Stemmen de PVV’ers in Straatsburg?

Een mooi verwijt van Pechtold aan Geert Wilders bij [url=http://www.geencommentaar.nl/index.php/2009/09/16/gc-cafe-algemene-politieke-beschouwingen]het debat over de miljoenennota[/url]: hij spreekt over zakkenvullers maar ondertussen strijken zijn eigen europarlementariers wel hun dagvergoedingen op. De PVV was bij de stemmingen afgelopen maandag niet aanwezig, aldus Pechtold. Een terecht verwijt? Mwoa. In de eerste plaats blijkt uit de notulen van de stemming ([url=http://www.europarl.europa.eu/sed/doc/votingResult/P7_PV(2009)09-14(RCV)_en.pdf].pdf[/url]) dat één PVV'er, Van der Stoel, wel degelijk gestemd heeft (hij onthield zich). Of de afwezige PVV'ers daarbij hun dagvergoeding hebben aangevraagd valt nu niet te controleren. Overigens was van de drie D66'ers er óók één afwezig: Gerbrandy. Is dat ook een zakkenvuller? Maar de belangrijkste reden waarom Pechtold een beetje flauw is, is omdat op maandag alleen over de dagorde van de week wordt gestemd, in dit geval de wijze waarop later die week de voorzitter van de Europese Commissie zou worden verkozen. Zo ontzettend wereldschokkend is dat nu ook weer niet. Al met al dus een amusante, maar wel enigszins goedkope poging de PVV in diskrediet te brengen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.