Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Hedendaagse Literatuur
Herkent u het volgende stukje:
Het kan allemaal best een keer, maar natuurlijk niet vier keer per week. Alles met mate, en daar gaat het nu net om.
Niet? Dat is vreemd. Dit is immers een cruciale zin in het best verkopende boek van Nederland van vorig jaar. Dit staat in HET boek dat iedereen moest hebben, het boek waar iedereen het over had.
Dit boek staat symbool voor wat men heden ten dage in Nederland onder cultuur verstaat: Eten.
Of beter gezegd, minder eten. Het komt namelijk uit het dieetboek van Sonja Bakker dat, met een ruime voorsprong van meer dan 100.000 exemplaren op nummer 2, in 2006 het best verkochte boek was.
Over de inhoud van het boek kan ik niet oordelen. Maar het simpele feit dat het nu zover is in dit land een dieetboek het wint van boeken als “Komt een vrouw bij de dokter” van Kluun en “De vliegeraar” van Khaled Hosseini is toch werkelijk om te janken.
Om nog maar niet te spreken over de afslankbehoefte die kennelijk leeft in tenminste 10 procent van de Nederlandse huishoudens. Als die nou komend jaar in plaats van voedsel eens echte literatuur tot zich zouden nemen, hoeven we ons voor twee dingen niet meer te schamen.
Fuck tha hiphop
De Amsterdamse politie wil allochtonen gaan werven door zogenoemde block parties te organiseren. Een levensgevaarlijk plan. Als er namelijk één cultuurfenomeen is dat de menselijke waardigheid onherstelbaar kan beschadigen, dan is het wel de blanke volwassene die jongeren probeert aan te spreken in hun eigen taal. Vele grijze mannen tekenden reeds hun persoonlijk failliet door op het verkeerde moment, in de verkeerde context, bejaarde kreten als ‘yo’ ‘cool’ en ‘flex’ te bezigen, daarbij ongecontroleerd zwaaiend met de reumatische handen. Het plan van de politie om middels hiphopfeesten personeel te werven, zou zo maar eens in die desastreuze categorie kunnen vallen. Wie buiten de gebaande paden van het eigen culturele pad treedt, moet immers opnieuw leren lopen. En dat is weinigen gegeven. De aangekondigde block parties zijn daardoor niet zozeer een gevecht om de allochtone sollicitant, maar veel meer een strijd op leven en dood om de streetcredebility van de wijkagent. De uitkomst zal allesbepalend zijn.
Zoals bij elke botsing van beschavingen, ligt ook hier de sleutel tot succesvolle assimilatie bij een goed begrip van de andere cultuur. In dit geval is het nog vrij eenvoudig ook, want eigenlijk zijn alle mislukte toenaderingen tot hiphop te herleiden tot een en dezelfde denkfout, namelijk dat hiphop exotisch is. Niet is minder waar. Hiphop is slechts een gepimpte versie van enkele oud-Hollandse cultuurfenomenen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tribute to Anna Nicole Smith
Kunst op zondag – The Wall en The Cockpit
Hoewel de laatste aflevering van Kunst op Zondag eigenlijk alweer een half jaar geleden was, moet ik toch nog iets kwijt in deze serie.
Het betreft hier een object dat ik de kwalificatie kunst meegeef vanwege het ontwerp. Twee stuks architectuur die tezamen voor de verandering eens een mooie vorm van horizonvervuiling geven.
Er was echter een reden waarom het nog niet gelukt was in de oorspronkelijke serie hier aandacht aan te geven. De twee objecten laten zich namelijk wat lastig op de gevoelige plaat vastleggen. Ze zijn namelijk samen ongeveer 2 kilometer lang.
Dus duurde het even voor ik een list had verzonnen. Gisteren was het zo ver. Met een eenvoudige camera en het illegaal betreden van bouwterrein heb ik de twee objecten in stukjes digitaal vastgelegd. Wat noeste arbeid heeft er vervolgens voor gezorgd dat de objecten nu als één geheel te zien zijn.
De volledige versie is 6Mb groot en meet 24000 bij 400 pixels.
Eigenlijk gaat het hier om een superdeluxe geluidsmuur in twee delen. Het zuidelijke deel (rood) zal de buitenmuur zijn van een groot winkelcentrum annex bioscoopcomplex met als naam “The Wall“.
