Democratie les 1
Trouwe bezoekers van Sargasso kunnen de eerstvolgende twee paragrafen overslaan. Wat daar staat heb ik de afgelopen 4 jaar al op verschillende manieren verteld.
Op papier is Nederland een representatieve democratie. Maar een representatieve democratie veronderstelt dat de gekozen leden ongeveer doen wat hun kiezers van ze verwacht. In Nederland is dit echter nauwelijks te controleren. Dus is iedere volgende verkiezing in feite een farce. Kiezers baseren hun stem op enkele berichten uit de media en de mooie woorden van de kandidaten, niet op wat de kandidaten of partijen werkelijk doen als ze gekozen zijn. Dat kan namelijk niet, want vrijwel niemand weet dat.
Als u op GroenLinks stemt, weet u dan ook of ze voor alle milieuwetten hebben gestemd en tegen alle liberaliseringen? Als u voor de VVD stemt, weet u dan of de VVD werkelijk voor meer vrijheid voor het individu heeft gestemd en tegen alle betuttelende overheidsmaatregelen? Nee, dat weet u niet. Met uitzondering van enkele thema’s die in de media komen (en zelfs dan nog niet), heeft u geen flauw idee wat ze werkelijk gestemd hebben. Dat kan ook niet. Die honderden, duizenden stemmingen zitten opgeslagen in een ontoegankelijk archaïsch systeem waar slechts een handjevol mensen mee weet om te gaan. En zelfs die mensen hebben niet alle tijd van de wereld om de informatie te ontsluiten.
En dat is en blijft een schande.