paese che ama flagellarsi e mostrarsi malamente.”
De ophef die ontstond rondom een persbriefing van de Amerikaanse overheid wijt Silvio Berlusconi niet aan een overzees foutje (en uiteraard al helemaal niet aan zichzelf), maar aan de Italiaanse aard om zichzelf te kastijden en zich van haar slechte kant te laten zien. Het Witte Huis had voor de pers, die met Dubya meereist naar de G8, geciteerd uit de ‘Encyclopedia of World Biography’. Gisteren bood de woordvoerder van het Witte Huis excuses aan voor het stukje over Berlusconi, dat luidde: “one of the most controversial leaders in the history of a country known for governmental corruption and vice … regarded by many as a political dilettante who gained his high office only through use of his considerable influence on the national media until he was forced out of office in 2006.” Wat er doordringt vanuit de ‘reality based-community’ in het Bush kamp, houdt niet lang stand.
Op het Piazza Navona in Rome spraken duizenden demonstranten zich gisteren uit tegen de wetten die Berlusconi op maat laat maken om immuniteit te krijgen tegen juridische procedures die tegen hem lopen. Aanhangers van Silvio vinden dat het noodzakelijke acties zijn om te kunnen blijven functioneren met al die, volgens hen politieke, aanklachten. Maar volgens critici misbruikt de president de democratie. Die critici snappen er natuurlijk niets van, want Berlusconi heeft zelf
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“We moeten onszelf beter verkopen, niet zozeer in zaaltjes met onszelf bezig zijn. We stáán al ergens voor. Thijs Wöltgens greep terug op drie punten: democratische zeggenschap, arbeidsmarkt en verzorgingstaat, daar gaat het om. Dat zijn nog steeds de uitgangspunten – veren zo men wil – van de sociaal-democratie“. Peinzend: “Klassiek progressief, dát vind ik een mooie term.”
Aldus de nieuwe fractievoorzitter Mariëtte Hamer in een lang interview in het NRC van vandaag.
Zowel het CDA als de PvdA hameren al jaren op het beter “verkopen” of “communiceren” van waar ze voor staan. Hoe lang duurt het nou voordat ze begrijpen dat wat zij willen “verkopen” niet gekocht wordt?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.