Het noorderlijke deel is een geluidswal met daarin de luxe autohandel Hessing, “The Cockpit“.
Je kan dit vinden aan de A2 Amsterdam-Utrecht op het stuk tussen afslag Ring Zuilen en afslag Oog in Al.
Amerika wederom verkeerd begrepen?
Op kosten van het US State Department nodigt de Amerikaanse ambassade in Jordanië Arabische journalisten uit voor zogenaamde familiarisation trips. Deze mensen mogen dan een paar dagen een kijkje nemen in de Verenigde Staten en krijgen en passant ook nog wat uitleg over de Normen en Waarden van the Good Force. “Dat is niet zo best” zegt de Jordaanse blogger Batir Wardam die zich als een ware Jordaniër beleefd en voorzichtig uitdrukt: “a sensitive topic and I hope that none of my colleagues in the media will take the matter personally…” Maar Wardam’s boodschap is duidelijk: Arabieren laat u niet in de luren leggen. Het zijn diezelfde Amerikanen die uw broeders in Irak doden en Israël volledig steunen in het onderdrukken van de Palestijnen. Instead of enlightening the Arabs and preaching to them the American democratic model, Wardam says it is the Americans who need reschooling. (GlobalVoices). Op het prijzenswaardige brugblog Global Voices dat d.m.v. een netwerk van vrijwilligers de taalbarrières tussen de verschillende blogosferen overbrugt wordt het Arabische verhaal van Wardam toegelicht. Een comment op deze post brengt echter al snel de nodige nuancering dat het wel mee zou vallen met alle propaganda en brainwashing tijdens deze tripjes. Ook veel Chinezen worden namelijk uitgenodigd en zij maken van deze kans gebruik om flink te netwerken, familie te bezoeken en de toerist uit te hangen. They also managed to educate the Americans they met along the way about China and Chinese perspectives. So it doesn’t have to be a completely one way street (Global Voices).
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De allerlaatste dagen der mensheid (8)
Proloog, scène 19
In het hoofdkwartier in Uruzgan. Generaal Spijk scant een tekst.
Generaal Spijk: …kwestie van een lange adem… vorige week een wapendepot ontdekt en vernietigd… hun lesje geleerd… dat betekent meer hinderlagen en bermbommen… zorgelijke ontwikkeling… gevechten over waterrechten tussen de Popolzai en de Ghilzai… komende winter is dus een cruciale periode… als de Talibaan zich laten zien met wapens, hen helpen, dan zullen ze geneigd zijn tegen de Talibaan aan te leunen… (cruciaal!) …zeer moeilijk… ik heb nog steeds een positief gevoel bij Uruzgan, maar het is een zaak van lange adem… (dat kan geen kwaad, zeg het nog maar een keer) …moet je eerst een alternatief hebben voor de boeren… …je kan niet zomaar de hele boel platbranden… …dan ontneem je ze hun enige inkomstenbron… (cruciaal!) …en zullen de Talibaan dat gebruiken als anti-ISAFpropaganda… Laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Ja, dat kan er wel mee door.
(changement.)
Proloog, scène 20
In de werkkamer van de burgemeester van Almere. Aan de muur landkaarten en een blauwe poster met de tekst: ‘Hier wordt niet gebouwd’. Daaronder een kalender van Natuurmonumenten. De burgemeester is aan de telefoon.
