Hieronder volgt een gastbijdrage van eJapio. Cijfers laten zien dat de opkomst bij verkiezingen in alle West-Europese democratieën gestaag afneemt. Dit is een paradoxale ontwikkeling vergeleken met de door socioloog Inglehart waargenomen verhoogde betrokkenheid van burgers bij maatschappelijke issues. Een vraag die dit oproept is of de representatieve democratie nog wel voldoet aan de eisen van de hedendaagse burgers? Gedreven door veranderende culturele waarden en technologische ontwikkelingen bepalen burgers zelf steeds meer wanneer en hoe zij participeren bij maatschappelijke issues. Vooral door de opkomst van web 2.0 heeft de actieve deelname van burgers een stevige impuls gekregen: zij gebruiken web 2.0 applicaties steeds vaker om zich op allerlei manieren te mengen in de ‘publieke zaak’. Zij gaan actief discussies en debatten aan met de overheid, volgen kritisch alles wat de overheid doet en verschaffen via het web de overheid informatie die zijzelf belangrijk vinden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Het is een raar fenomeen: mensenmassa’s die de straat op gaan en openbare gebouwen bezetten, omdat ze vinden dat ze teveel macht hebben. Het speelt zich dezer dagen af in Thailand. Duizenden demonstranten van de PAD (People’s Alliance for Democracy) eisen het aftreden van de regering en afschaffing van het ‘one man one vote’ systeem, omdat kiezers op het platteland te dom zouden zijn. De PAD zat ook achter het opstoken van het vuurtje om een tempel, wat in de zomer bijna tot oorlog tussen Thailand en Cambodja leidde.
De acties lijken erop gericht het leger een reden te geven tot een coup. Maar daar heeft het leger geen trek in, na een weinig effectieve actie twee jaar geleden, ook op aandringen van de PAD. De indertijd afgezette regering kwam na verkiezingen onder een andere naam en met een andere frontman terug, omdat ze populair is bij de meerderheid van de Thaise bevolking (die op het platteland woont).
De oproep deze week van de legerchef aan de regering om nieuwe verkiezingen uit te schrijven, zou het conflict niet opgelost hebben. De regering weigerde dan ook toe te geven. Bovendien is er de complicatie dat de achterban van de regering groter, slechter georganiseerd en allicht daardoor gewelddadiger is dan die van de PAD. Toegeven zou niet per se een einde maken aan de onrust in het land.
Afgelopen zomer pleitte GroenLinks voor het uit voorzorg stopzetten van de verkoop van alle producten waar nanotechnologie aan te pas was gekomen zolang niet honderd procent vast staat dat ze ook op lange termijn onschadelijk zijn voor de gezondheid. Dat is natuurlijk één manier waarop de politiek met nieuwe technologische fenomenen om kan gaan. Het andere uiterste is alles maar laten gebeuren of zelfs signalen dat er iets mis zou kunnen zijn negeren vanwege bijvoorbeeld een economisch belang. Die houding heeft in het verleden tot menig milieuschandaal geleid.
Om tussen die twee uitersten door te laveren heeft Nederland een uitgebreid stelsel van adviesraden, overlegplatforms, delibererende politici, actiegroepen en wat dies meer zij. Toch bestaat er vaak nog onvrede over de gang van zaken. De democratie van ‘iedere belanghebbende mag zijn zegje doen’ leidt niet altijd tot de beste afweging. Daarom moet de technologische samenleving op een andere manier tegen democratie aankijken, betoogt de Amsterdamse filosoof dr. Huub Dijstelbloem in zijn boek ‘Politiek vernieuwen’.
Aan het begin van het boek introduceert Dijstelbloem de term Unidentified Political Object (UPO) om iets te omschrijven waar de wetenschap nog onvoldoende van weet, maar de politiek wel iets mee moet. Als voorbeeld geeft hij de opkomst van BSE in Groot-Brittannië. Terwijl de wetenschap uitzocht wat BSE precies was en hoe het zich verspreidde, moest de regering beslissen wat te doen met die gekke koeien die door hun hoeven zakten. Vanwege het economische belang werd besloten vol te houden dat er niets aan de hand was. Toen er wel degelijk iets aan de hand bleek te zijn, kwam er regelgeving, maar veehandelaren en slachters lichtten daar op grote schaal de hand mee, zodat de ziekte zich toch nog verder kon verspreiden. Achteraf was het verstandig geweest hier wel het voorzorgsprincipe toe te passen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De Malediven, ooit een Nederlandse kolonie en nu het thuis van de langstzittende dictator in Azië, beleefden afgelopen week hun eerste vrije presidentsverkiezingen, die zoals te verwachten viel niet helemaal netjes verliepen. Toch was er aan het eind een verrassing: de huidige president Maumoon Abdul Gayoom zal het op 29 oktober in een tweede ronde moeten opnemen tegen mensenrechtenactivist Mohamed Nasheed.
Gayoom heerst al bijna dertig jaar met harde hand over de strikt islamitische eilandstaat, maar geniet ook populariteit vanwege de welvaart die hij gebracht heeft, met name dankzij toerisme. De laatste jaren steeg echter de onrust op de eilandengroep. In 2003 waren er onlusten, vorig jaar een terroristische aanslag en eerder dit jaar zelfs een
Begin dit jaar hebben een aantal mensen, waaronder mezelf, een petitie opgezet om het tellen van stemmen in de Tweede Kamer inzichtelijker te maken. Nu willen we de petitie gaan afronden en indienen. Voordat we dat doen, hebben we de Tweede Kamerleden om een reactie gevraagd.
De eerste reactie die binnenkwam, is illustratief voor de blinde vlek die men heeft als men zelf in Den Haag zit. Daarom gebruik ik de reactie van PvdA-er Paul Kalma graag om het punt nogmaals duidelijk te maken.
Hier eerst zijn reactie:
“De PvdA is van mening dat de stemmingsuitslagen ook nu volstrekt helder zijn. De stemmingen zijn on line te volgen; de uitslagen staan vrijwel direct op teletekst en internet. En de handelingen (de notulen van de Tweede Kamer) verschijnen, inclusief vermelding van aanwezigheid en stemgedrag, binnen 24 uur. In de regel wordt er per fractie gestemd. Afwijkend stemgedrag van één of meer fractieleden wordt daarbij altijd door de Voorzitter vermeld – en in de handelingen opgenomen.
De PvdA heeft geen behoefte aan automatisering van het stemproces.
De ‘ouderwetse’ manier van stemmen is snel, goedkoop, duidelijk en niet storingsgevoelig.”
Op twee punten heeft hij gelijk. De stemmingen zijn online te volgen (alle stemmingen worden uitgezonden) en de stemmingen staan op Teletekst (pagina 142). Alleen zijn beide media vluchtig. Dus als je iets wilt weten wat in het verleden ligt, staat het daar niet meer.
Dan zegt hij dat de handelingen binnen 24 uur verschijnen. Dit is misschien zo voor de kamerleden zelf, maar wij stervelingen zien dat niet. Wat we wel zien is een verslag op de site van de Tweede Kamer, meestal inderdaad binnen 24 uur. De handelingen verschijnen soms pas weken later via Parlando (u weet wel, dat systeem waar je nauwelijks kunt zoeken en niet direct kunt linken) en worden vaak in stukken opgeknipt (je moet dus zoeken naar de aanwezigheidslijst).
Over die handelingen straks nog wat meer.
Dhr Kalma geeft ook aan dat zowel de aanwezigheid als het stemgedrag wordt vastgelegd in de handelingen. Dat klopt slechts ten dele. De aanwezigheid geldt voor een lange vergadering voor een hele dag. Dat neemt niet weg dat tijdens een stemming een kamerlid even de kamer kan verlaten en dus feitelijk niet mee stemmen. Dat is nergens terug te vinden, maar kan goed zijn voor het geweten van dat kamerlid.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Vanavond gaan ze weer proberen te stemmen over het bailout plan in de VS. Het is een beetje aangepast, waardoor men hoopt dat met name de republikeinen nu over de streep getrokken kunnen worden. Veel van de media aandacht gaat naar de politici zelf in dit spel. Maar in dit geval is dat toch een ernstige misrekening van de dynamiek van de democratische betrokkenheid van de Amerikanen.
Als een Amerikaans burger iets echt belangrijk vindt, zal hij heus gaan roepen. En roepen doen ze. Zo hard zelfs dat de website van het huis van afgevaardigden erdoor onderuit gaat, zoals ik gisteren zelf ook ondervond.
En zijn die burgers dan voor? Nee, in grote getale zijn ze tegen. Hoewel veel van hen begrijpen welk belang er gediend is bij het “redden” van de economie, vinden veel van hen het een verkeerde aanpak. In plaats van het steunen van de burgers (bv de mensen met een slechte hypotheek een handje helpen) gaat de steun naar bedrijven die het eigenlijk gewoon verkeerd hebben aangepakt. En dat ziet men niet als een gezonde aanpak. Dit wordt overigens ook door veel economen publiekelijk verkondigd.
Breed verzet van burgers tegen de bailout is dan ook op gang gekomen, los van de politieke kleur. Het is dus ook maar de vraag of meer politici durven voor te stemmen, nu ze zo overspoeld worden door tegengeluiden uit hun eigen achterban. We zullen vanavond merken hoe sterk de democratie nog is aldaar.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