De burgemeester: Ja, hallo Henk, Annemarie hier… ja, nee, ’t is maar een ideetje hoor, zie maar wat je d’r mee doet… Ja, haha, een proefballonnetje… Nee, nee… Ja… Als ex-voorzitter van de Taskforce Vrouwen, Veiligheid en Conflict kan ik dit balletje wel bij je opgooien, dacht ik… ’t Zou natuurlijk verdomde hypocriet zijn om het gewoon niet eens een keer te proberen… Het is toch allemaal legaal tegenwoordig?… Precies… Zonder gemeentelijke vergunning en inspectie kun je tegenwoordig geen fatsoenlijk bordeel meer beginnen… Ja, allemaal GG&GD gekeurd… Nee, geen centje pijn… Geheel volgens het vrijtijdenbesluit, ja, haha!… Wat?… Nee, er wordt hier helemaal niemand ‘uitgewoond’… Wat?… Ja, asje het goed beschouwd zijn die meiden allemaal ondernemer natuurlijk… Precies!… Het is verdomme hun werk!… Vrije meiden!… Daar kunnen ze in Afghanistan nog wat van leren!… Ze verdienen er nog aan ook, ze betalen er gewoon belasting over… Dus het mes snijdt aan twee kanten… En als de manschappen daardoor met hun poten van de vrouwen afblijven… Dat moet zelfs JP toch kunnen begrijpen?… Toch?… Ja, dat spreekt vanzelf, er moet wel eerst grondig uitgezocht worden of het… te vaak misgaat, ja… En dan kan er misschien nog naar andere… oplossingen worden gezocht… Ja… Nee, dat zou te ver gaan, haha… Ja, we hebben mannen met kloten nodig!… Wat zei Poetin nou laatst ook maar weer?… Ja, over de president van Israël… God, hoe heet die ook alweer… Ja, precies, dat ze in Rusland jaloers op hem waren, dat ie zoveel vrouwen had verkracht!… Dat geloof je toch niet!… Op dat niveau!… Ja, de microfoon stond open… Maar goed, ’t is maar een idee, hoor… Je moet toch ook eens met iets nieuws durven komen… Al is het op het eerste gezicht dan misschien een beetje pikant… Maar die mannen zijn toch ook maar mensen? Met hun driftleven en… Nee, dat hoef ik jou niet te vertellen, sorry Henk… En tegenwoordig moet dat toch allemaal kunnen?… We zijn toch wel wat gewend?… Spuiten, slikken, hou op, schei uit, zeg… Kijk maar hoe het valt… Ja… Ja, Henk… Dank je, jij ook! Goed weekend! (ze hangt op, met rode konen.)
(changement.)
Fantastisch Filmfestival – Viva
Op het Filmfestival Rotterdam zien Waa & Arianne films die nooit vertoond zijn en leveren daarbij zelfs een affiche.
Nadat het tijdschrift Vogue de film “The Devil wears Prada” kreeg, kon je er op wachten: dat het tijdschrift Viva ook een eigen film zou krijgen. Met de film Viva is dat inderdaad gebeurd. We volgen de ontwikkelingen van een frisse jonge meid vanaf het moment dat zij op de Viva-redactie binnenkomt. Trouw aan de Viva-formule zit de film vol huis-tuin-en-keuken intriges, goede raad en ontbreken ook de naakte hoofdeloze lichamen –in een bloederige variant op de rubriek ‘Anybody’- niet. Na een uitgebreide Viva-brainwash eindigt onze jonge heldin uiteindelijk breiend op de bank, klaar voor de Libelle. What next? Een coming-of-age film voor Yes-lezeressen?
Vertoning: Bioscoop het Scherm, zaal 22, 03:59u
Meer filmfestival? Zone5300.nl
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Fantastisch Festival – Scream of the Ants
Op het Filmfestival Rotterdam zien Waa & Arianne films die nooit vertoond zijn en leveren daarbij zelfs een affiche.
Scream of the Ants is de eerste dogma-film waarin insecten de hoofdrol spelen. De film houdt zich netjes aan de dogma-regels. Zo wordt de film in kleur, op 35 mm en op locatie, een mierenhoop, geschoten. Ook zijn er geen moorden of andere oppervlakkige acties te zien, wordt er geen gebruik gemaakt van special effects, krijgt de regisseur geen credits en is het geen genre-film.
De film begint als een natuurdocumentaire, waarbij opvalt dat met name de close-ups nogal rommelig en bewogen – want dogma, dus uit de hand geschoten – zijn. Gaandeweg ontwikkelt de film zich echter tot een waar helden-epos, ware het niet dat identificatie met de held door de slechte beeldkwaliteit en de wel bijzonder onopvallende hoofdpersoon vooral in het begin wat lastig is.
De film toont, in documentaire-stijl, het levensverhaal van een mier die anders is dan de rest. We zien hoe hij verstoten wordt door de groep, alleen op pad gaat en op tragische doch heldhaftige wijze aan zijn einde komt. Saillant detail is dat de regisseur, die uiteraard onbekend blijft, want dogma, uiteindelijk zelf zo meeleefde met de mier dat hij het niet over zijn hart kon verkrijgen hem te laten sterven voor de camera. Daarom is er op het laatste moment gekozen voor een stand-in stuntmier, die wordt opgeofferd voor de slotscène, en daarbij de hartverscheurende kreet laat horen waaraan de film zijn titel dankt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.